Θάνος Οικονομόπουλος

Έχει περάσει ποτέ από το ελληνικό μυαλό η περίπτωση να μην είναι όλα όσα λέει η Τουρκία λάθος, παράλογα, εκτός πραγματικότητας; Να έχει κι’ αυτή κάποιο δίκιο το οποίον την πνίγει, άσχετα με τον τρόπο που επιδιώκει να της αναγνωρισθεί;

Δεν κερδίσαμε τίποτα από τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν. Ήταν, όμως, χρήσιμη. Και διδακτική.

Ξεκούδουνο δεν ακούγεται αυτό που είπε ο Ερντογάν, λίγες ώρες πριν από την συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό στο Λονδίνο, «θα πω εγώ τα δικά και ο Μητσοτάκης τα δικά του, η Τουρκία θα κάνει τα βήματα που θέλει και η Ελλάδα να κάνει τα δικά της...»;

Φαντάζεται κανείς την Μέρκελ να…υπόσχεται σε κάποιον ότι μετά τις εκλογές θα τον κάνει Πρόεδρο κάποιου από τα δημόσια νοσοκομεία του Μονάχου; Μάλλον όχι, όσο αχαλίνωτη φαντασία κι’ αν διαθέτει…

Μάλλον βιάζονται, και πάντως ερμηνεύουν με προχειρότητα τα «σημάδια», όσοι εκτιμούν ότι οι κατά καιρούς τοποθετήσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη σχετικά με το στίγμα που θα εκπέμπει ο Πρόεδρος Δημοκρατίας τον οποίο θα προτείνει, αποκλείεται να προέρχεται από την ΝΔ…

Αυτάρεσκα (και ποιούσα την ανάγκη φιλοτιμία) η Φώφη Γεννηματά το ονομάζει «Συνέδριο». Γνωρίζει, όπως και άπαντες στην παρέα ΚΙΝ.ΑΛ-ΠΑΣΟΚ, ότι δεν πρόκειται περί συνεδρίου. Ούτε καν… ολίγη από συνέδριο!

«Παιδιά, πάμε να ξαναβαφτιστούμε επαναστάτες και να βγάλουμε selfies;». Κάπως έτσι, μάλλον, ο Αλέξης Τσίπρας έσυρε τους συντρόφους του… να βγουν στους δρόμους Κυριακή 17 Νοέμβρη.

Ο Κωνσταντίνος Φρουζής, ο «κύριος Novartis που λάδωνε πολιτικούς», κατά την επίσημη και ανεπίσημη ΣΥΡΙΖΑϊκή προπαγάνδα τα δυο τελευταία χρόνια, αποδείχθηκε χθες πως είναι…υπαρκτό άτομο με σάρκα και οστά και όχι φιγούρα-φάντασμα του «μεγαλύτερου σκανδάλου από της συστάσεως του ελληνικού κράτους…»!

Εκτός από τους ίδιους τους αναρχο-τρομοκράτες και τον…ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει να υπάρχει κανονικός Έλληνας που να μην ένοιωσε ικανοποίηση από τις επιτυχίες της αστυνομίας με την εξάρθρωση της «Επαναστατικής Αυτοάμυνας» και την αποκάλυψη πραγματικού οπλοστασίου στα υπόγεια της ΑΣΟΕΕ.

Το κυριότερο πρόβλημα, ουσίας αλλά και εντυπώσεων, που αντιμετωπίζει η σημερινή κυβέρνηση, είναι αναμφίβολα το μεταναστευτικό/προσφυγικό.

Ήταν επαρκώς προετοιμασμένη για το τελευταίο τσουνάμι των μεταναστών και προσφύγων η κυβέρνηση;

Είναι σημαδιακό αυτό που θα γίνει στην ΔΕΗ. Ίσως είναι και το πρώτο ουσιαστικό μεταρρυθμιστικό βήμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, σ’ ότι αφορά τον δυσκίνητο δημόσιο τομέα…

Κοινή, και σωστή, η εκτίμηση ότι κοντά τέσσερις μήνες μετά την ήττα του στις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμη βρει την αντιπολιτευτική περπατησιά του. Θα την βρει, κάποια στιγμή, όποιας κατεύθυνσης κι’ αν είναι αυτή.

Οι «100 πρώτες μέρες» είναι κατ’ έθιμο το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο επιχειρείται ένα πρώτο γραδάρισμα της τόλμης, ετοιμότητας και αποφασιστικότητας μιας νέας κυβέρνηση. Τα πρώτα δείγματα συνέπειας μεταξύ προεκλογικών λόγων και μετεκλογικών πράξεων.

Και να σκεφθεί κανείς ότι για την «Συμφωνία των Πρεσπών», Τσίπρας και Ζάεφ φιλοδοξούσαν να τιμηθούν με το Νόμπελ Ειρήνης!

Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων δείχνουν πως η κυβέρνηση εξασφαλίζει θετικές γνώμες για το μέχρι τώρα έργο της (με ποσοστά από 55% έως 75%) σε όλους τους τομείς, πλην ενός: του μεταναστευτικού, όπου μόλις ένα 25% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το πρόβλημα…

Συμφωνώ απολύτως με τον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα!

Η πρώτη που το είπε, με μελό πλην θυμωμένο ύφος, σχεδόν με λυγμούς, ήταν η κ. Περιστέρα Μπαζιάνα. “Το 2015, πήραμε την κυβέρνηση, αλλά δεν πήραμε την εξουσία…” Εξ ου και, όπως αποκάλυψε, κάθε 5 Ιουλίου στην επέτειο του περιβόητου δημοψηφίσματος του ‘15, “κλαίει από νεύρα και από οργή…”

Μοιάζει σαν εφιάλτης. Μόνο που είναι κάτι πολύ χειρότερο. Είναι η πραγματικότητα. Που δεν φεύγει με το που θα πεταχτείς από τον ύπνο σου και θα διαπιστώσεις ότι ήταν ένα κακό, εφιαλτικό όνειρο...