OPINIONS

Είναι πολύ αμφίβολο αν ο Ερντογάν θα καταφέρει, τελικά, να πετύχει τον στόχο που έχει στο μυαλό του. Και το πιθανότερο είναι να μην πεθάνει στο κρεβάτι του…

Ο Δελαπατρίδης, είχε το ελαφρυντικό ότι δεν ήταν στα καλά του ο άνθρωπος. Και ήταν μια ανώδυνη γραφική φιγούρα. Έλεγε ότι του κατέβαινε στην κεφαλή. Δεν είχε ποτέ αναλάβει την παραμικρή δημόσια υπεύθυνη θέση, δεν υπήρξε αρχηγός κόμματος και πρωθυπουργός, δεν ήταν υπόλογος για καταστροφικές πολιτικές… Ο Γιώργος Παπανδρέου, ο ΓΑΠ, ποιο ελαφρυντικό έχει;

Ομολογία ότι ήταν προσωπικά σε γνώση του (αν δεν κατηύθυνε κιόλας…) τα όσα εγκληματικά συνέβαιναν στο… «μαγαζί» αποτελεί η σημερινή ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Τσιόδρας, ο «Θεός» που μαζί με τους άλλους ειδικούς έσωσαν την χώρα όταν ξέσπασε ο κορωνοιός, δεν βγαίνει πια κάθε απόγευμα στις τηλεοράσεις μας. Κρίμα. Γιατί ο σοβαρός και τεκμηριωμένος λόγος του ίσως μας ταρακουνούσε όλους, πολίτες και κυβερνώντες, μας έβγαζε από τον ωχαδερφικό νιρβάνα μας…

Μολονότι αντιλαμβάνομαι τα ζόρια που τραβάει ο ΣΥΡΙΖΑ με τα γνωστά μπλεξίματα του Νίκου Παππά και ότι κάτι πρέπει να απαντήσει, πιστεύω ότι η Κουμουνδούρου έχει αρχίσει να χάνει την μπάλα. Με αποτέλεσμα να κάνει ακόμα δυσχερέστερη τη θέση της.

Ούτε στην τελευταία Κεντρική Επιτροπή (Ανασυγκρότησης) κατάφεραν την… διά των τοιούτων παθημάτων κάθαρση στον ΣΥΡΙΖΑ. Μπορούσε να την επιβάλει ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά αποδείχθηκε ότι δεν διαθέτει την προς τούτο απαραίτητη αρετή και τόλμη. Προσώρας, τουλάχιστον. Όλο και την αναβάλλει, λες και περιμένει κάποια από μηχανής λύση…

Αν υποτεθεί ότι μέχρι χθες υπήρχαν κάποιες «αμφιβολίες» για το αν το σκάνδαλο Novartis αποδείχθηκε η μεγαλύτερη πολιτική σκευωρία.. από συστάσεως του ελληνικού κράτους, οι τελευταίες εξελίξεις με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό του υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ και την Novartis τις διέλυσε πανηγυρικά και τελεσίδικα όλες!

Ώστε αυτό ήταν η «πρώτη φορά Αριστερά»;

Δραστηριοποιούμαι στον χώρο της εστίασης με επιτυχία εδώ και μία δεκαπενταετία και έχω τρία καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος στην οδό Μακρυγιάννη στην Ακρόπολη.

Η ιδέα, δεν είναι κακή. Αλλά όπως όλες οι ιδέες, για να γίνει πετυχημένη στην πράξη, απαιτεί μελέτη, σχέδιο, προετοιμασία, εναλλακτικές λύσεις. Και ο φιλόδοξος «Μεγάλος Περίπατος» του Κώστα Μπακογιάννη, φαίνεται ότι ήταν απλώς μια «καλή ιδέα» για μια Αθήνα με άλυτα λειτουργικά προβλήματα δεκαετιών και τραγικά ελλιπείς υποδομές για μια μεγαλούπολη 5,5 εκατομμυρίων κατοίκων- πέρα από τους ξένους και ντόπιους επισκέπτες της…

Το φτιασίδωμα της ιστορίας για να ικανοποιεί τις εκάστοτε ανάγκες- εθνικές, κομματικές, ιδεολογικές, ιδεοληπτικές, φανατισμού μερίδας της κοινωνίας- δεν είναι κάτι άγνωστο ή σπάνιο στον κόσμο μας.

Τι θ’ απογίνουν τα έρμα, τώρα που έπαψε να τα φυλάει ο φόβος της πανδημίας;

Η δοκιμασία που πέρασε η ανθρωπότητα, μοιραία μάς έκανε να αναλογιστούμε τη σημασία της ζωής. Να ξανασκεφτούμε τις πραγματικές μας προτεραιότητες, να ιεραρχήσουμε τις αξίες μας και επανακαθορίσουμε την ταυτότητά μας.

«Δουλειά των διανοουμένων είναι ν' ανακατεύουν τα πάντα υπό τα σημεία, τα ονόματα ή τα σύμβολά τους, χωρίς το αντίβαρο των πραγματικών πράξεων. Συνεπώς ο λόγος τους, είναι θαυμαστός, η πολιτική τους επικίνδυνη, οι απολαύσεις τους επιφανειακές. Αποτελούν κοινωνικά διεγερτικά, με όλα τα πλεονεκτήματα και τους κινδύνους που συνοδεύουν τα διεγερτικά εν γένει».

Τα γεγονότα που ξεκίνησαν να εκτυλίσσονται τον περασμένο Φεβρουάριο ανέτρεψαν τις ζωές όλων μας.