Θάνος Οικονομόπουλος

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάλι στα… χαρακώματα! Λυσσάει και καλλιεργεί κλίμα έντασης και σύγκρουσης, εμπνέει και παρακινεί κουκουλοφόρους, μολότοφ-βολιστές και «αλληλέγγυους» μπαχαλάκηδες όχι επειδή, όπως διατείνεται, κόπτεται για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» του πολυδολοφόνου Κουφοντίνα και την εφαρμογή τάχατες του «κράτους δικαίου»…

Οποία κατάντια… Έσκασε μια βόμβα που θα έπρεπε να έχει εκραγεί εδώ και δεκαετίες, αν δεν πρυτάνευε η υποκρισία, η «συναδελφική αλληλεγγύη», ο φόβος και η υστεροβουλία στον καλλιτεχνικό χώρο -«άσ' τα στο σκοτάδι, θα μας πάρει όλους η μπάλα…».

Η «υπόθεση Λιγνάδη» (το, μέχρι στιγμής, αποκορύφωμα του κατακλυσμού αποκαλύψεων σεξουαλικών νοσηρών ακροτήτων, που ακολούθησε τις καταγγελίες Μπεκατώρου) θα μπορούσε να είναι καταλύτης ανησυχίας και προβληματισμού για μια κοινωνική περιθωριακή μάστιγα που όλοι ξέρουμε ότι υπήρχε, υπάρχει και δυστυχώς θα υπάρχει…

Τον Νίκο Ξυδάκη τον ξέρω πολλά χρόνια. Περάσαμε ατέλειωτες ώρες στην «Καθημερινή», ανταλλάσσοντας σκέψεις, ιδέες, σχόλια για τα τρέχοντα πολιτικά, φιλοσοφικές, λογοτεχνικές, αισθητικές ανησυχίες και προσεγγίσεις.

Για να λέμε αλήθειες και να μην κοροϊδεύουμε εαυτούς, (προϋπόθεση για να κάνουμε ένα βήμα μπροστά…), αυτός ο νόμος για την Παιδεία που προκάλεσε τόση ένταση και αντιπαράθεση και η κ. Κεραμέως τον βάφτισε «μεταρρύθμιση», δεν είναι τίποτε περισσότερο από διορθωτικές παρεμβάσεις που έπρεπε να έχουν γίνει… προ 25ετίας!

Ήταν θέμα χρόνου. Στην επιβολή «σκληρού lockdown» αναφέρονταν μέσες-άκρες ειδικοί και επιδημιολόγοι στις τόσες καθημερινές (έλεος πλέον!) εμφανίσεις τους σε όλα τα κανάλια και τα ραδιόφωνα. Άρχιζαν με το «δεν μπορεί να αποκλεισθεί…» και κατέληγαν με το «καλύτερα να περιμένουμε την εξέλιξη των στοιχείων».

Η πρόβλεψη ότι όσο προχωρούν οι εμβολιασμοί, χωρίς παρενέργειες, θα λιγοστεύουν και οι αρνητές των εμβολίων μπορεί να είναι λογική, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει χρόνος να επιβεβαιωθεί!

Πολύ αποκαλυπτική και πρόσφορη για κοινωνικο-ανθρωπολογικές μελέτες και συμπεράσματα τούτη η πανδημία. Και ταυτόχρονα βαθύτατα απογοητευτική για το «μέταλλο» της ανθρώπινης ράτσας, σε ατομικό αλλά και κοινωνικό-εθνικό επίπεδο.

Πάνω στα λεγόμενα «εθνικά θέματα» έχουν κτιστεί πολιτικές καριέρες. Το ζήσαμε με το «μακεδονικό», το ξαναζούμε τώρα, για απείρως βαρύτερης διάστασης ζήτημα: τις μονίμως προβληματικές σχέσεις με την Τουρκία, που χρόνο με τον χρόνο χειροτερεύουν, με δραματική αποκορύφωση το τελευταίο διάστημα…

Δεν θα μπορούσε να υπάρξει ευκρινέστερη ακτινογραφία καταγραφής της κρισιμότητας που διέρχονται οι Ηνωμένες Πολιτείες, και της κόψης του ξυραφιού πάνω στην οποία καλούνται να επουλώσουν βαθιές, χρόνιες πληγές, που επιμολύνθηκαν από τη λαίλαπα Τραμπ, από την ομιλία Μπάιντεν μετά την ορκωμοσία του…

Ως το πιο ανησυχητικό από όσα δραματικά έγιναν στην Ουάσιγκτον αυτές τις μέρες με αποκλειστική ευθύνη του ακροδεξιού παρανοϊκού Τραμπ, θα πρέπει να καταγραφεί η κοινή ανακοίνωση-έκκληση 10 πρώην υπουργών Άμυνας των ΗΠΑ, και από τα δύο κόμματα, προς τις Ένοπλες Δυνάμεις να θυμούνται ότι έχουν ορκιστεί «να προασπίζουν το Σύνταγμα και τη Δημοκρατία, όχι προέδρους και κυβερνήσεις»…

Οποίος εξευτελισμός κάθε έννοιας σοβαρού κράτους! Η κυβέρνηση αποφασίζει να προστατεύσει τη δημόσια υγεία, η Διοικούσα Εκκλησία σηκώνει μπαϊράκι και κηρύσσει αντάρτικο, η υπεύθυνη πολιτεία γίνεται ρεντίκολο των σκυλιών, και… μετά αρχίζουμε τους καβγάδες για να δούμε ποιος κέρδισε και ποιος έχασε, ποιανού «του πέρασε», σε ποιανού τα χέρια θα μείνει ο μουντζούρης!

Αν βοηθάνε σε κάτι οι δημοσκοπήσεις που γίνονται σε αδιάφορο έως «νεκρό» εκλογικό χρόνο, είναι η μελέτη των ποιοτικών στοιχείων τους και οι εντυπώσεις, η «αύρα» που αφήνουν στην κοινωνία τα κόμματα.

Ποια σχέση έχει η πρωθυπουργική… αμάσκωτη ποδηλατοβόλτα του πρωθυπουργού στην Πάρνηθα, και το σπίτι που νοικιάζει στα Λεγραινά ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με την πολιτική και τα ζέοντα προβλήματα του τόπου; Όποια έχει και ο… φάντης με το ρετσινόλαδο!

Αφού δεν σού βγαίνει, άστο να πάει στην ευχή και δοκίμασε κάτι άλλο! Με δεδομένο ότι… αποκλείεται ο γιαλός να είναι στραβός, μάλλον στραβά αρμενίζουν εκεί στην Κουμουνδούρου. Όχι πως θέλω να κάνω τον συμβουλάτορα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ομολογώ ότι η «αντιπολίτευση» που νομίζει ότι ασκεί… παρενοχλεί την λογική μου. Και, βλέποντας τις δημοσκοπήσεις, όχι μόνο την δική μου…

Φυσικά και δεν… πέσαμε από τα σύννεφα με την αντίδραση της αντιπολίτευσης για την έκθεση της «Επιτροπής Πισσαρίδη»: πίσσα και πούπουλα, αναθέματα, καταδίκες, διαπόμπευση των «σοφών» που την απαρτίζουν! Με πρώτο και καλύτερο, βεβαίως, τον ΣΥΡΙΖΑ που… γνωρίσαμε και αγαπάμε, ο οποίος έσπευσε να μας πληροφορήσει ότι ετοιμάζει… «Αντι- επιτροπή», η οποία θα εισηγείται «όλα τα… αντίθετα»!

Λες και δεν μας φθάνουν η ανασφάλεια, ο φόβος, το ψυχοπλάκωμα από τον αναγκαστικό εγκλεισμό, η στέρηση της ανθρώπινης επαφής ακόμη και με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, τα τεράστια οικονομικά προβλήματα του κόσμου εξαιτίας της πανδημίας και του lockdown, έχουμε και τις καιροσκοπικές μικροπολιτικάντικες κομματικές «συγκρούσεις» να μας διαολίζουν, να μας απογοητεύουν, να μας αποτρελαίνουν. Μόνο φως, το εμβόλιο...

Καλά, εκεί στην Κουμουνδούρου δεν υπάρχουν άνθρωποι με πολιτικό κριτήριο και απλή λογική να πουν στον Αλέξη Τσίπρα να πάψει να… βάζει τα χεράκια του και να βγάζει τα ματάκια του; Ή να τον ρωτήσουν ψιθυριστά, «ρε, μπας και έγινες άνθρωπος του Μητσοτάκη;».