Χωρίς αμφιβολία, ήταν μια εντυπωσιακή συνάντηση, ασυνήθιστη, ξεχωριστή. Θα ‘λεγε κανείς ότι ο Νίκος Δένδιας πήρε την ρεβάνς για την Ελλάδα, από εκείνη την τραγική εικόνα που εξέπεμψε ο Παυλόπουλος καθισμένος στον προεδρικό καναπέ, όταν το 2017 άκουγε αποσβολωμένος και αμίλητος τον Ερντογάν να τα σούρει προκλητικά στην χώρα μας…
Αν μείνει κανείς στα ελληνικά ΜΜΕ και τα διαδικτυακά σχόλια, «σκίσαμε»! και ο Δένδιας με την «ηγετική εμφάνισή» του, πλασάρεται ως Νο2 στην κυβέρνηση- και την ΝΔ. Για αν και όταν… Αν εστιάσει στα τουρκικά ΜΜΕ και τις επίσημες αντιδράσεις στην Άγκυρα, ο Τσαβούσογλου «έσκισε» και τον Δένδια και την Ελλάδα. Τον επιβράβευσε δημόσια και ο Ερντογάν…
Ένας επιφυλακτικός και εύλογα (στις μέρες που ζούμε) καχύποπτος, πάντως, δεν θα έσπευδε με ευκολία και σιγουριά να καταλήξει σε συμπεράσματα και να βγάλει… το σκορ! Υπάρχουν αρκετές γκρίζες ζώνες σ’ αυτό που έγινε στην Άγκυρα, οι οποίες αφήνουν περιθώρια για δεύτερες και πιο πονηρές, ακόμη και στα όρια της συνωμοσιολογίας, σκέψεις και σενάρια.
Και οι δυο πλευρές, παραδέχονται ότι «μέσα, (χωρίς τις κάμερες) τα πήγαν καλά» οι δυο υπουργοί εξωτερικών . Τι μεσολάβησε και λίγα λεπτά μετά τα «έσπασαν»; Υποτίθεται επειδή ο Τσαβούσογλου στις δηλώσεις του ενώπιον των δημοσιογράφων, που τους είχε απαγορευθεί να κάνουν ερωτήσεις, αναφέρθηκε στην μουσουλμανική μειονότητα ως «τουρκική». Τέτοιο «λάθος» από έναν εμπειρότατο υπουργό εξωτερικών, που είχε συζητήσει υποτίθεται κατ’ ιδίαν και αυτό το θέμα, οπότε (πάλι υποτίθεται) ο κ. Δένδιας θα τον διόρθωνε κατ’ ιδίαν όπως τον διόρθωσε και δημόσια; Όλα είναι πιθανά, ακόμη και ντα απίθανα, τι να σας πω…
Κι’ έπειτα, ο κ. Δένδιας άρχισε να «τα χώνει» του Τσαβούσογλου μετά το «φάουλ» που διέπραξε ο τελευταίος δημοσίως, συμβουλευόμενος τις… προετοιμασμένες για τις κοινές δηλώσεις… σημειώσεις του Δηλαδή, μάλλον… γνώριζε τι θα του πει ο ομόλογός του! Και άρχισε να τον… βομβαρδίζει για όλα τα προβλήματα ( casus belli, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο, παραβιάσεις χερσαίου εθνικού χώρου, στρατιωτικοποίηση νησιών, Έβρο, πολεμική ένταση στο Αιγαίο, παραβίαση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, περιφρόνηση Διεθνούς Δικαίου και Δικαίου της Θάλασσας κ.λ.π.,), όταν το επιτελείο του Τσαβούσογλου επιχείρησε να διακόψει βιαίως τις δηλώσεις, για να μην έχει την ευχέρεια να απαντήσει στην αντίδραση Τσαβούσογλου για την μειονότητα! Τυχαίο κι’ αυτό; Δεν αποκλείεται…
Πριν από την συνάντηση των δύο υπουργών, δέχθηκε τον κ. Δένδια (καθ’ υπέρβαση του πρωτοκόλλου) ο ίδιος ο Ερντογάν. Και οι διαρροές ανέφεραν ότι η συνομιλία των δύο ανδρών, πήγε καλά. Μετά τον σουλτάνο και πριν κλειστεί για συνομιλίες με τον Τούρκο ομόλογό του, ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών συνομίλησε με τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη. Τι είπαν, άγνωστο φυσικά, Όπως δεν έγινε γνωστό τι διημείφθη και στην δεύτερη τηλεφωνική επικοινωνία , λίγο πριν την εκρηκτική δημόσια εμφάνιση Δένδια-Τσαβούσογλου. Ελέχθη, όμως, μετά το πατατράκ, ότι ο πρωθυπουργός έδωσε εντολή στον Δένδια, «αν προκληθείς, ν’ απαντήσεις σκληρά»! Σαν κάτι να ήξερε και να περίμενε…
Συνωμοσιολογία και αρρωστημένη καχυποψία; Μπορεί- αλλά κάποιοι και μια σειρά συμπτώσεων το επιτρέπουν. Αν ο Δένδιας «προσέβαλε» την Τουρκία, τον Τσαβούσογλου και εμμέσως και τον ίδιο τον Ερντογάν, πιστεύει κανείς ότι ο Τούρκος πρόεδρος «απλώς» θα κάλυπτε και να επιβράβευε δημόσια τον υπουργό του, και δεν θα… ξεχυνόταν κατά της Ελλάδος με απειλές και προσβολές; Αν τα πράγματα είχαν φθάσει στην ρήξη, θα… καλούσε ο Δένδιας στην Αθήνα τον Τσαβούσογλου ύστερα από ότι έγινε;
Είναι τόσο απίθανο και αδιανόητο να υπήρξε (οι εξουσίες διαθέτουν τους κατάλληλους διαύλους) μια προσυνεννόηση ( το «στήσιμο» είναι, ίσως, βαριά κουβέντα…) για το πώς θα εξελιχθεί η όλη επίσκεψη Δένδια στην Άγκυρα; Στο κάτω-κάτω, αν ένας τρίτος ψύχραιμος επιχειρήσει μιαν αποτίμηση (και υπό την προϋπόθεση ότι οσονούπω … δεν θα έρθουν τα πάνω κάτω) πόσο παλαβή θα είναι η άποψη του ότι από την όλη εμπλοκή, ωφελούνται και Αθήνα και Άγκυρα, κερδίζουν πολύτιμο χρόνο, διατηρούν «εν αναστολή» τις χρόνιες διαφορές τους και… βλέποντας και κάνοντας!
Ο Ερντογάν κερδίζει χρόνο για το εσωτερικό του μέτωπο, (έχει τεράστια οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, τον βολεύει να διατηρήσει «ζωντανό» αλλά όχι… επίκαιρο το τουρκο-ελληνικό) ενώ παράλληλα «δείχνει» σε ΕΕ και ΗΠΑ(που και χθες επανέλαβαν ότι «υποστηρίζουν τις προσπάθειες για μείωση των εντάσεων στην Αν Μεσόγειο…») οι οποίες τον πιέζουν και του βάζουν όρους, ότι «εγώ κάνω όλες τις χειρονομίες, είδα τον Δένδια ο ίδιος, στα κατ’ ιδίαν με τον Τσαβούσογλου τα πήγαν μια χαρά, και μετά ήταν η Ελλάδα και ο υπουργός της που τα τίναξαν όλα στον αέρα με τις εμμονές και την αδιαλλαξία της…»
Από την άλλη, η Αθήνα βρήκε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να προβάλλει… παγκοσμίως και εντυπωσιακά τις θέσεις της και να διατρανώσει την αποφασιστικότητά της ( το «συμβάν» έπαιξε δυνατά σε όλα διεθνή ΜΜΕ).Παράλληλα, όμως, ο πρωθυπουργός που αντιμετωπίζει «γκρίνια» και για την διαχείριση της πανδημίας, και για τους εξ αυτής κινδύνους για την οικονομία, έχει την ευκαιρία να «βγει δυναμικά» μπροστά στα εθνικά θέματα (στα οποία μέχρι τώρα διακρίνεται για τους χειρισμούς του) «απαντώντας», μάλιστα, ταυτόχρονα σε μια υπόκωφη εσωκομματική κριτική που του ασκείται (καλόπιστα από κάποιους «υπερπατριώτες» που… σπρώχνονται από συγκεκριμένες, παρωχημένες «κάστες» και υπόγεια κονκλάβια…) για εγκατάλειψη των «εθνικών κόκκινων γραμμών», ενδοτικότητα στις «πιέσεις των ξένων», και διάθεση ηττοπαθούς συμβιβασμού…
Ευφάνταστες θεωρίες συνωμοσίας; Μπορεί. Στην πολιτική, πάντως, και δη την διεθνή, τα πράγματα κάποιες φορές δεν είναι όπως φαίνονται…