Το ισόγειο εστιατόριο του ξενοδοχείου Perianth παντρεύει τη γαστρονομία και το design του σήμερα σερβίροντας νόστιμα πιάτα φτιαγμένα με ντόπια υλικά σε έναν εντυπωσιακό χώρο γεμάτο καλλιτεχνικές δημιουργίες με διάσημες υπογραφές.
Στην πλατεία της Αθήνας που αγαπήσαμε όσο καμία άλλη τα τελευταία χρόνια συνεχίζουν να συμβαίνουν νέα και ενδιαφέροντα πράγματα αφού από ότι φαίνεται η Αγίας Ειρήνης τα χωράει και τα σηκώνει όλα. Από ιστορικά σουβλατζίδικα και ψαγμένα κοκτεϊλάδικα μέχρι καλοφτιαγμένη πίτσα, αυθεντικά αμερικάνικα μπέργκερ και έθνικ κουζίνες, αυτό το μέρος έχει πάντα κάτι νέο και ενδιαφέρον να μας δώσει κρατώντας παράλληλα σταθερές τις αξίες του.
Ένα εστιατόριο άνθησε στην πάλαι ποτέ πλατεία των λουλουδιών
Πριν λίγο καιρό λοιπόν το Perianth Hotel εγκαινίασε το Anther ένα εστιατόριο εμπνευσμένο από τα λουλούδια από τα οποία πήρε και το ονόμά του. Πιο συγκεκριμένα, Anther στα ελληνικά σημαίνει Ανθήρας και είναι το τμήμα του στήμονα που περιέχει τη γύρη δηλαδή την τροφή του λουλουδιού. Η συγκεκριμένη ονομασία είναι έμπνευση του καταξιωμένου σεναριογράφου Ευθύμη Φιλίππου (βλ. Κυνόδοντας, Άλπεις, Ο αστακός κ.ά.) και εν προκειμένω έχει διπλή έννοια καθώς αποτελεί και μια σαφή αναφορά στην πλατεία Αγίας Ειρήνης η οποία κάποτε αποκαλούνταν και «πλατεία των λουλουδιών» καθώς ήταν γεμάτη ανθοπωλεία.
Απέναντι από το μοναδικό, εναπομείναν, ανθοπωλείο της περιοχής λοιπόν, αυτό της οικογένειας Αφεντούλη που μετράει 120 χρόνια ζωής, βρίσκεται ο χώρος του εστιατορίου ο οποίος έχει ανασχεδιαστεί σχεδόν πλήρως από το στούντιο αρχιτεκτονικής En-route.
Τρώγοντας μέσα σε έναν νάο σύγχρονης ελληνικής τέχνης
Η αλήθεια είναι ότι στο Anther νιώσαμε σαν να απολαμβάναμε το γεύμα μας μέσα σε μια γκαλερί. Στον εσωτερικό χώρο τα χρώματα είναι στην πλειοψηφία τους γήινα και τα υλικά φυσικά όπως το ανοιχτόχρωμο ξύλο από το οποίο είναι φτιαγμένα τα τραπέζια, οι καρέκλες αλλά και τα σκαμπό του εντυπωσιακού κυκλικού μπαρ-terrazzo. Ο στρατηγικά τοποθετημένος φωτισμός της βραβευμένης σχεδιάστριας και πρωτοπόρου του είδους, Ελευθερίας Ντεκώ, αναδεικνύει την υψηλής αισθητικής διακόσμηση. Ταυτόχρονα, δίνει έμφαση στις λεπτομέρειες των έργων ενώ τα κεριά κάνουν την ατμόσφαιρα πιο χαλαρή και ρομαντική.
Γύρω από τη σάλα υπάρχουν παντού μεγάλες γυάλινες πόρτες οι οποίες είτε είναι ανοιχτές είτε είναι κλειστές δίνουν την ευχάριστη αίσθηση της αλληλεπίδρασης με τον εξωτερικό χώρο. Ειδικά τώρα που έχουν ξεκινήσει για τα καλά οι ζέστες είναι τέλειο να νιώθεις σαν να κάθεσαι έξω και την ίδια στιγμή να απολαμβάνεις τα θετικά ενός κλιματιζόμενου χώρου.
Στο σκηνικό συμμετέχουν με εμφατικό τρόπο έργα από την προσωπική συλλογή της Αναστασίας και της Αλεξάνδρας Σγουμποπούλου, συνιδιοκτητριών του μεταμοντέρνας αισθητικής ξενοδοχείου Perianth συνέχεια του οποίου αποτελεί ουσιατικά το Anther. Τις εντυπώσεις κλέβει σίγουρα η τοιχογραφία της αθηναίας εικαστικού Ελένης Μπαγάκη που φτιάχτηκε ειδικά για το εστιατόριο. Τo Blossoms Blossoming, όπως λέγεται, είναι φιλοτεχνημένο με παστέλ αποχρώσεις του ροζ, του μπλε, του κίτρινου και του πράσινου αποπνέοντας αυτό ακριβώς που λέει το όνομά του, την αισιοδοξία της ανθοφορίας.
Την παρουσία της σύγχρονης ελληνικής αισθητικής σε κάθε τομέα συμπληρώνει η υψηλή ραπτική αφού τις κομψές στολές του προσωπικού έχει δημιουργήσει ο μετρ των μινιμαλιστικών γραμμών, Άγγελος Μπράτης. Όσο για τα χειροποίητα πορσελάνινα σερβίτσια έχουν σχεδιαστεί από την ταλαντούχα εικαστικό Βαλίνια Σβορώνου και είναι βγαλμένα κατευθείαν από την ελληνική παράδοση. Λευκά με ζωηρά μπλε σχέδια θυμίζουν εκείνα που οι μαμάδες και οι γιαγιάδες κληρονομούσαν από τις προηγούμενες γενιές, έβαζαν σε περίοπτη θέση στο σκρίνιο του σαλονιού, και χρησιμοποιούσαν μόνο στα επίσημα τραπέζια.
Έμφαση στην εντοπιότητα των υλικών και δημιουργική διάθεση
Ο σεφ Νάσος Τσιρονίκος αναδεικνύει, μέσα από τη σύγχρονη γαστρονομική του προσέγγιση, τις εκλεκτές πρώτες ύλες που έρχονται στην κουζίνα του από παραγωγούς ολόκληρης της Ελλάδας. Το μενού του προωθεί τη φιλοσοφία του μοιράσματος χωρίς όμως τα πιάτα του να μοιάζουν με μεζέδες, αντιθέτως είναι ιδιαίτερα γενναιόδωρος στις μερίδες.
Η βουτυρένια μπουράτα Κερκίνης με τα ολόγλυκα ζουμερά ντοματίνια και τον σούπερ αρωματικό φρέσκο βασιλικό ήταν ό,τι έπρεπε για να ξεκινήσουμε το δείπνο μας. Η τραγανή αλμύρα με τον βελούδινο πουρέ γλυκοπατάτας που ήρθε αμέσως μετά έπαιξε ωραία με τις υφές ενώ το φρέσκο ελαιόλαδο και ο ανθός αλατιού έδωσαν την απαραίτητη ένταση σε όλα τα στοιχεία του πιάτου.
Τα ρεβίθια είχαν το ωραίο χύλωμα που δίνει το μαγείρεμα στη γάστρα και η μπρουσκέτα με πελτέ που τα συνόδευε συμπλήρωνε τη γνώριμη σπιτική νοστιμιά του πιάτου. Το ίδιο γνώριμο σε γεύση, παρά την ιδιαιτερότητά του σε μορφή, και το τηγανητό σπανακόρυζο. Όλη η απόλαυση του κλασικού σε τραγανές κροκέτες με το πηχτόγαλο από δίπλα να δίνει μια ελαφριά αλλά απαραίτητη οξύτητα.
Τα αυγά με στάκα είναι ένα πιάτο που δύσκολα αποτυγχάνει, ειδικά αν τα υλικά του είναι πρώτης ποιότητας. Στην προκειμένη περίπτωση δοκιμάσαμε μια εκδοχή στην οποία τα αυγά ήταν παναρισμένα και οι μελάτοι κρόκοι τους έτρεξαν μέσα σε μια απαλή κρέμα στάκας που ήταν νόστιμη αλλά αρκετά κατεβασμένη σε άρωμα και γεύση. Οι καλοψημένες πανσέτες έκαναν το σύνολο ακόμα πιο λαχταριστό ενώ το πιο παιχνιδιάρικο στοιχείο ήταν τα άψογα τηγανισμένα τσιπς που προσφέρονταν για βουτιές. Οι πεντανόστιμες τηγανητές πατάτες κέρδισαν τις εντυπώσεις και στο επόμενο πιάτο στο οποίο βέβαια πρωταγωνιστούσε ένα τρυφερό φιλέτο Black Angus.
Όσο για τους ψαροφάγους, στο Anther δε μένουν παραπονεμένοι σε καμία περίπτωση. Το φίνο ταρτάρ με ζελέ ψαρόσουπας και νερό ντομάτας είναι γεμάτο θαλασσινά αρώματα και γεύση ολόφρεσκου ψαριού. Υπάρχει όμως και η πιο comfort επιλογή του έξτρα λεμονάτου φρικασέ με ψάρι ημέρας και χόρτα εποχής. Στη δική μας περίπτωση ήταν φιλέτα από λαβράκι με τραγανή πέτσα, σάρκα που κρατούσε την υγρασία της πάνω σε μυρωδάτες πρασινάδες με διακριτικό αυγόκομμα.