Το τελευταίο «Καλημέρα Ελλάδα» είπε σήμερα ο Γιώργος Παπαδάκης, με τον ίδιο να ξεσπά σε κλάματα στο φινάλε της εκπομπής, αποχαιρετώντας συνεργάτες και τηλεθεατές.
Ο δημοφιλής δημοσιογράφος δεν μπόρεσε να κρύψει τη συγκίνησή του, αποχαιρετώντας το κοινό μετά από 34 χρόνια. «Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου που με κάνατε έναν άνθρωπο της διπλανής πόρτας, που είχε τη δυνατότητα να του ανοίγετε τη δική σας πόρτα και να τον βάζετε μέσα στο σπίτι σας» είπε, μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Παπαδάκης.
Ο αποχαιρετισμός του Γιώργου Παπαδάκη
«Ήρθε η πιο δύσκολη στιγμή. Η πιο δύσκολη στιγμή γιατί θα αποχωριστώ αυτή την οικογένεια από την καθημερινότητά μου, γιατί θα αποχωριστώ την καθημερινότητα μαζί σας. Ξέρετε, η συγκίνηση είναι μια υπόθεση που στην τηλεόραση δεν δείχνει τα πραγματικά συναισθήματα ενός ανθρώπου. Είναι εύκολο να συγκινηθείς στην τηλεόραση. Άλλωστε, είναι σαν να έχουμε ένα κουμπάκι, το πατάμε και ρίχνουμε και κανένα κλάμα, για να δείξουμε ότι είμαστε ευαίσθητοι άνθρωποι, ότι θέλουμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε εσάς, ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ΑΝΤ1, ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους αυτούς τους συνεργάτες, τους φίλους, τα αδέλφια μου, που με ανέχτηκαν τόσα χρόνια με την υπερβολή μου, με τις εμμονές μου, αλλά και την αγάπη μου, την εκτίμησή μου, τον σεβασμό μου απέναντί τους», ανέφερε αρχικά ο Γιώργος Παπαδάκης, εμφανώς φορτισμένος συναισθηματικά.
«Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου που με κάνατε να νιώσω όχι σημαντικός, αλλά ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας που είχε τη δυνατότητα να του ανοίγετε τη δική σας πόρτα και να τον βάζετε μέσα στο σπίτι σας. Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ», συνέχισε ο Γιώργος Παπαδάκης με «σπασμένη» φωνή.
«Θοδωρή Κυριακού ευχαριστώ, άξιε συνεχιστή του Μίνωα Κυριακού, που με έσπρωξε να κάνω αυτό που ονειρευόμουν, και εδώ και 34 χρόνια να με αντέξετε και να αντέξω. Καλημέρα Ελλάδα για τελευταία φορά, δεν θα χαθούμε, έχετε την αγάπη μου και την εκτίμησή μου και τον σεβασμό μου. Καλημέρα Ελλάδα» πρόσθεσε ο ίδιος, ξεσπώντας σε κλάματα, με τους συνεργάτες του να σπεύδουν στο πλευρό του και να τον αγκαλιάζουν.