Η Ηρώ Μουκίου μας ξεναγεί στο εξοχικό της στο Πήλιο, εξηγεί πώς αποφάσισε να μετακομίσει εκτός Αθηνών πριν 20 χρόνια και δίνει spoiler για τον «Άγιο Έρωτα».
Ανάμεσα στην πολύβουη Αθήνα και τη γαλήνη της Μαγνησίας, η Ηρώ Μουκίου έχει βρει την τέλεια ισορροπία. Έτσι, άλλωστε, όπως είναι ο αγαπημένος της τόπος το Πήλιο που βρίσκεται στο κέντρο της Ελλάδας συνδυάζοντας βουνό και θάλασσα. Η ηθοποιός, από το 2000, αποφάσισε να φύγει εκτός Αθηνών μετακομίζοντας, αρχικά, στη Λάρισα ως ερωτική μετανάστρια. Πλέον, με τον σύζυγο της μοιράζονται τον προσωπικό τους χρόνο μεταξύ Μακρυνίτσας και Αγίου Στεφάνου -έναν οικισμό σε κοντινή απόσταση από τις Αλυκές Βόλου.
Παράλληλα, η ηθοποιός πρωταγωνιστεί στην καθημερνή σειρά «Άγιος έρωτας», προβάλλεται Δευτέρα με Πέμπτη στις 21.00 στον Alpha, και υποδύεται την «Σμαρώ».
Η Ηρώ Μουκίου ξεναγεί το iefimerida.gr στο αγαπημένο της Πήλιο, όπου απολαμβάνει ιδιαίτερα τις πεζοπορικές διαδρομές μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον και δίνει δυνατά spoilers για τις εξελίξεις στη σειρά «Άγιος έρωτας».
«Το Πήλιο είναι τόπος κάθαρσης και διαλογισμού»
Η Ηρώ Μουκίου μου αναφέρει σχετικά: «Το Πήλιο βρίσκεται στη μέση της Ελλάδας, κάτι που το καθιστά εξαιρετικά προσβάσιμο από κάθε πλευρά -από τον Βορρά μέχρι τον Νότο. Εγώ ως άνθρωπος των ισορροπιών πιστεύω δεν είναι τυχαίο ότι ολόκληρη η Μαγνησία μοιάζει να φέρνει μια ισορροπία στη χώρα. Είναι σαν να βλέπεις την Ελλάδα πάνω σε ζυγαριά: το Πήλιο συνδυάζει βουνό και θάλασσα, βορρά και νότο, έχει τις ομορφιές όλης της χώρας συγκεντρωμένες.
Είναι ένας ευλογημένος, εύφορος τόπος. Θα απολαύσετε βόλτες μέσα στα πλατάνια, στις καστανιές και θα συναντήσετε πολλές πηγές με κρυστάλλινα νερά. Μπορείτε να περπατήσετε στα καλντερίμια και στα μονοπάτια, να απλώσετε το χέρι και να κόψετε ένα κάστανο ή ένα φρέσκο καρύδι. Μόνο προσοχή γιατί μαυρίζουν τα χέρια, οπότε χρειάζεται γάντι! Μα κι αυτό έχει τη γοητεία του γιατί μετά θα τρέξετε στο κοντινότερο ρυάκι να τα ξεπλύνετε και να ξεδιψάσετε πίνοντας νερό από την κοντινότερη πηγή.
Το Πήλιο είναι τόπος διαλογισμού, τόπος κάθαρσης. Ένα φυσικό γυμναστήριο μέσα στη φύση όπου μπορείτε να απολαύσετε πεζοπορίες ή να τρέξετε».
Σε ποιο χωριό έχετε το εξοχικό σας και ποια είναι η αγαπημένη σας διαδρομή για πεζοπορία;
Η βάση μου στο Πήλιο είναι η Μακρυνίτσα που βρίσκεται το εξοχικό μας. Είναι, για μένα, το στολίδι του Πηλίου, η «κορωνίδα» του, για πολλούς λόγους. Είναι από τους παλαιότερους οικισμούς, πολύ κοντά στον Βόλο και στις παραλίες, και έχει μια μαγευτική θέα στον Παγασητικό μέχρι το Τρίκερι. Δεν είναι τυχαίο που την αποκαλούν «Το Μπαλκόνι του Πηλίου».
Μια ωραία διαδρομή είναι Βόλος- Μακρυνίτσα με τα πόδια. Από τον περιφερειακό του Βόλου είναι περίπου 6-7 χιλιόμετρα. Το ανέβασμα είναι πιο απαιτητικό, αλλά η επιστροφή ευκολότερη. Είναι μια φυσική γυμναστική μέσα στο πιο όμορφο φόντο - αντί για διάδρομο, έχεις ένα τοπίο που σου κάνει μασάζ στην όραση!
Τι μπορεί να απολαύσει ο ταξιδιώτης το φθινόπωρο στο Πήλιο;
Η Μακρυνίτσα είναι πολύ κοντά στα Χάνια και στο χιονοδρομικό κέντρο. Τον χειμώνα καλύπτει τις ανάγκες όσων αγαπούν τα χειμερινά σπορ, αλλά ακόμα κι αν δεν κάνετε σκι, μπορείτε να απολαύσετε μια βόλτα στα χιόνια, να παίξετε χιονοπόλεμο και να φάτε σε ένα τοπίο βγαλμένο από καρτ ποστάλ. Είναι μοναδικό το θέαμα: να βλέπεις τη θάλασσα από το χιονοδρομικό!
Στη Μακρυνίτσα αξίζει μια στάση στο καφενείο του Θεόφιλου για να δει κανείς τη μεγάλη τοιχογραφία του. Ένα πραγματικό έργο Τέχνης τεραστίων διαστάσεων. Ολόκληρο το χωριό είναι σαν μουσείο: διατηρητέα αρχιτεκτονική, πέτρινα σπίτια, ωραία σοκάκια και πλούσια φύση. Αυτή η ομοιομορφία που υπάρχει είναι ότι καλύτερο -δεν τη βρίσκεις πλέον.
Από τα πιο άγνωστα χωριά ποιο αξίζει να δούμε; Εγώ την άνοιξη ανακάλυψα την Βυζίτσα και μου άρεσε πάρα πολύ.
Η Βυζίτσα είναι ένα από τα αγαπημένα μου χωριά. Την πρωτογνώρισα το 1989, όταν εγκαινιάστηκε ο παραδοσιακός οικισμός -τότε αναπλάστηκε και δόθηκε στο κοινό. Είχα μείνει εκστασιασμένη! Μάλιστα, ήταν το πρώτο χωριό που είδα στο Πήλιο.
Αξίζει, επίσης, να ανακαλύψει κανείς το Μικρό, στο Νότιο Πήλιο, και το Ανήλιο. Συχνά περνάμε δίπλα από μικρά χωριουδάκια χωρίς να συγκρατούμε το όνομά τους, όμως είναι αυτά που κρατούν ζωντανό τον παλμό της περιοχής. Δηλαδή πηγαίνοντας στα πιο μεγάλα χωριά στη διαδρομή θα συναντήσετε μικρότερα, με λιγοστούς κατοίκους, που αν σας αρέσουν κάνετε μια στάση.
Και στο φαγητό; Τι αξίζει να δοκιμάσουμε στο Πήλιο;
Αν και δεν τρώω κόκκινο κρέας, το Πήλιο έχει απίστευτη γευστική ποικιλία. Τον χειμώνα φημίζεται για τα λουκάνικα, το σπετζοφάι, τα παϊδάκια και τα μπιφτέκια, όμως υπάρχουν και πολλές επιλογές για όσους δεν προτιμούν το κρέας, όπως όσπρια, σούπες, πίτες, γαλοτύρι.
Οι φασολάδες, οι γίγαντες, οι φακές, τα ρεβύθια είναι εξαιρετικά -θυμίζουν μια κουζίνα που βασίζεται στη γη. Και φυσικά, οι πίτες! Τραχανόσουπες, μανιταρόσουπες, φρούτα, λαχανικά, τα περίφημα φιρίκια, τα αχλάδια... Στο Πήλιο, ότι τρως έχει γεύση πραγματική.
Όταν η Ηρώ Μουκίου μετακόμισε από την Αθήνα στη Λάρισα ως ερωτική μετανάστρια
Πολλοί σήμερα φεύγουν από την Αθήνα για την περιφέρεια. Εσείς το κάνατε πολύ νωρίτερα, σε μια εποχή που η πρωτεύουσα ήταν μόδα.
Δεν είχα λόγο να φύγω ειδικά εκείνη την περίοδο που επαγγελματικά ήμουν πολύ καλά. Όμως εγώ έχω την τάση να πηγαίνω κόντρα στο ρεύμα. Τότε, στις αρχές του 2000, το ρεύμα ήταν ο «υδροκεφαλισμός» των πόλεων, και θεώρησα ότι δεν έχω θέση εκεί, παρότι γεννήθηκα στην Αθήνα.
Η Λάρισα είναι μεγάλη πόλη, αλλά παραμένει περιφέρεια. Δεν είχα καμία εμπειρία ζωής έξω από την πρωτεύουσα, όμως πάντα με τραβούσε το υδάτινο στοιχείο -ο Πηνειός ποταμός με βοήθησε να νιώσω οικεία. Έμεινα εκεί όσο διήρκησε η θητεία μου στο Θεσσαλικό Θέατρο, περίπου τρία χρόνια.
Το επάγγελμά μας είναι αθηνοκεντρικό, αλλά ήθελα να πειραματιστώ. Δεν έχει σημασία για πόσο μένεις μακριά, αλλά σημασία έχει να τολμήσεις να τα μαζέψεις όλα και να φύγεις. Είχα όμως ένα ισχυρό κίνητρο: την αγάπη για τον άντρα μου. Είναι Λαρισαίος, γιατρός, και δραστηριοποιείται εκεί. Ήταν δύσκολο να έρθει εκείνος στην Αθήνα, οπότε πήγα εγώ.
Και σήμερα;
Σήμερα ζούμε στον Βόλο, στον Άγιο Στέφανο, μια περιοχή που βλέπει ολόκληρο το Πήλιο. Είναι ήσυχα, προστατευμένα, με πλούσια φύση. Εκεί συναντιόμαστε, μακριά από το περιβάλλον της δουλειάς μας -αυτή την απόφαση πήραμε. Είναι ένας τόπος που σου χαρίζει γαλήνη και έχει πλούσια άγρια ζωή: αγριογούρουνα, αλεπούδες, δελφίνια στον Παγασητικό... Παλιά εκεί ήταν βοσκοτόπια.
Η Ηρώ Μουκίου δίνει spoilers για τον «Άγιο Έρωτα»
Ο κόσμος αγαπάει τη «Σμαρώ» και φαίνεται πως κι εσείς το απολαμβάνετε. Τι είναι αυτό που σας συγκινεί σε αυτή τη γυναίκα;
Ο κόσμος έχει αγκαλιάσει τη «Σμαρώ» κι αυτό με συγκινεί βαθιά. Είναι μια ήρεμη δύναμη, μια γυναίκα που δρα συνήθως με ψυχραιμία, αλλά όταν χρειάζεται, μπορεί να ενεργήσει και εν θερμώ. Παρόλο που δεν σπούδασε, δεν της δόθηκε η ευκαιρία, απέδειξε πως η ευφυΐα και η αξιοπρέπεια δεν εξαρτώνται από τα πτυχία.
Ήταν εξαιρετικά προοδευτική για τη δεκαετία του ’60. Κράτησε την αγάπη της, το σπίτι και τα παιδιά της με μεγάλη αξιοπρέπεια, άντεξε και τα κατάφερε. Κατάφερε να βοηθήσει τον Κλεάνθη να απεξαρτηθεί από τον τζόγο, του χάρισε μια οικογενειακή ζωή που του έλειπε, κράτησε τα παιδιά της ενωμένα και μάλιστα επανένωσε τον Αργύρη με τον πατέρα του- κάτι καθόλου εύκολο, γιατί τα παιδιά συχνά αντιδρούν.
Η «Σμαρώ» στάθηκε στα πόδια της και έγινε η πρώτη γυναίκα επιχειρηματίας στη Στέρνα. Κι όλα αυτά, ενώ ήταν μια «αστεφάνωτη» γυναίκα, που ζούσε σαν παντρεμένη χωρίς να είναι. Τότε, αυτό ήταν σχεδόν ποινικό αδίκημα. Λέξεις όπως «σπιτωμένη» ή «αστεφάνωτη» τα σημερινά παιδιά δεν τις αναγνωρίζουν καν. Θα πρέπει να ανοίξουν λεξικό για να καταλάβουν τι σήμαιναν τότε...
Θεωρείτε ότι από τότε μέχρι σήμερα έχει αλλάξει η θέση της γυναίκας;
Δυστυχώς, όχι όσο θα έπρεπε. Η θέση της γυναίκας εξελίσσεται με ρυθμούς χελώνας. Παραμένει χαμηλότερη μισθολογικά, η εύρεση εργασίας δυσκολεύει όταν έχεις παιδιά και το πιο τραγικό ότι βλέπουμε ακόμη γυναικοκτονίες.
Οι γυναίκες πρέπει να κάνουμε κάτι περισσότερο για τη θέση μας στην κοινωνία. Δεν αρκεί να περιμένουμε τις αλλαγές, πρέπει να τις διεκδικούμε.
Τι εξελίξεις θα δούμε στη ζωή της «Σμαρώς»στον νέο κύκλο; Μπορείτε να μας δώσετε μερικά spoilers;
Ο δεύτερος κύκλος ξεκίνησε πιο ήπια για τη «Σμαρ», αλλά δεν θα ησυχάσει. Έρχονται ανακατατάξεις, αναστατώσεις και συναισθηματικές καταιγίδες.
Θα δούμε την ανακοίνωση του διαζυγίου που θα δώσει η Χριστίνα στον Κλεάνθη- με όποιο κόστος κι αν έχει αυτό. Ο Αργύρης, όμως, ψάχνει το παιδί του, το βρίσκει και το φέρνει στη «Σμαρώ». Το σπίτι της θα γίνει ξανά καταφύγιο για όλους. Είναι πολύ συγκινητικό το γεγονός ότι θα γνωρίσει το εγγόνι της ύστερα από πέντε ολόκληρα χρόνια.
Στη συνέχεια έρχεται μια νέα «καταιγίδα» με την εγκυμοσύνη της Αναστασίας -πάλι τα παιδιά της είναι μπλεγμένα με τον «Μαρκόπουλο».
Και φυσικά, θα γίνει ο γάμος της «Σμαρώς» με τον «Κλεάνθη», αλλά όχι εύκολα. Θα περάσουν από δοκιμασίες, θα αντιμετωπίσουν εμπόδια, και η σχέση τους θα κλονιστεί ξανά, καθώς ο «Κλεάνθης» θα υποτροπιάσει στον τζόγο. Η «Σμαρώ», όμως, θα το καταλάβει και θα χρειαστεί ξανά να αποδείξει τη δύναμη και τη διαύγειά της.