Η πτήση με αεροπλάνο θεωρείται συχνά ως ο ασφαλέστερος τρόπος μετακίνησης, με τους ειδικούς να υποστηρίζουν ότι οι άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο όταν κάθονται πίσω από το τιμόνι, παρά όταν επιβιβάζονται σε ένα αεροπλάνο.
Τα αεροπορικά δυστυχήματα είναι, ευτυχώς, σπάνια. Ωστόσο, όταν το κακό συμβεί και ένα αεροσκάφος πέσει από τον ουρανό, τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά, με πολλές ανθρώπινες απώλειες.
Την Πέμπτη 12 Ιουνίου, ο κόσμος παρακολούθησε με φρίκη τη συντριβή πτήσης της Air India με προορισμό το Λονδίνο (Gatwick), η οποία μετέφερε 244 επιβάτες και πλήρωμα, μεταξύ των οποίων 53 Βρετανούς. Το αεροπλάνο συνετρίβη λίγο μετά την απογείωσή του από το αεροδρόμιο Ahmedabad, στην πολιτεία Gujarat της βορειοδυτικής Ινδίας.
Η Air India επιβεβαίωσε αργότερα πως 241 από τα 242 άτομα της πτήσης AI7171 έχασαν με τραγικό τρόπο τη ζωή τους.
Σε αυτό που περιγράφεται ως θαύμα, ο Vishwash Kumar Ramesh - καθισμένος στο κάθισμα 11A δίπλα στην έξοδο - επέζησε. Ο αδελφός του, που καθόταν απέναντί του στο κάθισμα 11J, σκοτώθηκε στην έκρηξη.
Ο Vishwash ανήκει πλέον σε μια πολύ μικρή ομάδα ανθρώπων που έχουν ζήσει την εμπειρία επιβίωσης από αεροπορικά δυστυχήματα με νεκρούς.
Σε όλο τον κόσμο, απλοί άνθρωποι κατάφεραν το αδύνατο: να επιζήσουν πτώσεις χιλιάδων ποδιών από τον ουρανό σε φρικτά δυστυχήματα, κάτι που ούτε οι ίδιοι μπορούν να εξηγήσουν.
Σε αυτό το αφιέρωμα, παρουσιάζονται οι ιστορίες αυτών που έζησαν για να διηγηθούν την πιο τρομακτική εμπειρία της ζωής τους.
Vishwash Kumar Ramesh
Ο 40χρονος Vishwash ήταν ο μοναδικός επιζών της φονικής πτώσης του αεροσκάφους της Air India την Πέμπτη. Φέρεται ότι «εκτινάχθηκε» από το αεροπλάνο λίγο πριν αυτό συντριβεί και εκραγεί.
Ο Vishwash, που ζει στο Λονδίνο με τη σύζυγό του, καθόταν στο κάθισμα 11A κοντά στην έξοδο. Επέστρεφε από επαγγελματικό ταξίδι μαζί με τον αδελφό του Ajaykumar, 35 ετών, που καθόταν στη θέση 11J και σκοτώθηκε.
Βίντεο δείχνει τον Vishwash τραυματισμένο να απομακρύνεται κουτσαίνοντας, από τα συντρίμμια. Οι γιατροί τον περιθάλπουν σε τοπικό νοσοκομείο στο Ahmedabad. Περιέγραψε ότι το αεροπλάνο άρχισε να χάνει ύψος, διασπάστηκε στα δύο και ακολούθησε ισχυρή έκρηξη.
Από το νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ικέτευε: «Βρείτε τον Ajay, πρέπει να τον βρείτε». Η οικογένειά του στο Λέστερ βυθίστηκε στη θλίψη. Ο νεότερος αδελφός του, Nayan, είπε: «Είναι θαύμα που τουλάχιστον ένας τους επέζησε».
Ο Vishwash ήταν πρώην διευθυντής της RMV Fashion. Ο ξάδελφός τους, Ajay Valgi, είπε πως ο Vishwash κάλεσε την οικογένεια λέγοντας ότι «είναι καλά» αφού κατάφερε να ξεφύγει από το φλεγόμενο αεροπλάνο.
Austin Hatch
Ο 29χρονος Austin Hatch, επέζησε από δύο αεροπορικά δυστυχήματα που στοίχισαν τη ζωή στην οικογένειά του. Στην πρώτη συντριβή, σε ηλικία 8 ετών, σκοτώθηκαν η μητέρα και τα δύο αδέλφια του.
Στη δεύτερη, εννέα ημέρες μετά την προσφορά υποτροφίας στο πανεπιστήμιο, πέθαναν ο πατέρας και η μητριά του. Ο ίδιος βρέθηκε σε κώμα, υπέστη πολλαπλά κατάγματα και εγκεφαλική κάκωση.
Τον έθεσαν σε φαρμακευτικό κώμα για να μειωθεί το οίδημα στον εγκέφαλο. Δεν ανέκτησε τις αισθήσεις του παρά έξι εβδομάδες μετά την πρώτη προσπάθεια αφύπνισης από τους γιατρούς.
Όταν τελικά ξύπνησε, έπρεπε να ξαναμάθει να περπατά και να μιλά, ενώ ταυτόχρονα επεξεργαζόταν το ανείπωτο σοκ της απώλειας του πατέρα και της μητριάς του. Το περιέγραψε ως «την πιο σκοτεινή περίοδο της ζωής μου». Παρά την απώλεια σχεδόν όλων των αγαπημένων του προσώπων, ο Austin αποφοίτησε από το λύκειο και πήγε τελικά στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, έναν χρόνο μετά την αρχική προσφορά υποτροφίας.
Κατάφερε να επανέλθει, να σπουδάσει, να γνωρίσει τη σύζυγό του Abby και να δημιουργήσει οικογένεια. Πλέον, διδάσκει μέσω του προγράμματος GRIT πώς να ξεπερνά κανείς τις δυσκολίες.
Juliane Koepcke
Η Juliane Koepcke επέζησε από την πτήση LANSA 508 το 1971, όταν αεροπλάνο που μετέφερε εκείνη και τη μητέρα της χτυπήθηκε από κεραυνό, διαλύθηκε στον αέρα και η ίδια έπεσε δεμένη στο κάθισμά της από ύψος 3.000 μέτρων στον Αμαζόνιο. Ήταν μόλις 17 ετών.
Η μητέρα της σκοτώθηκε. Επιβίωσε μόνη της για 11 ημέρες στο δάσος, τραυματισμένη και με σπασμένα κόκαλα, ενώ τρεφόταν με καραμέλες και έπινε νερό από ρυάκια, μέχρι που τη βρήκαν ψαράδες. Ήταν η μοναδική επιζήσασα ανάμεσα σε 91 επιβάτες. Ευτυχώς, είχε περάσει αρκετό χρόνο εκεί ως παιδί, αποκτώντας γνώση του δύσκολου περιβάλλοντος.
Περιγράφοντας τη στιγμή που το αεροπλάνο πιθανότατα χτυπήθηκε από κεραυνό, η Juliane θυμήθηκε ότι το αεροσκάφος βυθίστηκε απότομα, ενώ η μητέρα της ψιθύρισε: «Τελείωσε, αυτό ήταν».
Καθώς έπεφτε από τον ουρανό προς το δάσος, η Juliane έχασε τις αισθήσεις της. Ξύπνησε ενώ βρισκόταν ακόμα σε πτώση, με το σώμα της ανάποδα. Θυμάται ότι το τεράστιο δάσος κάτω της έμοιαζε «σαν μπρόκολο».
Η φήμη της LANSA ήταν τόσο κακή, που ο πατέρας της, Hans-Wilhelm, τις είχε προτρέψει να αποφύγουν την πτήση, αλλά ήταν η μόνη που είχε διαθέσιμες θέσεις.
Αργότερα, βοήθησε στην ανεύρεση των θυμάτων και επέστρεψε στη Γερμανία. Απέφυγε τη δημοσιότητα για χρόνια, αλλά το 1998 συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ Wings of Hope, επιστρέφοντας στο σημείο της συντριβής.
Σήμερα, ζει στο Μόναχο της Γερμανίας με τον σύζυγό της Erich Diller και εργάζεται ως θηλαστικολόγος με ειδίκευση στις νυχτερίδες.
Michelle Dussan
Η Michelle Dussan, τότε 6 ετών, επέζησε από τη μοιραία πτώση της πτήσης 965 της American Airlines το 1995 στην Κολομβία, η οποία σκότωσε 159 ανθρώπους, μεταξύ των οποίων και τη μητέρα της.
Περιγράφει τη ζωή της ως «τέλεια» μέχρι τη μοιραία πτήση, όταν εκείνη και η οικογένειά της επρόκειτο να ταξιδέψουν για πρώτη φορά στην Κολομβία, ένα ταξίδι που θα αποτελούσε και την πρώτη πτήση με αεροπλάνο για τη Michelle.
Ωστόσο, οι Dussan, που ζούσαν στο Νιου Τζέρσεϊ, πρόλαβαν την πτήση της American Airlines κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, αφού έτρεχαν προς το αεροδρόμιο του Μαϊάμι εν μέσω κυκλοφοριακού χάους στους δρόμους.
Είχε μείνει θαμμένη από τη μέση και κάτω στα συντρίμμια για 13 ώρες, δεμένη με τη ζώνη ασφαλείας, πριν τη διασώσουν. Από τους επιβάτες, επέζησαν μόνο τέσσερις - ανάμεσά τους η ίδια και ο πατέρας της Gonzalo.
Η Michelle τραυματίστηκε σοβαρά στα πόδια και πέρασε χρόνια σε αναπηρικό καροτσάκι, ενώ οι γιατροί θεωρούσαν πως δεν θα περπατήσει ξανά. Με πολύ κόπο και πίστη, αποκαταστάθηκε σωματικά και ψυχικά, αν και βασανίστηκε για καιρό από εφιάλτες και μαθησιακές δυσκολίες.
Αρχικά πίστευαν ότι το δυστύχημα προκλήθηκε από ανθρώπινο λάθος, όμως το 2021 ένα ντοκιμαντέρ αποκάλυψε πιθανό χρόνιο πρόβλημα στον τύπο αεροσκάφους. Η θεωρία αυτή έδωσε στην Michelle και στον πατέρα της ένα αίσθημα «κάθαρσης» για την τραγωδία που βίωσαν.
Annette Herfkens
Η Annette Herfkens, στέλεχος τράπεζας στη Μαδρίτη, ήταν η μοναδική επιζήσασα αεροπορικού δυστυχήματος στο Βιετνάμ το 1992, όταν το μικρό αεροσκάφος με 25 επιβάτες συνετρίβη σε ζούγκλα. Ο αρραβωνιαστικός της Willem van der Pas και όλοι οι υπόλοιποι επιβάτες σκοτώθηκαν.
Η Annette, με σοβαρά τραύματα (πνευμοθώρακας, 12 κατάγματα, σπασμένο σαγόνι), επέζησε 8 ημέρες μόνη της στη ζούγκλα, χωρίς φαγητό, περιβαλλόμενη από αρπακτικά και σοκαρισμένες αναμνήσεις. Δεν θυμάται πώς ξέφυγε από τα συντρίμμια - πιθανόν ως αντίδραση «αυτοπροστασίας».
Παρότι αρχικά πανικοβλήθηκε, κατάφερε να διαχειριστεί την απομόνωση μέσω ενσυνειδητότητας και εστίασης στην αναπνοή της, παρά το σωματικό και ψυχικό πόνο από τον χαμό του αρραβωνιαστικού της.
Μετά τη διάσωσή της και τρίμηνη νοσηλεία στο Βιετνάμ, επέστρεψε στην Ευρώπη και τελικά ξαναέφτιαξε τη ζωή της με νέο σύντροφο και δύο παιδιά. Έγραψε το βιβλίο Turbulence: A True Story of Survival, ενώ η εμπειρία της παραμένει βασικό κομμάτι της ζωής της.
Η Annette συνεχίζει να ζει με το τραύμα και το πένθος, τιμώντας κάθε χρόνο την επέτειο του θανάτου του Willem. Παράλληλα, χρησιμοποιεί την εμπειρία της για να εμπνέει άλλους σε συνθήκες ακραίας δοκιμασίας.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι η Annette, δεν ήθελε να επιβιβαστεί στην πτήση από τη Χο Τσι Μιν προς τις ακτές του Βιετνάμ. Υπέφερε από κλειστοφοβία και το αεροπλάνο ήταν πολύ μικρό, με μόλις 25 επιβάτες. Ο αρραβωνιαστικός της, ήταν αυτός που την έπεισε να το τολμήσει, λέγοντάς της ψευδώς ότι ήταν μια πτήση «μόνο 20 λεπτών» για να την καθησυχάσει.
Richard Laver
Ο Richard Laver επέζησε σε ηλικία 12 ετών από ένα φονικό αεροπορικό δυστύχημα το 1985, όπου σκοτώθηκαν 137 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και ο πατέρας του.
Ο Richard επιβιβάστηκε σε πτήση της Delta από τη Φλόριντα προς την Καλιφόρνια, μαζί με τον πατέρα του, στις 2 Αυγούστου 1985. Ο προορισμός τους ήταν το Λος Άντζελες, όπου ο Richard θα συμμετείχε σε τουρνουά τένις, με τον πατέρα του να τον συνοδεύει.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της προσγείωσης για την πρώτη ενδιάμεση στάση στο Ντάλας-Φορτ Γουόρθ, το αεροπλάνο παγιδεύτηκε σε σφοδρή καταιγίδα και συνετρίβη στην πρώτη προσπάθεια προσγείωσης.
Μιλώντας το Business Insider, είπε ότι είχε άσχημο προαίσθημα τις μέρες πριν την πτήση και ένιωθε ότι κάτι κακό θα συνέβαινε. Οι φόβοι του επιβεβαιώθηκαν. Κατά την προσγείωση, το αεροσκάφος χτυπήθηκε από ισχυρό ρεύμα αέρα (windshear), εκτράπηκε από την πορεία του, προσέκρουσε σε υδατόπυργο και τυλίχθηκε στις φλόγες.
Ο Richard υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς: βαθιά τομή στην κοιλιά, εγκαύματα δευτέρου και τρίτου βαθμού, κάταγμα στον αυχένα, σπασμένα χέρια και γόνατα, καθώς και κατεστραμμένο πνεύμονα. Για χρόνια πάλευε με μετατραυματικό στρες, ενοχές επιβίωσης και κατάθλιψη. Στα 27 του έμεινε άστεγος και κοιμόταν σε παραλία για έναν μήνα.
«Κολυμπούσα εκατοντάδες μέτρα από την ακτή κάθε απόγευμα στο ηλιοβασίλεμα. Ευχόμουν να με φάει ένας καρχαρίας. Δεν φοβόμουν τίποτα - εκτός από το να ελπίσω ξανά», θυμάται.
Η ζωή του άλλαξε όταν συνειδητοποίησε πως τίποτα δεν θα ήταν χειρότερο από αυτό που είχε ήδη βιώσει. Παντρεύτηκε, απέκτησε παιδιά και όταν η κόρη του Katie, με εγκεφαλική παράλυση, χρειάστηκε ειδική διατροφή, ο Richard ανέπτυξε μια φυτική φόρμουλα που εξελίχθηκε στην εταιρεία Kate Farms.
Αργότερα, εμπνεύστηκε από ένα βραχιολάκι που του χάρισε ο γιος, του για να δημιουργήσει και δεύτερη επιχείρηση ενεργειακών ποτών με το όνομα «Lucky F***», μετατρέποντας το τραύμα του σε κίνητρο για δημιουργία και βοήθεια προς άλλους.
Vesna Vulović
Η Vesna Vulović είναι γνωστή ως η γυναίκα που επέζησε από πτώση αεροπλάνου από το μεγαλύτερο ύψος χωρίς αλεξίπτωτο, ένα κατόρθωμα που την έβαλε στο Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες. Η ιστορία της ξεκινά στις 26 Ιανουαρίου 1972, όταν εργαζόταν ως αεροσυνοδός στην πτήση 367 της JAT Yugoslav Airlines. Το αεροσκάφος εκτελούσε το δρομολόγιο Κοπεγχάγη–Ζάγκρεμπ–Βελιγράδι, όταν, καθώς πετούσε πάνω από την Τσεχοσλοβακία, εξερράγη στον αέρα σε ύψος άνω των 10.000 μέτρων.
Η έκρηξη, που αποδόθηκε σε βόμβα (πιθανώς τοποθετημένη από Κροάτες αυτονομιστές), προκάλεσε τη διάλυση του αεροπλάνου και την πτώση όλων των επιβατών. Η Vesna βρέθηκε εγκλωβισμένη μέσα σε ένα κομμάτι της ατράκτου, το οποίο φέρεται να έπεσε σε χιονισμένο δάσος και να επιβράδυνε την πτώση του χτυπώντας σε κλαδιά και στην πλαγιά ενός λόφου.
Παρά τη φρικτή πτώση από ύψος 10.160 μέτρων, η Vesna επέζησε με σοβαρότατα τραύματα: κάταγμα κρανίου, σπασμένα πόδια, τρία σπασμένα σπονδυλικά οστά, και παράλυση από τη μέση και κάτω για αρκετό διάστημα. Νοσηλεύτηκε για μήνες και πέρασε χρόνια σε αποκατάσταση. Ποτέ της δεν θυμήθηκε το δυστύχημα - η μνήμη της σταματά την ημέρα πριν από την πτήση.
Παρότι οι γιατροί αρχικά πίστευαν πως δεν θα ξαναπερπατήσει, η Vesna κατάφερε να αναρρώσει σε μεγάλο βαθμό και συνέχισε τη ζωή της στη Γιουγκοσλαβία, όπου έγινε σύμβολο ελπίδας και επιμονής. Παρά τη φήμη της, διατήρησε απλότητα και ταπεινότητα, λέγοντας συχνά πως εκείνη δεν ήταν ηρωίδα, απλώς κάποια που είχε απίστευτη τύχη.
Η Vesna Vulović έφυγε από τη ζωή το 2016 σε ηλικία 66 ετών. Μέχρι σήμερα, παραμένει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα ανθρώπινης επιβίωσης απέναντι στο αδιανόητο.