Ένα εστιατόριο-βερμουτερία κρυμμένο στα στενά του κέντρου που προσφέρει ιδιαίτερα αποστάγματα και νόστιμο τσιμπολόγημα.
Via Maris σημαίνει «Δρόμος της Θάλασσας» και πρόκειται για τον αρχαίο εμπορικό δρόμο που ένωνε το Μαρόκο και την Αίγυπτο με το Ισραήλ και τη Σύρια. Απο αυτήν ακριβώς την αρχαία εμπορική οδό που βρισκεται κατά μήκος της μεσογειακής ακτής της σύγχρονης Αιγύπτου, του Ισραήλ, της Τουρκίας και της Συρίας και χρονολογείται από την πρώιμη Εποχή του Χαλκού εμπνέεται το όνομα αλλά και η ταυτότητα αυτού του μαγαζιού.
Κρυμμένο στην cool οδό Μίκωνος, αποσπασμένο από τον συνήθη χαμό της περιοχής, το Via Maris δίνει κάτι ουσιαστικά διαφορετικό στην πόλη. Ο χώρος είναι μικρός αλλά καταφέρνει να προσφέρει πολλές και διαφορετικές επιλογές. Στην πραγματικότητα πρόκειται για έναν υπόλευκο, ατμοσφαιρικά φωτισμένο (κυρίως με κεριά), φαρδύ διάδρομο ο οποίος περιλαμβάνει τη λιτή σάλα με τα κομψά μικρά τραπέζια, την ευρύχωρη ξύλινη μπάρα και την ανοιχτή κουζίνα. Εξωτερικά, μπροστά και πλάι στην είσοδο, υπάρχουν επίσης μερικά τραπέζια για όσους θέλουν να απολαύσουν την ησυχία του στενού ενώ η μικροσκοπική πίσω αυλή είναι ό,τι πρέπει για απόδραση και έξτρα ιδιωτικότητα.
Ταξίδι στη Μεσόγειο με βερμούτ, κοκτέιλ και κρασιά
Στη λίστα του Via Maris βρίσκουμε γύρω στα 20 βερμούτ από την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ελλάδα τα οποία σερβίρονται κατά κανόνα με σόδα και ελιά. Ωστόσο, στον κατάλογο υπάρχουν και ανάλαφρα κοκτέιλ, με βάση το βερμούτ φυσικά, όπως π.χ. Cocchi olives με τη διακριτική ελαιώδη γεύση και τη λεμονάτη επίγευση (αν σας αρέσει το dry martini είναι η τέλεια επιλογή). Στα κρασιά, τον πρώτο λόγο έχουν οι ελληνικές ετικέτες χωρίς να λείπουν βέβαια αξιοπρόσεκτες γαλλικές και ιταλικές επιλογές.
Η κουζίνα της Μέσης Ανατολής στην πιο εκλεπτυσμένη εκδοχή της
Όσο για το φαγητό, τα πεντανόστιμα πιατάκια του Via Maris αποδεικνύουν περίτρανα, με τον πιο σύγχρονο τρόπο, ότι Μεσόγειος δεν είναι μόνο η ιταλική, η ισπανική και η ελληνική κουζίνα. Πώς; Κλείνοντας σε κάθε μπουκιά όλη τη νοστιμιά της γαστρονομικής παράδοσης που συναντάμε στα παράλια της Αφρικής και της Ασίας. Τα πιάτα είναι μικρά, φροντισμένα και σχεδιασμένα για να μοιράζονται. Η ματιά της κουζίνας είναι μοντέρνα σε ό,τι αφορά τις τεχνικές και το στήσιμο όμως τα δομικά στοιχεία κάθε συνταγής έχουν τις ρίζες τους στην αυθεντικότητα του παρελθόντος.
Το ευχάριστο γενικά είναι ότι τα αντιπροσωπευτικά στοιχεία της κουζίνας της Μέσης Ανατολής (μπαχαρικά, μυρωδικά κλπ.) εμφανίζονται σε όλα τα πιάτα τόσο όσο χρειάζεται. Σε κάθε περίπτωση, κάνουν αισθητή την παρουσία τους και δίνουν το απαραίτητο στίγμα αλλά δε φέρουν μαζί τους την ένταση και την πληθωρικότητα που συνήθως μας ξενίζουν και μας βαραίνουν τη γεύση.
Η αφράτη φοκάτσια που είναι φτιαγμένη με προζύμι και έχει μπόλικο μαυροκούκι είναι ό,τι πρέπει για την αρχή. Βουτήξτε την ξανά και ξανά στο μπαχαράτο-λεμονάτο ελαιόλαδο που τη συνοδεύει. Ο συνδυασμός του λεμονιού κονφι και του μείγματος μπαχαρικών ντούκα (φουντούκι, σουσάμι, κόλιανδρο, κύμινο, πιπέρι κ.ά.) είναι πεντανόστιμος και σκάει στον ουρανίσκο σαν μίνι βεγγαλικό.
Γενικά οι σάλτσες εδώ είναι όλες υπέροχες οπότε σας συμβουλεύω να ζητήστε από την αρχή να σας φέρουν και δεύτερη μερίδα φοκάτσια για βουτιές στα επόμενα πιάτα. Όπως για παράδειγμα, στα ψητά καρότα με γιαούρτι και σάλτσα που φτιάχνεται από τα ζουμιά τους και περιέχει επίσης ντούκα αλλά και στο καλοψημένο, τρυφερό κοτόπουλο που έρχεται μαζί με μια μελωμένη σάλτσα με ντομάτα και πιπεριά, σκέτο όνειρο.
Εξίσου δυνατές επιλογές τα φίνα χτένια με τη βελούδινη κρέμα κουνουπιδιού και τα καλοφτιαγμένα χειροποίητα τορτελίνια που γεμίζονται με ανθότυρο και μαγειρεύονται σε ζωμό γαρίδας. Από τα γλυκά ξεχωρίζει με διαφορά η σοκολατένια κρέμα με το ελαιόλαδο και τον ανθό αλατιού, συνδυασμός που όσο κι αν ξαφνιάζει εκ πρώτης όψεως αποτελεί μια καλή και γευστική ιδέα.
Info
Μίκωνος 10, Ψυρρή
Τιμές: 25 με 30 ευρώ το άτομο