Mπορεί ο Ντόναλντ Τραμπ να απεύχεται μια εμπλοκή των ΗΠΑ στη σύγκρουση του Ισραήλ με το Ιράν, αλλά το ερώτημα είναι κατά πόσον όντως μπορεί να την αποφύγει.
Ο Ρεπουμπλικανός πρόεδρος των ΗΠΑ απέρριψε το ισραηλινό σχέδιο εξόντωσης του ανώτατου ηγέτη του Ιράν, αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, καθώς τρέφει ακόμη ελπίδες για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με την Τεχεράνη, αλλά δεν περνούν όλες οι αποφάσεις από τον Λευκό Οίκο, όπως σημειώνει σε ανάλυσή του το CNN.
Οι κινήσεις του Ιράν που μπορεί να σύρουν τις ΗΠΑ στη σύρραξη
Σε περίπτωση που το στριμωγμένο στη γωνία καθεστώς των μουλάδων του Ιράν θεωρήσει ότι δεν έχει τίποτε άλλο να χάσει, και υλοποιήσει τις απειλές του για επιθέσεις κατά αμερικανικών βάσεων και προσωπικού στη Μέση Ανατολή ή κατά αμερικανικών συμφερόντων ανά την υφήλιο, οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν να απαντήσουν και μάλιστα σκληρά για να διατηρήσουν την αξιοπιστία τους και να πείσουν για την αποτρεπτική τους ισχύ.
Το Ιράν θα μπορούσε ακόμη να ασκήσει πίεση στον Τραμπ να φρενάρει το Ισραήλ, στοχοθετώντας τη διεθνή ναυτιλία στα Στενά του Ορμούζ, στον Περσικό Κόλπο ή την Ερυθρά Θάλασσα, προκαλώντας έτσι μια παγκόσμια ενεργειακή κρίση.
Το δίλημμα για τη βαθιά κρυμμένη στο υπέδαφος μονάδα εμπλουτισμού στο Φορντό
Πέραν τούτων, όπως αναφέρει το αμερικανικό δίκτυο, κλιμακώνεται η εσωκομματική πίεση στον Τραμπ να ανάψει το «πράσινο φως» για μια αποστολή που μόνον οι ΗΠΑ μπορούν να αναλάβουν, δηλαδή την καταστροφή της κρυμμένης βαθιά στο ιρανικό υπέδαφος εγκατάστασης εμπλουτισμού ουρανίου στο Φορντό, που πιστεύεται ότι είναι αδύνατον να καταστρέψουν με τα μέσα που διαθέτουν οι Ισραηλινοί.
Η λογική πίσω από μια τέτοια επίθεση είναι ότι το Ιράν είναι τώρα εξαιρετικά ευάλωτο και ίσως να μη δοθεί καλύτερη ευκαιρία στις ΗΠΑ να καταστρέψουν με διατρητικές βόμβες τη δυνατότητα της Τεχεράνης να αποκτήσει πυρηνικό όπλο.
Γιατί διστάζει ο Τραμπ
Ο Τραμπ είναι λίαν διστακτικός να επιτρέψει την εμπλοκή των ΗΠΑ στη σύρραξη, αφού αυτό θα οδηγούσε σε διάχυσή της και σε έναν εξαντλητικό πόλεμο χωρίς σαφές τέλος.
Όπως σημειώνει το CNN, το σαφές μάθημα των αρχών του 21ου αιώνα είναι ότι οι αναλύσεις της Ουάσιγκτον για τη Μέση Ανατολή και στρατηγική της σχεδόν πάντα αποδεικνύονται καταστροφικά εσφαλμένες. Η ανατροπή του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ και ο εμφύλιος στη Συρία δείχνουν ότι οι χώρες της Μέσης Ανατολής μπορεί να διασπαστούν όταν δημιουργούνται κενά εξουσίας.
Συν τοις άλλοις μια αμερικανική εμπλοκή θα ήταν επίσης εντελώς ασύμβατη με το όραμα «πρώτα η Αμερική» του Τραμπ για αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τις «κινούμενες άμμους» ανά την υφήλιο, μετά την οδυνηρή δεκαετή εμπειρία στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και εστίαση στα εσωτερικά προβλήματα των ΗΠΑ και θα διεύρυνε τις βαθιές εντάσεις στην πολιτική βάση του.
Πιέζουν πρωτοκλασάτα στελέχη των Ρεπουμπλικανών
Μολαταύτα, κάποια «γεράκια» στην Ουάσιγκτον πιθανώς θα επιχειρηματολογούν ότι ο Τραμπ έχει μια μοναδική ευκαιρία να κλείσει τον δρόμο του Ιράν προς την απόκτηση πυρηνικών όπλων ή να συμβάλει στην ανατροπή του καθεστώτος των μουλάδων.
Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Πενς, τόνισε σε δηλώσεις του την Κυριακή στο CNN ότι αν οι ισραηλινές επιθέσεις δεν πείσουν την Τεχεράνη να προβεί σε σημαντικές παραχωρήσεις στη διπλωματική προσπάθεια του Τραμπ για τον τερματισμό του πυρηνικού της προγράμματα, τότε οι ΗΠΑ θα πρέπει να είναι έτοιμες για εμπλοκή στη σύγκρουση.
«Σε τελική ανάλυση, αν το Ισραήλ χρειαστεί τη βοήθειά μας για να διασφαλίσει την άπαξ και διά παντός καταστροφή του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος, οι ΗΠΑ πρέπει να είναι έτοιμες να το κάνουν, γιατί αυτό αφορά στην προστασία του πιο αγαπημένου συμμάχου μας», σημείωσε.
Από την πλευρά του ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής και σύμμαχος του Τραμπ, Λίντσεϊ Γκρέιαμ υποστήριξε ότι η χειρότερη δυνατή έκβαση της σύρραξης Ισραήλ – Ιράν θα ήταν να παραμείνουν ανέπαφες οι πυρηνικές δυνατότητες της Τεχεράνης. «Αν αποτύχει η διπλωματία και μας απομείνει μόνον η επιλογή της ισχύος, θα καλούσαν τον πρόεδρο Τραμπ να διασφαλίσει ότι όταν τελείωσει αυτή η επιχείρηση, να μην απομείνει τίποτε όρθιο στο Ιράν αναφορικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα».
Καταρρέει η εξωτερική πολιτική του Τραμπ
Το σίγουρο είναι ότι ο Τραμπ σήμερα δεν βρίσκεται εκεί που ήλπιζε να είναι, όταν ξεκινούσε η δεύτερη θητεία του στον Λευκό Οίκο με τη δέσμευση να είναι «ειρηνοποιός».
Πέντε μήνες μετά την ορκωμοσία του είναι σε χειρότερο στάδιο δύο μεγάλοι πόλεμοι, που μαίνονταν όταν επανήλθε στο Οβάλ Γραφείο κι η επικίνδυνη νέα σύγκρουση του Ισραήλ με το Ιράν βάζει σε μεγάλη δοκιμασία το σύνθημά του, «Πρώτα η Αμερική».
Το Ιράν και το Ισραήλ θα έχουν ειρήνη σύντομα εκτιμά ο Τραμπ
Τρεις βασικοί ξένοι ηγέτες, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου περιφρονούν την εξουσία του Τραμπ: ο πρώτος αναφορικά με τις προσπάθειες του ενοίκου του Λευκού Οίκου για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, ο δεύτερος υποχρεώνοντας τον Ρεπουμπλικανό, που καυχάται για τις επιδόσεις του στην «τέχνη της συμφωνίας», να αναδιπλωθεί δύο φορές στον εμπορικό τους πόλεμο και ο τρίτος ματαιώνοντας τις διπλωματικές προσπάθειες του Τραμπ αναφορικά με το Ιράν με την απόφασή του να ξεκινήσει μια σύγκρουση με την Τεχεράνη.
Στο εσωτερικό των ΗΠΑ οι πρόεδροι πρέπει να κερδίζουν την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης για τις αποφάσεις τους να εμπλακεί η Αμερική σε πόλεμο, αλλά ο Τραμπ μπορεί να δυσκολευτεί δεδομένου ότι έχει αποξενώσει εκατομμύρια Αμερικανούς με τις διχαστικές, εμπρηστικές πολιτικές του, όπως η ανάπτυξη πεζοναυτών στην Καλιφόρνια εν μέσω διαδηλώσεων κατά των εφόδων της ICE για τις συλλήψεις μεταναστών χωρίς νόμιμα έγγραφα.
Η πρώτη ειρηνευτική προσπάθεια του Τραμπ, εκείνη για τον τερματισμό του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας, απέτυχε με εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους να βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της πείνας καθώς το Ισραήλ συνεχίζει το σφυροκόπημα για την εξάλειψη της απειλής της Χαμάς και την επιστροφή των ομήρων.
Το ίδιο συνέβη και με την προσπάθεια του Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, που τελικά διευρύνθηκε. «Οι επιδεινούμενες κρίσεις ίσως δίνουν μια πρόγευση ενός κόσμου που γίνεται πιο ασταθής ελλείψει στιβαρής και συνεχούς αμερικανικής ηγεσίας», σημειώνει το άρθρο του CNN. Και καταλήγει: «Η ολοένα και πιο εύθραυστη εγχώρια πολιτική θεμελίωση του Τραμπ και το ήδη αμφισβητούμενο κύρος του διεθνώς θα περιπλέξουν τα διλήμματά του».