Η πανίσχυρη αμερικανική διατρητική τηλεκατευθυνόμενη βόμβα GBU-57A/B, όπως είναι γνωστή, είναι ο κορυφαίος στρατιωτικός λόγος που το Ισραήλ θέλει να εμπλακούν οι ΗΠΑ στις επιθέσεις του κατά του Ιράν.
Η βόμβα αυτή, η μεγαλύτερη μη πυρηνική που διαθέτει το οπλοστάσιο των ΗΠΑ, είναι αναγκαία για το Ισραήλ επειδή ο στόχος του, η μονάδα εμπλουτισμού ουρανίου της Φορντό, είναι θαμμένος σε βάθος κάπου 100 μέτρων σε βουνό κοντά στην πόλη της Κόμ, 100 χλμ. νοτιοδυτικά της Τεχεράνης] και σχεδιάστηκε από το ιρανικό καθεστώς για να αντέχει σε αεροπορικές επιθέσεις.
«Γι’ αυτό ακριβώς σχεδιάστηκε η βόμβα αυτή», λέει στη Wall Street Journal ο Μαρκ Κάνσιαν, πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου και νυν ανώτερος σύμβουλος του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών.
Μόνον αμερικανικά βομβαρδιστικά stealth Β-2 Spirit μπορούν να ρίξουν τη βόμβα αυτή
Η τηλεκατευθυνόμενη αυτή βόμβα αυτή με γόμωση εκρηκτικές ύλες συνολικά σχεδόν 2,5 τόνων, σχεδιάστηκε από την Boeing για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ και λόγω του τεράστιου βάρους της – κάπου 15 τόνοι – μόνον ένα stealth βομβαρδιστικό B-2 Spirit μπορεί να τη ρίξει – και τέτοια αεροσκάφη δεν διαθέτουν οι Ισραηλινοί.
«Οι ΗΠΑ ελέγχουν το βομβαρδιστικό και τη βόμβα. Αμερικανικό αεροσκάφος και αμερικανικό βλήμα θα χρησιμοποιούταν σε μια τέτοια επίθεση», δήλωσε στη New York Post ο Τζον Σπένσερ του Ινστιτούτου Σύγχρονου Πολέμου στη στρατιωτική ακαδημία Γουέστ Πόιντ.
Μια παρόμοια, την GBU-43/B, γνωστή και ως «Μητέρα όλων των Βομβών», είχαν ρίξει οι Αμερικανοί το 2017 στο ανατολικό Αφγανιστάν ισοπεδώνοντας ένα δίκτυο σηράγγων και καταφυγίων του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή Ατσιν της επαρχίας Νανγκαρχάρ.
Πώς δρα η πανίσχυρη αμερικανική βόμβα
Η ανάπτυξη της βόμβας αυτής κόστισε περί τα 500 εκατ. δολάρια στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ και κατασκευάστηκε με προδιαγραφές που της επιτρέπουν να διεισδύει αρκετά βαθιά σε υπόγεια καταφύγια, όπως στην ιρανική μονάδα εμπλουτισμού ουρανίου της Φορντό, ώστε να καταστρέψει τις συσκευές φυγοκέντρησης, σύμφωνα με άρθρο της WSJ του 2013, το οποίο ανέφερε εκείνη την εποχή ότι 20 από τις βόμβες αυτές είχαν κατασκευαστεί για τον αμερικανικό στρατό.
Εάν οι ΗΠΑ επιλέξουν να βοηθήσουν το Ισραήλ με αυτή την εξαιρετικά ισχυρή βόμβα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα μετατρέψουν σε ερείπια την πυρηνική εγκατάσταση, μολονότι προστατεύεται από στρώματα γρανίτη και χάλυβα. Για τον Μικ Μάλροι, τον Αμερικανό πρώην αναπληρωτή υπουργό άμυνας, αρμόδιο για τη Μέση Ανατολή, θα χρειάζονταν από περίπου έξι τέτοιες βόμβες για την καταστροφή των μονάδων της Φορντό και της Νατάνζ,
«Με βάση το βάρος και την κινητική δύναμη, η GBU-57A/B Massive Ordnance Penetrator έχει σχεδιαστεί για να διεισδύει σε μια ορισμένη απόσταση στο έδαφος πριν εκραγεί», δήλωσε ο Σπένσερ. «Γι' αυτό αυτοί οι καταστροφείς καταφυγίων ονομάζονται Penetrators («διατρητές»). Διεισδύουν στο έδαφος πριν εκραγούν. Η έκρηξη καθυστερεί για στρατηγικούς λόγους».
Μολονότι οι ΗΠΑ έχουν πουλήσει στο Ισραήλ λιγότερο ισχυρά διατρητικά βλήματα, έχουν αρνηθεί να διαθέσουν τις βόμβες GBU-57A/B σε οποιονδήποτε εκ των συμμάχων τους, εν μέρει για να διατηρούν την υπεροπλία.
Υπάρχει κίνδυνος πυρηνικής έκρηξης;
Αλλά πώς θα ήταν μια έκρηξη της βόμβας αυτής; «Έχω δει εκρήξεις βομβών βάρους 250 κιλών και τρέμουν τα δόντια σου, όταν εκρήγνυνται. Είναι σαν σεισμός. Εδώ μιλάμε για κάτι πολύ μεγαλύτερο», λέει ο Σπένσερ.
Ο ίδιος, ωστόσο, υποβαθμίζει την πιθανότητα να προκληθεί πυρηνική έκρηξη επειδή η βόμβα αυτή εκρήγνυται σε τόσο μεγάλο βάθος σε ένα χώρο με τέτοια θωράκιση και ως εκ τούτου είναι απίθανη μια πυρηνική αντίδραση, αφού θα καταπλακωθούν οι εγκαταστάσεις από μπάζα. «Ο κίνδυνος είναι μια διαρροή, όχι μια έκρηξη». Ο Σκοτ Ρόκερ της δεξαμενής σκέψης «Πρωτοβουλία Πυρηνικής Απειλής» εκτιμά ότι «αν πέσει μια βόμβα στη Φορντό, δεν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης από την επίθεση εκτός της μονάδας».
Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες υποστηρίζουν εδώ και χρόνια ότι η καταστροφή της μονάδας στη Φορντό είναι στρατηγικής σημασίας για την εξάλειψη της απειλής του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. «Αν δεν καταστρέψεις τη Φορντό, δεν έχεις εξαλείψει την ικανότητά τους να παράγουν υλικό για την κατασκευή πυρηνικών όπλων», δήλωσε πρόσφατα στους Τάιμς της Νέας Υόρκης ο Μπρετ ΜακΓκουρκ, πρώην συντονιστής της αμερικανικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή επί προέδρων τόσο από τους Ρεπουμπλικανούς όσο και από τους Δημοκρατικούς.
Τι άλλες εναλλακτικές διαθέτει το Ισραήλ
Ωστόσο, πέραν της πανίσχυρης αυτής αμερικανικής βόμβας, οι Ισραηλινοί μπορούν και χωρίς τη βοήθεια των ΗΠΑ να πλήξουν τη μονάδα στη Φορντό.
Ο Εχούντ Εϊλάμ, πρώην ερευνητής του ισραηλινού υπουργείου Άμυνας, λέει ότι οι Ισραηλινοί θα μπορούσαν να ρίξουν μεγάλο αριθμό των δικών τους, μικρότερων διατρητικών βομβών, για να φθάσουν στη μονάδα, όπως έκανε το Ισραήλ όταν εξόντωσε το περασμένο φθινόπωρο τον ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, που κρυβόταν σε καταφύγιο στη Βηρυττό.
«Μπορούν να ρίξουν μια βόμβα που φθάνει σε ορισμένο βάθος και μετά άλλη και στη συνέχεια άλλη υπό διαφορετικές γωνίες εντός δευτερολέπτων για να φθάσουν εκεί που θέλουν. Αλλά έτσι τίθενται σε κίνδυνο πολλοί άνθρωποι και πολλά αεροσκάφη. Ενώ με τη GBU επιτυγχάνεται με μία ρίψη», λέει ο Σπένσερ.
«Υπάρχουν πολλοί τρόποι καταστροφής του πυρηνικού προγράμματος στο Ιράν. Αλλά αυτή είναι η αποτελεσματικότερη. Φθάνει ταχύτερα στο στόχο και είναι η τέλεια λύση».