Τα φουρνιστά ζυμαρικά με ζουμερό εσωτερικό και κρατσανιστή επιφάνεια δεν αφήνουν κανέναν ασυγκίνητο, θέλουν όμως τον τρόπο τους για να γίνουν τέλεια.
Ξέρετε έστω και έναν άνθρωπο που να μην του αρέσουν τα ζυμαρικά; Εγώ κανέναν! Επίσης, δεν ξέρω και κανέναν μακαρονά (ή μη) που να μη λαχταράει περισσότερο από το οτιδήποτε τα μακαρόνια φούρνου. Ψημένα με σάλτσες και τυριά σε δεκάδες παραλλαγές τα φουρνιστά ζυμαρικά παίζουν σε κάθε μπουκιά το παιχνίδι των αρωμάτων, των γεύσεων και των υφών με τους πιο απολαυστικούς τρόπους. Οι συνταγές είναι άπειρες, από το πολυαγαπημένο μας παστίτσιο και τα λατρεμένα λαζάνια μέχρι τα πλούσια σουφλέ και τα τυρένια ογκρατέν κάθε λογής. Σε αυτά τα τελευταία θα σταθούμε λίγο περισσότερο και θα δούμε στην παρακάτω συνταγή πως θα γίνουν κρεμώδη μέσα και τραγανά έξω με μερικά απλά βήματα.
Ζυμαρικά φούρνου με κρεμμύδι και θυμάρι
Υλικά για 4 μερίδες
- 500 γρ. πένες
- 2 κ.σ. αγελαδινό βούτυρο
- 1 μεγάλο κρεμμύδι, κατά προτίμηση λευκό, κομμένο σε πολύ λεπτές ροδέλες
- 2 σκελίδες σκόρδου, ψιλοκομμένες
- 200 ml κρέμα γάλακτος πλήρης
- 1 κούπα παρμεζάνα, τριμμένη
- 1 κούπα μοτσαρέλα, τριμμένη
- μια πρέζα ζάχαρη
- αλάτι
- φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- 1 κλωναράκι φρέσκο (τα φυλλαράκια) ή 1/3 κ.γ. αποξηραμένο
Εκτέλεση
Βράζουμε τις πένες σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου. Σε ένα φαρδύ τηγάνι ζεσταίνουμε το βούτυρο σε μέτρια φωτιά και ρίχνουμε τα κρεμμύδια. Πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη, αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε. Χαμηλώνουμε τη φωτιά (από μέτρια σε χαμηλή) και αφήνουμε τα κρεμμύδια να μαλακώσουν και να καραμελώσουν, για τουλάχιστον 10 λεπτά, ανακατεύοντας ανά διαστήματα. Ένα λεπτό πριν τα κατεβάζουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε και το σκόρδο και ανακατεύουμε λίγο ακόμα. Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200°C στον αέρα και ρίχνουμε σε ένα μεγάλο πυρίμαχο ή σε 4 μικρά ατομικά τα ζυμαρικά και τα κρεμμύδια. Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τα τυριά με την κρέμα και περιχύνουμε τις πένες. Πασπαλίζουμε με το θυμάρι και φουρνίζουμε για 15 λεπτά μέχρι να λιώσουν τα τυριά και να ροδίσει καλά η επιφάνεια του φαγητού.
Τα SOS της επιτυχίας
Ναι στην κρέμα γάλακτος, όχι στα αυγά: Πολλές συνταγές για φουρνιστά ζυμαρικά περιλαμβάνουν αυγά τα οποία ναι μεν κάνουν το φαγητό πιο χορταστικό αλλά ταυτόχρονα κάνουν και το σώμα του πιο συμπαγές και σφιχτό με αποτέλεσμα να χάνει αυτή την ωραία υγρασία και τη ρευστότητα που του δίνει η κρέμα. Ωστόσο, αν θέλετε να γίνει πιο αφράτο, να κόβεται πιο ωραία σε κομμάτια και να είναι περισσότερο βολικό στο σερβίρισμα προσθέστε μόνο ένα αυγό τηρώντας ευλαβικά τον χρόνο ψησίματος ώστε να ψηθεί μεν αλλά να μην χάσει εντελώς την υγρασία του και σφίξει παραπάνω από όσο πρέπει.
Όσο για την κρέμα, η λιπαρότητά της είναι αυτή που κάνει το φαγητό νόστιμο και ζουμερό. Αν όμως θέλετε να έχετε πιο ελαφρύ πιάτο αντικαταστήστε την με μία χαμηλών λιπαρών ή έστω ένα κεσεδάκι γιαούρτι πλήρες. Το αποτέλεσμα θα είναι αρκετά κοντά στο αρχικό. Σε καμία περίπτωση μην χρησιμοποιήσετε σκέτο γάλα θα παραμείνει υδαρές και ασύνδετο με τα υπόλοιπα υλικά όση ώρα και αν ψηθεί.
Μπόλικο τυρί, μόνο από πάνω: Το χοντρό στρώμα τυριού είναι αυτό που κάνει το φαγητό μαστιχωτό και ακόμα πιο νόστιμο. Όχι μόνο γιατί λιώνοντας μπαίνει ανάμεσα στα μακαρόνια αλλά και επειδή ροδοψήνεται από πάνω δημιουργώντας κρατσανιστή κρούστα. Το κόλπο εδώ είναι να μην ανακατέψουμε τα τυριά με όλα τα μακαρόνια για να μην πήξει το εσωτερικό. Η αντίθεση των υφών είναι που κάνει τη διαφορά εδώ. Επίσης για έξτρα τραγανή επιφάνεια μετά το ψήσιμο στον αέρα συνεχίστε να ψήνεται το φαγητό για 2-3 λεπτά στο γκριλ (σε μέτρια φωτιά στο μεσαίο ράφι) ώστε να πάει μόνο από πάνω.
Τα είδη των τυριών που θα χρησιμοποιήσετε είναι θέμα προσωπικών γούστων. Η μόνη προϋπόθεση είναι να λιώνουν ωραία και να ταιριάζουν μεταξύ τους φυσικά. Από γκούντα, ένταμ και τσένταρ μέχρι κασέρι, φορμαέλα και ταλαγάνι κάντε τους δικούς σας συνδυασμούς και απολαύστε τους.
Extra tip
Στην προκειμένη περίπτωση το βούτυρο που χρησιμοποιούμε στη συνταγή αλλά και τα καραμελωμένα κρεμμύδια συμβάλουν στο βελούδινο αποτέλεσμα. Γενικά σε τέτοιες συνταγές που χρειάζονται «δέσιμο» το βούτυρο (ή έστω η μαργαρίνη) είναι καλύτερη επιλογή από το οποιοδήποτε έλαιο καθαρά για λόγους υφής. Επίσης, εξυπακούεται ότι το συγκεκριμένο φαγητό τρώγεται ζεστό, χλιαρό ή έστω προσεκτικά ξαναζεσταμένο ώστε να μην στεγνώσει.