Η συμπεριφορική ψυχολογία εξηγεί γιατί πολλοί άνθρωποι έχουν τη συνήθεια να αφήνουν τα ρούχα τους στην καρέκλα του υπνοδωματίου.
Το να στοιβάζουμε τα ρούχα σε μια καρέκλα συνδέεται άμεσα με την αναβλητικότητα - την τάση να αναβάλλουμε εργασίες που μπορούμε να κάνουμε άμεσα. Σύμφωνα με μελέτη της Cristina Salvatori από το 2017, η αναβλητικότητα προκαλείται από άγχος και στρες. Μετά από μια κουραστική μέρα, η ανάγκη για χαλάρωση υπερισχύει της επιθυμίας για τάξη. Η καρέκλα γίνεται, έτσι, κάτι σαν καταφύγιο που δίνει τη δυνατότητα να αποφύγει κανείς μια εργασία που θεωρείται δευτερεύουσα ή πιεστική.
Η Ψυχολογία εξετάζει και τη συμβολική διάσταση αυτής της συμπεριφοράς. Όσοι χρησιμοποιούν την καρέκλα ως αυτοσχέδια κρεμάστρα τείνουν να είναι αυθόρμητοι και λιγότερο προσκολλημένοι στη ρουτίνα, νοητικά ευέλικτοι, μια ικανότητα να ανέχεται κανείς έναν βαθμό ακαταστασίας χωρίς αυτό να γίνεται πηγή άγχους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η Ψυχολογία υποδηλώνει ακόμη και ότι αυτή η συνήθεια αντανακλά μια ανάγκη για έλεγχο.
Απλώς πρακτικό
Συχνά όμως η συνήθεια αυτή έχει απλώς πρακτικό χαρακτήρα, ειδικά όταν τα ρούχα δεν είναι αρκετά βρώμικα για πλύσιμο, ούτε αρκετά καθαρά για να επιστρέψουν στην ντουλάπα. Σε αυτή την περίπτωση, η καρέκλα λειτουργεί ως μεταβατικός χώρος όπου τα ρούχα παραμένουν προσβάσιμα αν θέλει να τα φορέσει κανείς γρήγορα.
Αν και η συνήθεια αυτή δεν αποτελεί απαραίτητα πρόβλημα, ερευνητές υποστηρίζουν ότι η οργάνωση του χώρου μπορεί να βελτιώσει την ψυχική ευεξία, ενώ, αντίθετα, η αταξία μπορεί να προκαλέσει ψυχική κόπωση και μειωμένη παραγωγικότητα.