Το κρουασάν, παρά την εντύπωση που έχουμε, δεν είναι γαλλικό, αλλά αυστριακό, και μάλιστα βιεννέζικο. Στη Γαλλία, πολλά ζαχαροπλαστεία με κρουασάν και πάστες φέρουν την ένδειξη «Viennoiserie».
Παρά το γαλλικό του όνομα, το κρουασάν έχει αυστριακή προέλευση και περιπετειώδη ιστορία, η οποία ξεκινά το 1683, όταν τα στρατεύματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πολιορκούσαν τη Βιέννη.
Οι Τούρκοι έκαναν πολλές προσπάθειες να καταλάβουν την πρωτεύουσα των Αψβούργων, αλλά όλες είναι αποτυχημένες. Αποφάσισαν τότε να σκάψουν μια υπόγεια σήραγγα, αλλά ένας αρτοποιός που εργαζόταν στο υπόγειο του καταστήματός του άκουσε τον θόρυβο και ειδοποίησε τον στρατό.
Οι φουρνάρηδες έγιναν οι ήρωες της Βιέννης και για να γιορτάσουν την επιτυχία τους θέλησαν να φτιάξουν ένα γλύκισμα που θα συμβόλιζε τη νίκη τους έναντι των Τούρκων. Έτσι δίπλωσαν τη ζύμη που χρησιμοποιούσαν μέχρι τότε για τα γλυκά τους με τέτοιο τρόπο, ώστε να σχηματίζει ένα μισοφέγγαρο. Σκοπός τους ήταν να κοροϊδέψουν την ημισέληνο, που είναι το σύμβολο της τουρκικής σημαίας.
Έτσι δημιουργήθηκε το κρουασάν, το οποίο αρχικά οι Αυστριακοί ονόμασαν «kipfel» από τη γερμανική λέξη για το μισοφέγγαρο. Το «kipfel» έφτασε στη Γαλλία το 1770, όταν η Αυστριακή Μαρία Αντουανέτα παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο τον 16ο και ζήτησε από τους σεφ να φτιάξουν το αγαπημένο της γλύκισμα από την πατρίδα της.
Οι Γάλλοι άλλαξαν λίγο τη συνταγή και το μετονόμασαν σε «croissant», από τη γαλλική λέξη που σημαίνει επίσης μισοφέγγαρο.
Το αφράτο καλοψημένο κρουασάν κέρδισε τους Γάλλους και έγινε καθημερινή πρωινή συνήθεια. Τον 20ό αιώνα και μέσω της γαλλικής κουζίνας διαδόθηκε σταδιακά σε όλο τον κόσμο, με αποτέλεσμα να θεωρείται πλέον γαλλικό προϊόν και να έχει ξεχαστεί η καταγωγή του.