Έχετε παρατηρήσει ότι ορισμένα σπίτια μοιάζουν να φιλοξενούν ολόκληρη αποικία αραχνών, ενώ άλλα δεν έχουν σχεδόν καθόλου;
Η παρουσία των αραχνών σε ένα σπίτι δεν είναι τυχαία. Παράγοντες όπως η ηλικία και η δομή του σπιτιού, η υγρασία, οι πολλές γωνίες και οι σχισμές, οι χοντροί τοίχοι και οι σοφίτες, αποτελούν ιδανικό περιβάλλον για να υφάνουν τους ιστούς του.
Και οι αλλαγές των εποχών καθορίζουν αν μια κατοικία θα γίνει «παράδεισος» για τις αράχνες καθώς, τον χειμώνα, για παράδειγμα, οι αράχνες αναζητούν τη ζεστασιά των σπιτιών. Ένας πλούσιος κήπος γύρω από το σπίτι αυξάνει τις πιθανότητες να μπουν αράχνες, ενώ οι χώροι με έντονο φωτισμό προσελκύουν έντομα, που με τη σειρά τους τραβούν και τις αράχνες.
Ποιες αράχνες συναντάμε στα σπίτια
Οι πιο συνηθισμένες αράχνες που συναντάμε στο εσωτερικό είναι η οικιακή τεγενάρια (Tegenaria domestica), που προτιμά σκοτεινές γωνίες και σοφίτες, και η λεπτή «αράχνη του κελαριού» (Pholcus phalangioides), γνωστή για τα μακριά πόδια της. Παρά την εντυπωσιακή τους εμφάνιση, οι περισσότερες οικιακές αράχνες είναι εντελώς ακίνδυνες για τον άνθρωπο. Το φθινόπωρο, μάλιστα, τις βλέπουμε πιο συχνά, καθώς τα αρσενικά αναζητούν συντρόφους και βρίσκουν καταφύγιο στη ζεστασιά του σπιτιού.
Πέρα όμως από το αν μας τρομάζουν ή όχι, οι αράχνες έχουν σημαντικό ρόλο στο οικοσύστημα του σπιτιού: τρέφονται με μύγες, κουνούπια και άλλα μικρά έντομα, περιορίζοντας φυσικά τους πληθυσμούς τους. Κάθε αράχνη μπορεί να καταναλώσει εκατοντάδες έντομα τον χρόνο, λειτουργώντας σαν «φυσικό εντομοκτόνο».
Συμβουλές
Όσοι δεν θέλουν πολλές αράχνες μέσα στο σπίτι μπορούν να μειώσουν την παρουσία τους χωρίς να τις βλάψουν: συχνός καθαρισμός, απομάκρυνση ιστών και το σφράγισμα ρωγμών είναι τα πιο αποτελεσματικά μέτρα. Παραδοσιακά, κάποιοι βάζουν κάστανα ή καρύδια στα περβάζια, καθώς πιστεύεται ότι η μυρωδιά τους τις απωθεί. Άλλοι χρησιμοποιούν αιθέρια έλαια όπως μέντα ή λεβάντα.