Ακόμα ένα περιστατικό τσιμπήματος από την επικίνδυνη αράχνη «μαύρη χήρα» καταγράφηκε χθες στη χώρα μας, με τους ειδικούς να κάνουν λόγο για σπάνιες περιπτώσεις που ωστόσο απαιτούν προσοχή.
Ο Δημήτρης Χατζηγεωργίου, μέλος ΕΟΔΥ και λοιμωξιολόγος, εξηγεί στο iefimerida.gr ότι το τσίμπημα των δηλητηριωδών αραχνών μπορεί να έχει θανατηφόρες συνέπειες για τον άνθρωπο.
«Το είδος αυτό της αράχνης, η «μαύρη χήρα», είναι σπάνιο στη χώρα μας. Έχουν καταγραφεί κάποια περιστατικά τα τελευταία 20 χρόνια. Σε περίπτωση τσιμπήματος, το δηλητήριο που εισέρχεται στον ανθρώπινο οργανισμό είναι δυνατόν να προκαλέσει τοξική βλάβη αλλά είναι κάτι επίσης σπάνιο. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι οι θάνατοι από αράχνη στις ΗΠΑ, όπου γίνεται μια συστηματική καταγραφή των περιστατικών, είναι από τρεις έως πέντε τον χρόνο σε έναν πληθυσμό που είναι 350-360 εκατομμύρια», αναφέρει ο κ. Χατζηγεωργίου.
Εξαιρετικά σπάνιος ο θάνατος από τσίμπημα αράχνης «μαύρης χήρας»
Όλες οι αράχνες έχουν δηλητήριο. Ωστόσο, είναι λίγες αυτές που έχουν δηλητήριο τόσο ισχυρό, ώστε να προκαλέσουν βλάβη στον άνθρωπο. Οι δύο κατηγορίες, γιατί δεν είναι μεμονωμένα είδη, έχουν και κάποιες μικρές παραλλαγές, είναι η «μαύρη χήρα» και η «καφέ Ερημίτισσα».
«Η επικινδυνότητα για τον άνθρωπο εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Έχει να κάνει με το ίδιο το τσίμπημα της αράχνης. Αν, δηλαδή, η ίδια αράχνη έχει τσιμπήσει και άλλον πιο πριν και έχει χρησιμοποιήσει ένα μέρος του δηλητηρίου της. Οπότε το επόμενο τσίμπημα μπορεί να είναι πιο αθώο από το προηγούμενο. Επιπλέον έχει να κάνει και με την κατάσταση της υγείας του ίδιου του θύματος. Αν έχει σοβαρά προβλήματα υγείας και εκεί υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος. Γενικά, όμως είναι σπάνιο να καταλήξει άνθρωπος από τσίμπημα αράχνης», τονίζει το μέλος του ΕΟΔΥ.
Πώς θα καταλάβουμε αν μας έχει τσιμπήσει αράχνη «μαύρη χήρα»
Σύμφωνα με τον κ. Χατζηγεωργίου κάποιος μπορεί να καταλάβει ότι τον έχει τσιμπήσει αράχνη από τον πόνο που προκαλείται στο σημείο ο οποίος είναι ιδιαίτερα οξύς. Ειδικά από τη «μαύρη χήρα», ο πόνος είναι άμεσος μετά το τσίμπημα. Υπάρχουν, όμως, και περιπτώσεις όπου ο πόνος μπορεί να καθυστερήσει ή ο πόνος υπάρχει μεν, αλλά δεν δίνει μεγάλη σημασία ο ίδιος ο πάσχων και μπορεί να περάσουν κάποιες ώρες. «Το θέμα είναι πως όσο περισσότερες ώρες περνούν, χωρίς να παρθούν κάποια μέτρα και να δοθούν ο πρώτες ιατρικές βοήθειες, τόσο χειρότερο είναι για τον άνθρωπο», λέει ο Δημήτρης Χατζηγεωργίου.
«Το δηλητήριο εισχωρεί στο αίμα και προκαλεί διάφορες διαταραχές από το αυτόνομο νευρικό σύστημα, δηλαδή κάνει εφιδρώσεις, ταχυπαλμίες, μυϊκούς σπασμούς, αυξάνεται η πίεση, κάνει αρρυθμίες στην καρδιά. Σε βαριές περιπτώσεις μπορεί να φτάσει σε πνευμονικό οίδημα ή και μεγάλη πτώση της πίεσης. Ανάλογα με το είδος της αράχνης μπορεί να κάνει και μόλυνση, δηλαδή καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων, καταστροφή του αίματος, οξεία νεφρική ανεπάρκεια κλπ. Είναι πολλές οι πιθανές επιπτώσεις που μπορεί να έχει το δηλητήριο. Σπάνιες μεν, αλλά μπορεί να συμβούν».
Δεν υπάρχει αντίδοτο για το τσίμπημα από την αράχνη «καφέ ερημίτισσα»
Όπως υπογραμμίζει, αυτοί που είναι ευάλωτοι είναι τα παιδιά ή οι άνθρωποι που έχουν μικρό σωματικό βάρος. Ειδικά στα παιδιά οι επιπτώσεις είναι πιο σοβαρές από έναν ενήλικα. Όσον αφορά στο αντίδοτο, ο λοιμωξιολόγος τονίζει ότι «για τη «μαύρη χήρα» υπάρχει αντίδοτο. Για την “καφέ Ερημίτισσα” δεν υπάρχει σε όλη την Ευρώπη. Υπάρχουν σε κάποιες μεμονωμένες χώρες κάποια σκευάσματα, που τα έχουν κατασκευάσει οι ίδιες οι χώρες, δεν είναι εμπορικά σκευάσματα, κα έχουν χρησιμοποιηθεί στη νότια Αμερική».
Τι πρέπει να κάνετε εάν σας τσιμπήσει «μαύρη χήρα»- Ποια τα μέτρα πρόληψης
Σε περίπτωση τσιμπήματος από «μαύρη αράχνη» δεν χρειάζεται πανικός. Τα συμπτώματα ξεκινούν στις πρώτες 3 με 6 ώρες και αφορούν σε κοιλιακό πόνο, έντονες μυϊκές κράμπες και σπασμούς, εκτός από την κοιλιά, στην πλάτη και το στήθος και έντονο πόνο στο σημείο του τσιμπήματος. Μετά μπορεί να εξαπλωθεί και σε άλλα μέρη του σώματος. Τα αρχικά συμπτώματα εμφανίζονται συνήθως μέσα σε λίγα λεπτά έως λίγες ώρες από το δάγκωμα. Τα πιο σοβαρά, που εμφανίζονται αργότερα, είναι η ναυτία, ο εμετός, ο πονοκέφαλος και η δυσκολία στην αναπνοή.
Σύμφωνα με τον κ. Χατζηγεωργίου «το μόνο προφανές μέτρο είναι να μη βάζουμε ποτέ τα χέρια μας και τα πόδια μας βέβαια εκεί που δεν βλέπουμε. Ποτέ δεν πάμε να καθίσουμε κάπου χωρίς να έχουμε ελέγξει την περιοχή ή να βάλουμε τα χέρια μας σε σημεία που δεν έχουμε άμεση ορατότητα, κάτω από μια πέτρα ή ένα ξύλο. Πρώτα σηκώνουμε το ξύλο ή την πέτρα και μετά πάμε να πιάσουμε».