Η Αικατερίνη των Μεδίκων και η Μαρία Τυδώρ υπήρξαν δύο από τις πιο αμφιλεγόμενες μορφές της ευρωπαϊκής Ιστορίας.
Η πρώτη, γνωστή ως «Βασίλισσα Φίδι», και η δεύτερη, που έμεινε στην Ιστορία ως «Bloody Mary», κουβαλούν μέχρι σήμερα τη φήμη των πιο αδίστακτων μοναρχών της εποχής τους.
Η δύναμη και η ζήλια της Αικατερίνης των Μεδίκων
Η Αικατερίνη των Μεδίκων (1519–1589) παντρεύτηκε τον βασιλιά Ερρίκο Β΄ της Γαλλίας και έμεινε γνωστή τόσο για την πολιτική της εξουσία όσο και για την έντονη αντιπαλότητά της με την ερωμένη του συζύγου της, την Νταϊάν ντε Πουατιέ.
Η Αικατερίνη λέγεται ότι επινόησε το ψηλοτάκουνο παπούτσι, προκειμένου να φαίνεται ψηλότερη από την αντίζηλό της, ενώ σε επιστολή προς το παιδί της είχε γράψει χαρακτηριστικά: «Ποτέ μια γυναίκα που αγαπούσε τον άντρα της δεν αγάπησε την πόρνη του».
Ορισμένοι ιστορικοί, αναφέρουν ότι η Αικατερίνη αισθανόταν περηφάνια όταν φορούσε ψηλοτάκουνα, και ότι τα χρησιμοποίησε ως στοιχείο της βασιλικής της εικόνας.
Αν και δεν είναι βέβαιο ότι εφηύρε το τακούνι, η Αικατερίνη των Μεδίκων θεωρείται από πολλούς ως η πρώτη που το καθιέρωσε στη δυτική αυλή ως σύμβολο εξουσίας, κομψότητας και κοινωνικής ανωτερότητας.
Η εκδίκηση και οι ικανότητές της
Η ζήλια της δεν περιοριζόταν στα προσωπικά. Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του Ερρίκου το 1559, η Αικατερίνη ανέλαβε ως αντιβασίλισσα και έσπευσε να πάρει εκδίκηση. Διέταξε την επιστροφή όλων των κοσμημάτων που είχε χαρίσει ο βασιλιάς στην Νταϊάν, ανάμεσά τους το διάσημο διαμάντι Briolette of India, και την ανάγκασε να εγκαταλείψει το πολυτελές κάστρο της στη Λουάρ για ένα σαφώς πιο ταπεινό σπίτι.
Παρά την αρνητική της φήμη, πολλοί ιστορικοί σήμερα αναγνωρίζουν ότι η Αικατερίνη υπήρξε ικανή διαπραγματεύτρια, που εργάστηκε ακούραστα για να διατηρηθεί η ειρήνη κατά τους θρησκευτικούς πολέμους της Γαλλίας. Επίσης, κατάφερε να ανακτήσει την Καλαί από τους Άγγλους και να καθοδηγήσει αποτελεσματικά τις βασιλείες των γιων της. Επίσης, φημολογείται ότι εισήγαγε στη Γαλλία το πιρούνι και υπήρξε εισηγήτρια νέων τάσεων και εθίμων.
Ωστόσο, ως ξένη και γυναίκα σε θέση εξουσίας, υπήρξε συχνά στόχος ξενοφοβικών και σεξιστικών φημών, που έριξαν σκιά στα επιτεύγματά της.
Η αντιπαράθεση με τη Μαρία Τυδώρ
Η σύγκριση της Αικατερίνης με τη Μαρία Τυδώρ, τη διαβόητη «Bloody Mary» της Αγγλίας, εξακολουθεί να απασχολεί ιστορικούς και κοινό. Οι δύο βασίλισσες παρουσιάζονται συχνά ως παραδείγματα γυναικών που χρησιμοποίησαν σκληρές μεθόδους προκειμένου να επιβιώσουν και να εδραιώσουν την εξουσία τους σε έναν κόσμο ανδρικής κυριαρχίας.
Το ζήτημα αυτό έρχεται ξανά στο προσκήνιο μέσα από το νέο επεισόδιο του podcast της Daily Mail, Queens, Kings and Dastardly Things. Εκεί, η ιστορικός Κέιτ Γουίλιαμς και ο βασιλικός βιογράφος Ρόμπερτ Χάρντμαν εξετάζουν ποια από τις δύο βασίλισσες υπήρξε τελικά η πιο αδίστακτη, συγκρίνοντάς τες με βάση τα «επτά θανάσιμα αμαρτήματα».
Αν και η «Βασίλισσα Φίδι» κέρδισε υψηλή βαθμολογία στη ζήλια, οι σύγχρονοι ιστορικοί τείνουν να την αντιμετωπίζουν όχι ως τέρας αλλά ως πραγματίστρια που προσπάθησε να επιβιώσει σε ένα από τα πιο ταραγμένα κεφάλαια της ευρωπαϊκής ιστορίας.
