Η Disneyland, που άνοιξε τις πύλες της στις 17 Ιουλίου 1955, δεν ήταν απλώς ένα θεματικό πάρκο.
Ήταν το όραμα του Walt Disney για έναν κόσμο όπου η φαντασία δεν έχει όρια. Με τα χρόνια, το πάρκο ή αλλιώς το «πιο χαρούμενο μέρος στη Γη», έγινε αντικείμενο δεκάδων μύθων, αστικών θρύλων και θεωριών συνωμοσίας.
Τι ισχύει και τι είναι απλώς φαντασία;
Οι γάτες της Disneyland
Επισκέπτες άρχισαν να βλέπουν γάτες να κυκλοφορούν στο πάρκο, κυρίως τη νύχτα και άρχισαν να το συζητούν. Ο μύθος ξεκίνησε επειδή δεν υπήρχε επίσημη εξήγηση για την παρουσία τους. Κι όμως, αυτό που είχαν δει, ήταν αλήθεια! Οι γάτες υπάρχουν και η Disney τις φροντίζει και τις χρησιμοποιεί για να ελέγχει τα τρωκτικά. Οι γάτες εντοπίστηκαν ήδη από το 1955, όταν κατασκευαζόταν το Sleeping Beauty Castle. Μάλιστα, το προσωπικό αντί να τις απομακρύνει τις κράτησε, καθώς βοήθησαν στον έλεγχο των αρουραίων.
Το γήπεδο μπάσκετ στο Matterhorn
Στην κορυφή της εμβληματικής ατραξιόν Matterhorn Bobsleds στο Disneyland Park (Αναχάιμ, Καλιφόρνια), υπάρχει ένας μικρός χώρος τύπου σοφίτας. Εκεί θα βρει κανείς ένα καλάθι μπάσκετ με πίνακα, μερικές χαραγμένες γραμμές στο πάτωμα – που θυμίζουν ημι-γήπεδο – καθώς και έναν χώρο για ξεκούραση των εργαζομένων και των αναρριχητών που παλαιότερα συμμετείχαν σε επιδείξεις.
Η φήμη για την ύπαρξη «γηπέδου μπάσκετ» στο Matterhorn ξεκίνησε από αφηγήσεις εργαζομένων και γρήγορα διογκώθηκε. Ο μύθος υποστήριζε ότι η Disney εγκατέστησε το γήπεδο για να παρακάμψει πολεοδομικούς περιορισμούς σχετικά με το ύψος των κτιρίων – ότι, δήθεν, επιτρεπόταν μεγαλύτερο ύψος μόνο αν το κτίριο περιλάμβανε αθλητική εγκατάσταση. Αυτός ο ισχυρισμός είναι εντελώς ψευδής, καθώς δεν υπήρξε ποτέ τέτοιος νόμος ή ρύθμιση.
Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο απλή: το καλάθι προστέθηκε απλώς για ψυχαγωγία και ξεκούραση των cast members και των αναρριχητών του Matterhorn. Ο χώρος αυτός δεν είναι προσβάσιμος στο κοινό και χρησιμοποιείται αποκλειστικά από εργαζόμενους για σύντομα διαλείμματα ή ως σημείο προετοιμασίας για εκδηλώσεις, όπως τα πυροτεχνήματα.
Η ύπαρξη του καλαθιού επιβεβαιώθηκε επίσημα στο ντοκιμαντέρ The Imagineering Story στο Disney+, όπου ο διάσημος σχεδιαστής Bob Gurr παρουσιάζει το εσωτερικό του Matterhorn και δείχνει τον χώρο με το καλάθι. Έτσι, η ιστορία του «γηπέδου» μεγαλοποιήθηκε με τον καιρό και μετατράπηκε σε έναν από τους πιο διαδεδομένους αστικούς μύθους της Disneyland.
Ο μύθος του «κρυοσυντηρημένου» Walt Disney
Ένας από τους πιο διαδεδομένους αστικούς μύθους γύρω από τη Disneyland, αφορά τον ίδιο τον δημιουργό της, Walt Disney. Σύμφωνα με τη φήμη, ο Disney ζήτησε να διατηρηθεί «κρυοσυντηρημένος» μετά τον θάνατό του, τοποθετημένος σε μια ειδική κάψουλα, ώστε να επανέλθει στη ζωή όταν η επιστήμη θα μπορούσε να τον θεραπεύσει. Μάλιστα, κάποιοι ισχυρίζονται ότι η κάψουλα αυτή βρίσκεται κρυμμένη κάτω από το Disneyland Park.
Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Ο Walt Disney πέθανε στις 15 Δεκεμβρίου 1966, σε ηλικία 65 ετών, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα. Η σορός του αποτέφρωθηκε δύο ημέρες αργότερα και τα λείψανά του βρίσκονται στο Forest Lawn Memorial Park, στο Glendale της Καλιφόρνια. Η οικογένειά του έχει επανειλημμένα διαψεύσει τις φήμες, ενώ τα επίσημα αρχεία κηδείας επιβεβαιώνουν την αποτέφρωση.
Ο μύθος αυτός ξεκίνησε τη δεκαετία του ’70, πιθανότατα από δημοσιεύματα περιοδικών που εκμεταλλεύονταν το μυστήριο γύρω από τον χαρακτήρα και την κληρονομιά του Disney. Η γοητεία της ιδέας της κρυογονικής και η εικόνα ενός «παγωμένου» Walt που περιμένει να επιστρέψει τροφοδότησαν τη φαντασία του κοινού. Ωστόσο, η τεχνολογία κρυοσυντήρησης εκείνη την εποχή ήταν σε εμβρυακό στάδιο και ο ίδιος ο Disney δεν είχε εκφράσει ποτέ τέτοια επιθυμία.
Οι αληθινοί σκελετοί στους Πειρατές της Καραϊβικής
Πώς ξεκίνησε ο μύθος: Οι σκελετοί στην ατραξιόν ήταν τόσο ρεαλιστικοί που κάποιοι υπέθεσαν ότι είναι αληθινοί. Τι ισχύει: Όταν άνοιξε η ατραξιόν, χρησιμοποιήθηκαν πραγματικοί σκελετοί από ιατρικά ιδρύματα. Οι περισσότεροι αντικαταστάθηκαν, αλλά λέγεται ότι ένα πραγματικό κρανίο παραμένει.
Τα «Smellitzers» στους δρόμους
Επισκέπτες παρατήρησαν ότι μυρίζει καραμέλα ή ποπ κορν σε συγκεκριμένα σημεία. Κι όμως, δεν είναι η ιδέα τους, αλλά κάτι τέτοιο ισχύει, καθώς υπάρχουν ειδικοί αεραγωγοί που διοχετεύουν αρώματα για να ενισχύσουν την εμπειρία.
Η στάχτη των νεκρών
Η Disneyland είναι για πολλούς κάτι παραπάνω από ένα πάρκο - είναι τόπος αναμνήσεων. Ορισμένοι φανατικοί επισκέπτες θέλησαν να σκορπίσουν τις στάχτες αγαπημένων τους προσώπων εκεί, ως «τελική ανάμνηση».
Σύμφωνα με αναφορές από το Wall Street Journal και μαρτυρίες εργαζομένων, αυτό συμβαίνει τουλάχιστον μία φορά τον μήνα. Οι στάχτες σκορπίζονται συχνότερα στο Haunted Mansion, αλλά έχουν βρεθεί και σε ατραξιόν όπως το Pirates of the Caribbean και το Dumbo. Υπάρχει ειδικός κωδικός «HEPA cleanup» από την Disney για να καθαριστούν οι στάχτες με ειδική ηλεκτρική σκούπα. Η πράξη είναι παράνομη και οι επισκέπτες απομακρύνονται από το πάρκο.
Το φάντασμα του Walt Disney
Φήμες για τρεμοπαίξιμο φώτων και μυρωδιά τσιγάρου στο διαμέρισμά του, έκαναν πολλούς να διαδίδουν ότι το φάντασμα του Walt Disney τριγυρνά στην Disneyland. Ωστόσο, όλα αυτά παραμένουν φήμες, απλώς ο μύθος ενισχύθηκε από την αγάπη του κόσμου για τον διάσημο δημιουργό κινουμένων σχεδίων και την ατμόσφαιρα μυστηρίου.
Το κρυφό μήνυμα στον σταθμό του τρένου
Πώς ξεκίνησε ο μύθος για το κρυφό μήνυμα στον σταθμό του τρένου; Στον σταθμό New Orleans Square, ακούγεται ένας ήχος τηλεγράφου. Κάποιοι παρατήρησαν ότι ο ήχος επαναλαμβάνεται και προσπάθησαν να τον αποκωδικοποιήσουν.
Τι ισχύει: Ο ήχος είναι κωδικοποιημένο μήνυμα σε Continental Code, όχι Morse, και μεταδίδει μέρος της ομιλίας του Walt Disney από την ημέρα των εγκαινίων: «To all who come to Disneyland, welcome. Here age relives fond memories of the past, and here youth may savor the challenge and promise of the future».
Η επίσημη μετάφραση στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως: «Σε όλους όσοι έρχονται σε αυτό το χαρούμενο μέρος, καλώς ήρθατε. Εδώ η ηλικία ξαναζεί αγαπημένες αναμνήσεις του παρελθόντος, και εδώ η νεολαία μπορεί να απολαύσει την πρόκληση και την υπόσχεση του μέλλοντος».
Μύθος ή αλήθεια: Το μήνυμα ήταν πράγματι αληθινό, αλλά για αρκετά χρόνια δεν μεταδιδόταν σωστά λόγω τεχνικού σφάλματος. Διορθώθηκε μετά από παρέμβαση ραδιοερασιτέχνη και φανατικού επισκέπτη, George Eldridge που το αποκωδικοποίησε και ενημέρωσε την Disney.
Ο μύθος με το ρολόι στο Sleeping Beauty Castle
Ένας από τους πιο διαδεδομένους μύθους της Disneyland αφορά το ρολόι στο Sleeping Beauty Castle. Πολλοί επισκέπτες πιστεύουν ότι η ώρα που δείχνει σχετίζεται με τον θάνατο του Walt Disney ή με κάποιο άλλο ιστορικό γεγονός, όμως η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή.
Το ρολόι τοποθετήθηκε το 1996, κατά τη διάρκεια μιας ανακαίνισης του κάστρου, και από την πρώτη στιγμή λειτούργησε αποκλειστικά ως διακοσμητικό στοιχείο. Δεν είναι λειτουργικό και η ώρα που δείχνει δεν έχει καμία ιδιαίτερη σημασία. Οι υπεύθυνοι της Disney έχουν επιβεβαιώσει ότι το ρολόι είναι απλώς μέρος του θεματικού σχεδιασμού, χωρίς να κρύβει κάποιο μυστικό μήνυμα.
Έτσι, ο μύθος ότι το ρολόι έχει «παγώσει» την ώρα του θανάτου του Walt Disney είναι εντελώς αβάσιμος, αποτελώντας ακόμη μία αστική ιστορία που γεννήθηκε από την αγάπη του κοινού για τις «κρυφές λεπτομέρειες» της Disneyland.
Ο απολιθωμένος κορμός στο Frontierland
Ο Walt Disney αγόρασε έναν απολιθωμένο κορμό κατά τη διάρκεια ταξιδιού στο Colorado το 1956. Η ιστορία λέει ότι ήταν «δώρο επετείου» για τη σύζυγό του, η οποία τον βρήκε «πολύ μεγάλο για το τζάκι» και τον δώρισε στο πάρκο.
Τι ισχύει: Η ιστορία του «δώρου» ήταν αστείο του Walt Disney. Στην πραγματικότητα, ο κορμός αγοράστηκε για να εκτεθεί στο πάρκο ως μέρος ενός φυσιογνωστικού μουσείου που σχεδίαζε. Ο κορμός είναι 55–70 εκατομμυρίων ετών και προέρχεται από το Pike Petrified Forest στο Colorado.
Τα πόδια γαλοπούλας
Ο μύθος που θέλει τα γιγαντιαία turkey legs της Disneyland να μην είναι στην πραγματικότητα γαλοπούλα ξεκίνησε ως χιουμοριστικό σχόλιο, αλλά γρήγορα εξαπλώθηκε. Το 2017, ο ηθοποιός Zachary Levi ανέφερε στην εκπομπή Conan ότι πιθανόν πρόκειται για κρέας από emu, επειδή είναι ιδιαίτερα μεγάλα και η γεύση τους θυμίζει ζαμπόν. Αυτό, σε συνδυασμό με τη ροζ απόχρωση του κρέατος και την πυκνή σύσταση, έκανε αρκετούς επισκέπτες να πιστέψουν πως ίσως πρόκειται για χοιρινό ή κάποιο άλλο είδος πουλιού.
Η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή: πρόκειται για κανονικά πόδια γαλοπούλας, συγκεκριμένα από αρσενικά πουλιά τα οποία είναι φυσικά μεγαλύτερα. Η «ζαμπονοειδής» γεύση τους οφείλεται στη διαδικασία καπνίσματος και την άλμη στην οποία μουσκεύονται πριν μαγειρευτούν, ενώ το χαρακτηριστικό τους χρώμα προκύπτει από την χρήση νιτρωδών αλάτων. Η Disney έχει επιβεβαιώσει επισήμως ότι δεν χρησιμοποιεί ούτε emu ούτε χοιρινό, και οι πόρτες των εγκαταστάσεων είναι ανοιχτές για πιστοποίηση μέσω USDA, επομένως η παραπλάνηση αποκλείεται.