Θεατρικές πρεμιέρες στην εορταστική Αθήνα για όλα τα γούστα και τη διάθεση.
Τουλάχιστον δέκα παραστάσεις κάνουν πρεμιέρα κάθε εβδομάδα με πολλά θέατρα να ανεβάζουν αυλαία εν μέσω γιορτών.
Συγκεντρώσαμε θεατρικές πρεμιέρες, πολλά υποσχόμενες, κλασικά έργα, σύγχρονα, αλλά και δύο παραστάσεις στο κλίμα των ημερών.
Οι θεατρικές πρεμιέρες των ημερών
«Ο Γλάρος» του Άντον Τσέχωφ στο Θέατρο Προσκήνιο. Η παράσταση του Δημήτρη Καραντζά, αποτελεί το τελευταίο μέρος μιας τριλογίας γύρω από το έργο του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα, μετά τις «Τρεις Αδελφές» (2020) και τον «Θείο Βάνια» (2022-23) και θα ανέβει από 15 Δεκεμβρίου.
Το γνωστό έργο του Ρώσου συγγραφέα, σαν μια αναρώτηση γύρω από τη θεατρική λειτουργία, την αναπαράσταση και τις μεθόδους της. Ο χορός των ανθρώπων του Τσέχωφ, γύρω από μια λίμνη, αναρωτιέται για την τέχνη, το μέλλον, αναπολεί τους ματαιωμένους έρωτες και συνθέτει μια κραυγή του ανθρώπου για ζωή, λίγο πριν βουλιάξει.
Τα εμβληματικά πρόσωπα του Ρώσου δραματουργού "εγκλωβισμένα" σε μια σκηνή θεάτρου δοκιμάζουν να σπάσουν τα όρια της ζωής και της τέχνης, να αντισταθούν στο τέλμα, να βρουν νέες φόρμες θεάτρου και επικοινωνίας.
Η πληγή του καλλιτέχνη συνδέεται, στην παράσταση, με το ανεκπλήρωτο της ανθρώπινης ύπαρξης, που παλεύει να βρει έναν τρόπο να ανήκει και να ακολουθήσει έναν προορισμό.
Τι απ’ ολα είναι θέατρο και πως παρεισφρέει η ζωή μέσα σ’ αυτό;
Με παλιούς γνώριμους από την περσινή του ενασχόληση με τον Τσέχωφ και τον «Θείο Βάνια» (Θεοδώρα Τζήμου, Μανώλης Μαυροματάκης, Φιντέλ Ταλαμπούκας, Μαρία Φιλίνη - σε μετάφραση της Ξένιας Καλογεροπούλου) και νέους προσκεκλημένους (Αινείας Τσαμάτης, Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Δρόσος Σκώτης, Γιώργος Ζυγούρης, Νατάσα Εξηνταβελώνη), η έρευνα γύρω από το έργο του μεγάλου Ρώσου δραματουργού συνεχίζεται. Η σκηνοθεσία ανοίγει τη σκηνική δράση σε όλους τους πιθανούς χώρους και αναρωτιέται, σε μια αποθήκη θεάτρου, πώς και αν μπορεί να γεννηθεί ένα “νέο” θέατρο.
Το νούμερο 31328 του Ηλία Βενέζη σε διασκευή και σκηνοθεσία του Βασίλη Μαυρογεωργίου παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου – Δώμα, από τις 18 Δεκεμβρίου.
«Το νούμερο 31328» του Ηλία Βενέζη είναι ένα από τα εμβληματικότερα έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, που αποτυπώνει την πραγματική εμπειρία του συγγραφέα στα τάγματα εργασίας, μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Ο συγγραφέας, ένα νέο αγόρι δεκαοκτώ χρονών τότε, ξεκινάει ένα μεγάλο ταξίδι στα βάθη της Τουρκίας, με τα πόδια, χωρίς παπούτσια, χωρίς φαγητό και νερό, με αδιάκοπη, απάνθρωπη δουλειά και εκμετάλλευση, ανάμεσα σε ανθρώπους που πεθαίνουν από τις κακουχίες και την εξάντληση. Ένα ταξίδι επιβίωσης από την ελευθερία στη σκλαβιά, αλλά και αντίστροφα, από τον θάνατο στη ζωή, που ξεκίνησε το 1922 και σήμερα, 101 χρόνια αργότερα, είναι ταυτόχρονα ιστορικό και επίκαιρο.
Η σκηνοθετική προσέγγιση του Βασίλη Μαυρογεωργίου μας μεταφέρει στον απέραντο τόπο αυτού του ταξιδιού και φέρνει στην επιφάνεια τα βαθύτερα νοήματα του έργου: τη μετάβαση του ήρωα από την αθωότητα στη βαθιά συνειδητοποίηση της ανθρώπινης φύσης, που τον βοηθά να κατανοήσει ότι ούτε η καλοσύνη ούτε η σκληρότητα έχουν εθνικότητα, να βρίσκει χαρά σε ένα κομμάτι ψωμί, ένα χαμόγελο, ένα καθαρό σεντόνι, και να αναγνωρίσει την ελευθερία ως το ουσιαστικότερο αγαθό.
Παίζουν: Αριάδνη Καβαλιέρου, Ρηνιώ Κυριαζή, Σωτήρης Τσακομίδης, Ευθύμης Χαλκίδης
Το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού παρουσιάζει από τις 20 Δεκεμβρίου το θεατρικό έργο «Το Μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας» του Γρηγορίου Ξενόπουλου, στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Τη σκηνοθεσία του κλασικού ελληνικού έργου, που θεωρείται το αριστούργημα του Γρηγορίου Ξενόπουλου, υπογράφει ο Πέτρος Ζούλιας και τον ρόλο της Κοντέσσας Βαλέραινας υποδύεται η διακεκριμένη ηθοποιός Νένα Μεντή.
Η Μαρία Κανελλοπούλου υποδύεται τον ρόλο της οικονόμου, ο Νίκος Νίκας τον γιο Κόντε Βαλέρη, ενώ η Βασιλική Τρουφάκου ερμηνεύει τον ρόλο της νεαρής νύφης. Μαζί τους, οι ηθοποιοί: Δημήτρης Καπετανάκος, Δημήτρης Αριανούτσος, Μαριάννα Τουντασάκη, Γιώργος Λόξας, Φαίη Φραγκαλιώτη, Άννα-Μαρία Κατσουλάκη.
Το έργο διαδραματίζεται στη Ζάκυνθο και αποτελεί τη θεατρική διασκευή ενός μικρού θεατρικού διηγήματος, με τον ομώνυμο τίτλο. Στην άλλοτε αρχοντική οικογένεια των Βαλέρηδων, μόνο η γριά Βαλέραινα γνωρίζει τη συνταγή που γιατρεύει μια αρρώστια των ματιών. Έχει ορκιστεί, ότι θα την κρατήσει μυστική και θα παρέχει το φάρμακο αφιλοκερδώς, σε όποιον το έχει ανάγκη. Μόνο από Βαλέραινα σε Βαλέραινα μπορεί να κληρονομηθεί το γιατρικό, η παράδοση του οποίου κρατάει πάνω από διακόσια πενήντα χρόνια και για να τεθεί σε ισχύ θα πρέπει να δοθεί πριν πεθάνει η Βαλέραινα.
Η φτώχεια όμως έρχεται να κλονίσει την οικογένεια και να δοκιμάσει τη στάση των ηρώων απέναντι στο χρήμα και τις ηθικές αξίες. Η Βαλέραινα δέχεται σωρεία δελεαστικών προτάσεων για την πώληση του μυστικού. Μία εσωτερική πάλη μεταξύ ανάγκης και ηθικού χρέους ξεκινάει, με το γιατρικό να αποτελεί την αιτία σύγκρουσης των ηρώων και τον Ξενόπουλο να δίνει μία μεγαλοφυή λύση.
Η στάση των ηρώων απέναντι στα ηθικά ιδεώδη αποτελεί τον κεντρικό άξονα του ζακυνθινού, γεμάτου σασπένς και με ανατροπές, αστικού δράματος. Στις δύσκολες στιγμές, η αξία της τιμής και της αξιοπρέπειας έρχεται αντιμέτωπη με την ανάγκη και το χρήμα. H απόφαση της Κοντέσσας Βαλέραινας είναι καθοριστική για το μέλλον της οικογένειας των Βαλέρηδων. Το ζήτημα που θίγει ο Ξενόπουλος στο έργο του παραμένει επίκαιρο, με την αρετή της αξιοπρέπειας από τη μία πλευρά και τη διαφθορά του χρήματος από την άλλη να βρίσκονται στο επίκεντρο του έργου.
Η τραγωδία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ Βασιλιάς Ληρ ανεβαίνει στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και ο Γιάννης Χουβαρδάς μάς καλεί σε ένα σύμπαν, στο οποίο η εξουσία σημαίνει τα πάντα και η αμφισβήτησή της οδηγεί στο τίποτα.
Το έργο ακολουθεί το ταξίδι του Ληρ προς το σκοτάδι, την εσωτερική ερημιά και την τρέλα, μετά την απόφασή του να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και να μοιράσει την επικράτειά του στις τρεις κόρες του. Η τραγωδία που θα ξετυλιχτεί δεν θα αφήσει αλώβητο κανέναν από τους ήρωες.
Γραμμένο το 1608, το πιο σκοτεινό έργο της σαιξπηρικής δραματουργίας πραγματεύεται μεταξύ άλλων το ζήτημα της εξουσίας και της φθοράς που επιφέρει η απώλειά της και την πολυπλοκότητα των οικογενειακών σχέσεων. Με πολύτιμο αρωγό μια πολυεπίπεδη σκηνογραφία που επεκτείνεται ως τα έγκατα του κτηρίου Τσίλλερ και εγκολπώνει την τέχνη του κινηματογράφου με εκτεταμένη χρήση live video, ο σκηνοθέτης μάς παρασύρει σε μια καταβύθιση στον εγκέφαλο του Ληρ, ενός άντρα που παρέδωσε επιπόλαια την πρωτοκαθεδρία του, ενός παιδιού που ψάχνει μάταια να επανενωθεί με τη μητέρα, του σκληροτράχηλου πατριάρχη – θεματοφύλακα ενός άκαμπτου κώδικα που δεν διαφέρει από εκείνον μιας εγκληματικής οργάνωσης.
Εκκινώντας από τη μετάφραση του Διονύση Καψάλη, στην οποία βασίστηκε, και έχοντας ως συμμάχους επί σκηνής μια τριμελή μουσική μπάντα και έναν πολυπληθή θίασο καταξιωμένων και νεότερων ηθοποιών, ο Γιάννης Χουβαρδάς προτείνει τη δική του ανάγνωση του Βασιλιά Ληρ, σε μια παράσταση όπου οι θεατές, όπως ακριβώς και οι ήρωες της τραγωδίας, θα λάβουν μέρος σε ένα ζοφερό νοητικό παιχνίδι, και όπου τα όρια μεταξύ θεατρικής εμπειρίας και κινηματογραφικής ψευδαίσθησης είναι τόσο θολά όσο και η γραμμή που χωρίζει την παραφροσύνη από τη λογική στις φράσεις που ξεστομίζει ο Τρελός ακόλουθος του έκπτωτου βασιλιά. Τον φερώνυμο ρόλο ενσαρκώνει ο Λεωνίδας Κακούρης. Μαζί του Μίνως Θεοχάρης, Aργύρης Ξάφης, Γιώργος Παπαγεωργίου, Κρις Ραντάνοφ, Αλέκος Συσσοβίτης, Αλεξία Καλτσίκη, Ερρίκος Λίτσης.
Οι Θεατρικές επιχειρήσεις Τάγαρη παρουσιάζουν στο θέατρο ΑΛΑΜΠΡΑ, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τη μαύρη κωμωδία «ΕΓΩ ΕΓΩ… ΚΙ ΕΓΩ» του Florian Zeller με τους Φάνη Μουρατίδη και Εβελίνα Παπούλια στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, σε σκηνοθεσία της Σοφίας Σπυράτου.
Ο Μισέλ, ένας ώριμος άντρας, πετυχημένος επαγγελματίας, συνειδητοποιεί - μέσα από απανωτές κωμικές καταστάσεις και ξεκαρδιστικές ανατροπές - ότι η ζωή του όλη είναι μια απάτη, αλλά και μια αυταπάτη.
Ο Φάνης Μουρατίδης κρατάει δεξιοτεχνικά το νήμα αυτής της τρελής κωμωδίας, πλαισιωμένος από πολύ ταλαντούχους ηθοποιούς, που ο καθένας δίνει ένα διαφορετικό στίγμα αναγνωρίσιμων χαρακτήρων της εποχής μας. Μέσα από συνεχείς ανατροπές και σουρεαλιστικές καταστάσεις, το έργο αντανακλά τις δυσκολίες στην ουσιαστική επικοινωνία μας με τους άλλους…
Πού τελειώνει το ψέμα της ζωής και πού αρχίζει - αν αρχίζει - η αλήθεια; Τι ξέρουμε πραγματικά για τους άλλους, αλλά και για τον εαυτό μας; Υπάρχει άλλος τρόπος αντιμετώπισης εκτός από το να κλεινόμαστε στον εαυτό μας και στο μικρό μας «εγώ, εγώ κι εγώ»; Παίζουν: Φάνης Μουρατίδης, Εβελίνα Παπούλια, Γιώργος Συμεωνίδης, Χρήστος Σπανός, Ευγενία Παναγοπούλου, Γιάννης Ζαράγκαλης, Δημήτρης Ψύλλος
OLEANNA - RELOAD. Το έργο του Ντέιβιντ Μάμετ επανέρχεται και παρουσιάζεται στο Θέατρο Καλλιρόης από 15 Δεκεμβρίου κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Με τον Φίλιππο Σοφιανό και τη Δένια Μιμερίνη.
Η Ολεάννα, ένα από τα πιο προκλητικά κείμενα της σύγχρονης δραματουργίας γράφτηκε ένα χρόνο μετά την πρώτη δίκη στις ΗΠΑ για σεξουαλική παρενόχληση και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Μάιο του 1992 στο Καίμπριτζ της Μασαχουσέτης με τον θίασο Back Bay Theater. Το 1993 ανέβηκε με εξαιρετική επιτυχία στο Royal Court Theatre σε σκηνοθεσία του βραβευμένου με Νομπέλ Χάρολντ Πίντερ. Το 1994 o ίδιος ο Μάμετ μετέφερε το έργο του και στον κινηματογράφο με τον ομώνυμο τίτλο, και παρά το γεγονός ότι προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις τόσο από τις φεμινιστικές οργανώσεις όσο και από τους πανεπιστημιακούς κύκλους, για τελείως διαφορετικούς λόγους, εξακολουθεί να παίζεται συνεχώς και να προβληματίζει.
Οι ήρωες του έργου, ένας καθηγητής πανεπιστημίου και μια νεαρή φοιτήτρια, εμπλέκονται σ’ ένα παιχνίδι βαθιάς αντιπαράθεσης που καθιστά αδύνατη την όποια επικοινωνία μεταξύ τους, με το αίσθημα για εξουσία και ασφάλεια να κυριαρχεί πάνω απ’ όλα. Ένα λεκτικό παιγνίδι εξουσίας θα ξεκινήσει με αφορμή την αναβαθμολόγηση του γραπτού της φοιτήτριας Κάρολ και τις παρερμηνείες που θα προκαλέσει η πρόταση του καθηγητή της Τζών, για ιδιαίτερες συναντήσεις έξω από το πλαίσιο κανόνων του φαινομενικά δημοκρατικού πανεπιστημίου. Ο καθηγητής απαξιώνει τη φοιτήτρια του, αμφισβητώντας τα εργαλεία που παρέχει η εκπαίδευση και εκείνη αμφισβητώντας τα προνόμια του θα τον καταγγείλει για παρενόχληση.
Ο Λάκης Λαζόπουλος επιστρέφει στο θέατρο ΒΕΜΠΟ, απ’ όπου ξεκίνησε, με την νέα του κωμωδία, «ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΑ», σε σκηνοθεσία του ίδιου, από 22 Δεκεμβρίου.
Μαζί με τον Λάκη, πρωταγωνιστεί η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου. Ένας άνθρωπος πεθαίνει, ο Λάκης Λαζόπουλος, και ξαφνικά βρίσκεται όρθιος στο νεκροταφείο καθώς ένα από τα νεύρα του δεν έχει πεθάνει και συμπαρασύρει και τα υπόλοιπα. Ανατινάζεται το σύμπαν του και έτσι στα τριήμερα του, τους περιμένει στο νεκροταφείο να συζητήσουν μαζί του όλοι οι συγγενείς και φίλοι.
Τι έγινε κι αυτός πήδηξε από τον 6ο όροφο του ψυχιατρείου μαζί με το κούφωμα; Τι έχει να του πει ο κολλητός του; Η μάνα του; Η δεύτερη γυναίκα του; Η γκόμενα του; Η καθαρίστρια; Ο αδερφός του; Ο πεθαμένος ψυχίατρος και κυρίως, τι έχει να του αποκαλύψει η πρώτη του γυναίκα, η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, που έχει εγκαταλείψει τα εγκόσμια και ζει σε ένα μοναστήρι.
Μαζί με τον Λάκη Λαζόπουλο και την Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, σε ρόλο εκπληξη ο stand up comedian Διονύσης Ατζαράκης, στον πρώτο του ρόλο στο θέατρο, σ’ αυτόν του ψυχιάτρου. Μαζί τους, μια ταλαντούχα ομάδα ηθοποιών με τους Μάνο Καζαμία, Κωνσταντίνο Μουταφτσή, Βασιλική Σουρρή, Μαρία-Νεφέλη Χρονοπούλου, Φαίδρα Σκλήρη, Κωνσταντίνο Γιάννη, Λαζάρια Σαζεΐδου και Χρήστο Ντούλα. Πιάνο επί σκηνής παίζει ο Θανάσης Μάντζαρης.
Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας. Το μαγικό μιούζικαλ για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο EMBASSY Theater σε απόδοση - σκηνοθεσία Γιώργου Βάλαρη. «Γουίλι Γουόνκα» ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης. «Τσάρλι» ο μικρός Σπύρος Ντούγιας και ο μικρός Γιώργος Καραμολέγκος, με ζωντανή ορχήστρα και 30μελή θίασο. «Παππούς Τζο» ο Πέτρος Ξεκούκης
Ο Τσάρλι Μπάκετ είναι ένα πολύ φτωχό αγόρι που ζει με τη μαμά του και τους τέσσερις παππούδες του σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Όλα αρχίζουν όταν η μικρή πόλη του Τσάρλι αναστατώνεται από την εμφάνιση ενός ζαχαροπλαστείου με τις διάσημες σοκολάτες Γουόνκα! Μεταμφιεσμένος ιδιοκτήτης ο εκκεντρικός Γουίλι Γουόνκα που ξαφνικά ανακοινώνει ότι θα ξανανοίξει τις πύλες του εργοστασίου του σε πέντε τυχερούς που θα βρούν το χρυσό χαρτάκι ανάμεσα σε εκατομμύρια σοκολάτες σε όλο τον κόσμο!
Νικητές, ο λαίμαργος Αύγουστος Κλουπ, η κακομαθημένη Βερούκα Σόλτ, η ποπ ινφλουένσερ και στaρ της τσιχλόφουσκας Βιολέτα Μπορεγκάρ, ο εθισμένος τηλεορασόπληκτος Μάικ Τιβι και τελευταίος τυχερός ο σεμνός Τσάρλι Μπάκετ που λατρεύει τις σοκολάτες Γουόνκα και πάντα ονειρευόταν να ζήσει από κοντά την εμπειρία της κατασκευής της σοκολάτας στο περίφημο εργοστάσιο Γουίλι Γουόνκα!
Συμπρωταγωνιστούν (αλφαβητικά): Γιάννης Βογιατζάκης, Γιώργος Βούντας, Έμιλυ Γουσγούνη, Ελένη Δήμου, Λία Ζάιου, Πέτρος Ιωάννου, Στέλιος Κέλλερης, Μάριος Μαριόλος, Γιώργος Μαρτίνος, Αδαμαντία Μαστροδούκα, Ζέτα Μαστροδούκα, Αρμάν Eδουάρδος Μενετιάν, Ιουλίτα Μωσαΐδου, Εύα Σταμάτη, Δανάη Τσιρώνη, Φαίδων Φαρίντ, Αννα Φιλιππάκη, Γιώργος Φράγκος
Μετά την εξαιρετικά επιτυχημένη παρουσίασή της τον Μάιο του 2023, η παράσταση «Ο Γλάρος» του Άντον Τσέχωφ από την Ομάδα Σημείο Μηδέν σε σκηνοθεσία Σάββα Στρούμπου, επανέρχεται στο Θέατρο Άττις – Νέος Χώρος από τις 15 Δεκεμβρίου.
Για τις ανάγκες της παράστασης δημιουργήθηκε νέα μετάφραση του έργου από τα ρωσικά την οποία υπογράφει ο Δαυίδ Μαλτέζε.
«Ο Γλάρος» της Ομάδας Σημείο Μηδέν τιμήθηκε από την Ένωση Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών με το Βραβείο Καλύτερης Παράστασης για την καλλιτεχνική περίοδο 2022-2023 καθώς και με το Βραβείο Νέας Ηθοποιού στην Άννα Μαρκά Μπονισέλ.
Διανομή (με σειρά εμφάνισης): Πιερρότος: Άννα Μαρκά – Μπονισέλ, Τρέμπλιεφ: Γιάννης Σανιδάς, Νίνα: Ελπινίκη Μαραπίδη, Αρκάντινα: Ρόζυ Μονάκη, Τριγκόριν: Σάββας Στρούμπος
Από 18 Δεκεμβρίου έως 6 Ιανουαρίου στο θέατρο Τέχνης στην Φρυνίχου για 9 «εορταστικές» παραστάσεις «ΗΡΘΑΝ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ! (δυστυχώς)». Μια παράσταση για αυτή την καταραμένη «χαρά των γιορτών» Οι γιορτές δεν είναι το ίδιο ευχάριστες για όλους. Για την ακρίβεια δεν είναι καθόλου ευχάριστες για πολλούς.
Εάν ανήκετε στην κατηγορία εκείνων που υποφέρουν την παραμονή των Χριστουγέννων, που τους πιάνει τρόμος στην ιδέα του πρωτοχρονιάτικου ρεβεγιόν, που δεν αντέχουν τα πολύβουα μαγαζιά, τα φωτάκια, τα λαμπάκια, τις μπαλίτσες, τα παράφωνα κάλαντα, τις παραγεμισμένες γαλοπούλες, τις ψεύτικες ευχές, τους μπαγιάτικους κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα με σοκολάτα, τις φουσκωμένες κοιλιές, τις παγιέτες, τα περιττά δώρα, το συγγενολόι, τα φωνακλάδικα παιδάκια-ανιψάκια- βαφτιστηράκια, ίσως νιώσετε λιγότερο μόνοι και μόνες σε μια πρωτότυπη παράσταση του Θεάτρου Τέχνης που φτιάχτηκε ειδικά για αυτές τις μέρες και ειδικά για εσάς.
Και μπορεί να ακούσετε πολλές γνωστές χριστουγεννιάτικες «επιτυχίες», όμως δε θα παρακολουθήσετε «μια μουσικοχορευτική παράσταση για τη μαγεία των Χριστουγέννων», ούτε «μια πλούσια εορταστική υπερπαραγωγή για όλη την οικογένεια», ούτε καν «μια μεταμοντέρνα χριστουγεννιάτικη ιστορία».
Αυτή είναι μια παράσταση για όλους τους ανθρώπους που τέτοιες μέρες αισθάνονται ότι ταυτίζονται κάπως με τον Σκρουτζ. Τουλάχιστον, πριν τον «καταλάβει το πνεύμα των Χριστουγέννων».
Σημαντική σημείωση: η παράσταση παίζεται παραμονή Χριστουγέννων, ημέρα που παραδοσιακά αργούν τα θέατρα, μεταμεσονύχτια λίγο πριν ξημερώσει παραμονή Πρωτοχρονιάς και απογευματινή των Φώτων. Κείμενο-σκηνοθεσία-ερμηνεία: Κώστας Κουτσολέλος. Παίζουν επίσης: Δημήτρης Μαγγίνας, Ελένη Νιωτάκη, Γαβριήλ Ζήσης
O Δήμος Αβδελιώδης παρουσιάζει δύο αριστουργηματικά έργα, «Όνειρο στο κύμα, Έρως Ήρως» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, μία παράσταση το Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2024 & «Η γυναίκα της Ζάκυνθος» του Διονυσίου Σολωμού, για μία παράσταση το Σάββατο 16 Μαρτίου 2024, στο STUDIO new star art cinema.
Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΟ ΚΥΜΑ, ΕΡΩΣ ΗΡΩΣ με τον Θεμιστοκλή Καρποδίνη.
Με τα δυο αυτά έργα του ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, αποδίδει δύο από τις όψεις του Έρωτα, με δικά του βιώματα, από το δέος, τη μέθεξη, το πάθος, τη συντριβή, έως το μεγαλείο και τον ηρωισμό της ψυχής του. Στο πρώτο, μας μεταφέρει στα χρόνια της εφηβείας του σ’ ένα παραδείσιο τοπίο εικόνων, χρωμάτων και ήχων. Μια νύχτα αντικρίζει με δέος την νεαρή συνομήλική του Μοσχούλα, καθώς κολυμπώντας γυμνή μες τη θάλασσα, κινδυνεύει. Η ευχαρίστηση ότι της σώζει τη ζωή αποκτά πολύ μεγαλύτερη αξία από την ερωτική επιθυμία.
Στο δεύτερο, που θα μπορούσε να ήταν η φυσική εξέλιξη του προηγούμενου, ο Έρωτας του Γιωργή για την αγαπημένη του γίνεται πάθος, όταν κινδυνεύει να την χάσει από έναν πολύ μεγαλύτερό του και ευκατάστατο Άνδρα.
Είναι μάλλον πιο εύκολο να κατανοήσουμε μιαν αλήθεια μέσα από ένα καλλιτεχνικό έργο, παρά μέσα από μια ενδελεχή ανάλυση, κι ο Παπαδιαμάντης μας πείθει, λέγοντας απλά και ταπεινά πως κανένας έρωτας δεν μπορεί να ευτυχήσει, εάν δεν υπάρχει σεβασμός προς τον εαυτό μας και προς τον άλλο, αφού η πραγματική απόλαυση ως αγαθό δεν εξαρτάται από την ικανοποίηση, αλλά από την ψυχική και την ηθική μας πληρότητα.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΖΑΚΥΘΟΣ με την Κατερίνα Γκατζόγια. Το έργο γράφτηκε με αφορμή το συναίσθημα φόβου και δειλίας που κυρίεψε τον Σολωμό, όταν είδε μια δύσμορφη, εμπαθή Γυναίκα του νησιού, να εξυβρίζει με μανία τις γυναίκες που έχουν έρθει από το πολιορκημένο Μεσολόγγι, ζητώντας βοήθεια για τους έγκλειστους.
Το ότι δεν μπόρεσε να υπερασπισθεί επί τόπου αυτές τις Μεσολογγίτισσες, προκάλεσε στον Ποιητή ενοχή και έγινε η αιτία να θέλει να κατανοήσει τη δύναμη αυτής της Γυναίκας, θεωρώντας την ενσάρκωση του «Κακού». Ποιητική Αδεία «δανείζεται» το προσωπείο του Αγίου Διονυσίου του ιερομόναχου – ιστορικό πρόσωπο που έζησε 172 χρόνια - για να κοιτάξει άφοβα το «Κακό».
Κοιτάζοντας ο Σολωμός με τα μάτια ενός Αγίου απελευθερώνει το πνεύμα του, και παρακολουθώντας τις τελευταίες δραματικές στιγμές της Γυναίκας, προσεύχεται ταπεινά για κείνη. Κατανοεί πως η Γυναίκα, που φοβόταν σαν υπόσταση του «Κακού», δεν είχε καμιά δύναμη, αλλά ζούσε μέσα στην αγωνία και τη σύγχυση.