Η ελληνική νεολαία, λίγο πριν και λίγο μετά την Επανάσταση του 1821, με τα μάτια της διάσημης εικαστικού Λυδίας Βενιέρη. Έργα εκπληκτικής ομορφιάς, φιλοτεχνημένα στη Νέα Υόρκη και εμπνευσμένα από ποιήματα του Λόρδου Βύρωνα.
Οι πίνακες, σε ξαφνιάζουν. Στα πρόσωπα, δεν υπάρχει πουθενά ένδειξη κατήφειας σκλάβων. Αντίθετα, υπάρχει χαρά, ομορφιά, ευαισθησία και έρωτας.
Έχεις την εντύπωση ότι αντικρίζεις εικόνες από ένα φεστιβάλ νεολαίας. «Μα γινότανε ένα φεστιβάλ νεολαίας το 1821…» μας λέει η εικαστικός «..και οι περισσότεροι ήρωες είναι πάντα σε νεαρή ηλικία, είτε σήμερα ανεβαίνουνε στο skateboard είτε τότε στο καΐκι της Επανάστασης, είτε μια άλλη εποχή, ανέβηκαν στην Ακρόπολη να κατεβάσουνε τη σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό».
Η πολυβραβευμένη και διάσημη εικαστικός, παρουσιάζει τα νιάτα της πιο επαναστατικής εποχής στην πατρίδα μας, στεφανωμένα με λουλούδια, να παίζουν όργανα, αναδύεται μουσική μέσα από τα χρώματα και τα μαγικά ζωγραφισμένα τοπία.
Είναι μια πρόταση αξιοθαύμαστη, για την Ομορφιά που είχαν εκείνα τα αδάμαστα της Βυρωνικής Εποχής, νιάτα. «Αυτή την Ομορφιά έβλεπε τότε και ο Λόρδος Βύρων…» μας εξηγεί η Λυδία Βενιέρη « …όταν ήρθε στην Ελλάδα μύριζε στην ατμόσφαιρα Επανάσταση…και εκείνος, έγραφε τότε βλέποντας τις πανέμορφες ελληνίδες, πώς είναι αδύνατον τέτοια κορίτσια με τέτοιες πανέμορφες πλεξούδες και μάτια λαμπερά… να αφήσουνε τα στήθη τους να βυζάξουνε σκλάβους.».
Η εικαστικός, προσδιορίζει καλλιτεχνικά, της Ομορφιάς το επαναστατικό πρόσταγμα. Αυτό που – και σύμφωνα με τον Βύρωνα - οδήγησε τότε τα ελληνικά νιάτα: Είχαν τόση ομορφιά, που δεν μπορούσαν να αντέξουν την κακάσχημη μαύρη σκλαβιά. Σκλαβιά και Ομορφιά ποτέ δεν πάνε μαζί. Ποτέ η Ομορφιά δεν αγάπησε το σκοτάδι. Το έχει πει και ο Ρίτσος αυτό για μια άλλη εποχή στην Ελλάδα : «αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο!». Αλλά και ο Ελύτης, στο Άξιον Εστί την μεγάλη δύναμη της Ομορφιάς βλέπει.
Θα λέγαμε ότι το σύνολο των έργων αποτελεί μια ποιητική καταγραφή του ύφους και ήθους των ελλήνων νέων της Βυρωνικής Εποχής.
Με ένα μαγικό τρόπο, τα έργα αυτά, εκτός από εξαίσια χρώματα, μνημεία και πρόσωπα, περιέχουν και ηχοτοπία. Ναι κάποιες φορές νομίζεις πως ακούς μουσική. Η καλλιτέχνιδα μας είπε: «Έχω μια μουσική μέσα μου. Και τα έργα και η επανάσταση είναι πολλή μουσική. Όπως και πολλά λουλούδια, και στεφάνια στο κεφάλι…».
Η Λυδία Βενιέρη χρησιμοποίησε σαν μοντέλα τις δύο κόρες της Κατερίνα και Κιμώνα, όπως και τις νεαρές φίλες και φίλους τους. Σε αρκετά έργα εμφανίζεται η μικρότερη κόρη της, Κιμώνα η οποία και παρευρέθηκε στη συνέντευξη δηλώνοντας περήφανη για το αποτέλεσμα της καλλιτεχνικής εργασίας της μητέρας της.
Η τεχνική που χρησιμοποίησε η Λυδία Βενιέρη είναι ένας συνδυασμός φωτογραφίας και ψηφιακής ζωγραφικής. Τα τοπία όπου εμφανίζονται τα μοντέλα, πάρθηκαν από παλαιές γκραβούρες.
Όλα τα έργα του κύκλου «Βυρωνική Εποχή», θα εκτεθούν στην Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Αμαρουσίου «Σπύρος Λούης», από τις 19 Νοεμβρίου που είναι τα εγκαίνια της Έκθεσης μέχρι το τέλος του χρόνου.
Η Έκθεση διοργανώνεται από την Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Αμαρουσίου (ΚΕΔΑ) στο πλαίσιο των επετειακών δράσεων του Δήμου για τα 200 χρόνια της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Εντάσσεται στον Κύκλο Εκθέσεων σημαντικών εικαστικών καλλιτεχνών, που ζουν και δημιουργούν στην πόλη (η Λυδία Βενιέρη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μαρούσι), σε μια προσπάθεια ανάδειξης του πολιτιστικού πλούτου του Αμαρουσίου.
Η Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη «Σπύρος Λούης» στεγάζεται σε ένα υπέροχο νεοκλασικό, προσφάτως ανακαινισμένο. Ιστορικό κτίριο του 1871, υπήρξε στο παρελθόν το πρώτο Σχολείο και αργότερα το παλαιό Δημαρχείο της πόλης. Βρίσκεται στην Πλατεία Ηρώων, όπου και το Μνημείο Ηρώων, σύμβολο συμμετοχής των Μαρουσιωτών στον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα.
Επιμέλεια Έκθεσης : Σωζήτα Γκουντούνα , Διάρκεια Έκθεσης : 19 Νοεμβρίου έως 31 Δεκεμβρίου 2021
Ημέρες και ώρες λειτουργίας : Δευτέρα έως Σάββατο : 10.00 – 14.00 και 17.00 – 20.00 / Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη «Σπύρος Λούης»
Διεύθυνση : Βασ. Σοφίας, Πλατεία Ηρώων, 15124 - Μαρούσι
Credits – Όλες οι φωτογραφίες Μ.Νταλούκας