Ενα επιτοίχιο έργο τέχνης 149x480 cm της Βένιας Δημητρακοπούλου κοσμεί την είσοδο του Ardittos House, του κτιρίου κατοικιών και επαγγελματικών χώρων στην Αρδηττού.
Το Ardittos House στην καρδιά του Μετς, με θέα τους Στύλους και την Ακρόπολη, ενσωματώνει με μοναδικό τρόπο τη μοντέρνα σχεδίαση και την υψηλή αισθητική με την αθηναϊκή κληρονομιά.
Το σκαλισμένο σε πέτρα επιτοίχιο έργο της Βένιας Δημητρακοπούλου
Το επιτοίχιο έργο της Βένιας Δημητρακοπούλου συνδέεται άρρηκτα με τη φιλοσοφία του.
Η καλλιτέχνις εξηγεί για το έργο της, «Το επιτοίχιο έργο στην είσοδο του κτιρίου Ardittos House το εμπνεύστηκα από τον ιερό ποταμό Ιλισό που κατά την αρχαιότητα διέσχιζε την περιοχή, μπροστά από το κτίριο».
«Το σκαλισμένο σε πέτρα έργο The Secret of the Sacred River είναι ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα, μία κωδικοποιημένη επιγραφή σαν ένα αρχαίο θραύσμα. Σαν ένα παράξενο εύρημα από την κοίτη του ποταμού Ιλισού που μας καλεί να το αποκωδικοποιήσουμε.
Το έργο The Secret of the Sacred River επιδιώκει να συμβάλλει με το σκεπτικό και τη μορφή του στην πληρότητα της εμπειρίας ενός ταξιδιού στην κοίτη του χρόνου, της μνήμης και των αισθήσεων».
Το χρονικό του έργου, το τελετουργικό έθιμο (μια επινοημένη ιστορία)
Κοντά στην κοίτη του ποταμού Ιλισού ανακαλύφθηκε μία λίθινη πλάκα. Στην επιφάνειά της είχε εγχάρακτα σημάδια, σαν χαρακτήρες ενός αλφαβήτου που ωστόσο δεν ανήκουν σε καμία από τις γλώσσες που γνωρίζουμε. Η άγνωστη αυτή γραφή χαρακτηριζόταν από έναν ιδιότυπο ρυθμό, μία κρυφή γεωμετρία. Εν τέλει, κάποιος την αποκρυπτογράφησε. Αποκαλύφθηκαν τότε κάποιες λέξεις – λέξεις-έννοιες. Κι εκείνη που επαναλαμβάνεται συχνότερα είναι η λέξη Αρμονία.
Αρμονία: Η εναρμόνιση των πραγμάτων, το συνταίριασμα, η σύμπνοια, η αϕιλονικία. Αρχαία ελληνική συνθήκη της ευνομούμενης πολιτείας, σύγχρονη ζωτική επιταγή, ευχή για το μέλλον του κόσμου. Οι άλλες λέξεις που αναγράφονται στην επιφάνεια της πλάκας είναι: μέτρο, κάλλος, ενότητα, ανθρωπότητα, ισότητα, δικαιοσύνη, ευγένεια, δημιουργία.
Φαίνεται πως στην αρχαιότητα υπήρχε κάποιο τελετουργικό έθιμο σύμφωνα με το οποίο οι άνθρωποι έριχναν στον ποταμό Ιλισό μικρά πήλινα πλακίδια, τα αποκαλούμενα όστρακα, που πάνω τους είχαν γραμμένες διάφορες λέξεις.
Αυτές οι λέξεις-έννοιες πιθανώς ήταν ευχές που τις προόριζαν να ταξιδέψουν στο μέλλον για να μη λησμονηθούν. Λέγεται πως καθώς πετούσαν τα όστρακα στο νερό φώναζαν τις λέξεις με δυνατή φωνή. Λέγεται επίσης πως το ποτάμι αυτό, ο Ιλισός, είχε μαγικές ιδιότητες. Το νερό άκουγε και συγκρατούσε τις λέξεις που οι άνθρωποι έλεγαν ώστε να τις μεταφέρει απαράλλαχτες στη ροή του χρόνου. Όταν το ποτάμι στερεύει βρίσκονται πολλά τέτοια όστρακα. Κάπου εκεί βρέθηκε και η λίθινη πλάκα.
Η επιγραφή αυτή είναι μία ωδή στην αρμονία και στον ιερό ποταμό. Ένα μήνυμα από το παρελθόν που μας καλεί να αναστοχιστούμε και να διαφυλάξουμε τις λέξεις-έννοιες που σαν άλλη κιβωτός διέσωσε από τη λήθη του χρόνου.
Η Βενια Δημητρακοπούλου ειναι η δημιουργός του μεγάλης κλίμακας έργου «Προμαχώνες» που βρίσκεται τοποθετημένο στον κήπο του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου στην Αθήνα.
Το 2018 το Αρχαιολογικό Μουσείο Antonino Salinas στο Παλέρμο της Ιταλίας τοποθέτησε στη μόνιμη συλλογή του το έργο της «Χρυσό Δόρυ».
Τα τελευταία χρόνια έχει εντατικοποιήσει τη δραστηριότητά της στην Ιταλία με συμμετοχή σε πρωτοβουλίες αναγνωρισμένου κύρους και με προσωπικές εκθέσεις σε μεγάλα μουσεία σε πόλεις της Ιταλίας.
Κατάλογοι της δουλειάς της κυκλοφορούν από τις γερμανικές εκδόσεις Hatje and Kantz και απο τις ιταλικές εκδόσεις Allemandi.
Ο Πρόεδρος του Ιταλικού Κράτους Sergio Mattarella την τίμησε με το παράσημο του Ιππότη του Τάγματος του Αστέρα της Ιταλίας «σε αναγνώριση της συνεισφοράς της, μέσω του καλλιτεχνικού της έργου, στη σύσφιξη των σχέσεων με την Ιταλία, χώρα με την οποία αισθάνεται ιδιαίτερα δεμένη».