Δύο δημοσκοπήσεις, που δημοσιεύθηκαν αυτή την εβδομάδα (GPO και Opinion Poll), δίνουν μια πρώτη απάντηση στο ερώτημα που ενδιαφέρει τα κόμματα, αλλά και πολλούς συμπολίτες μας, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης: ποιος θα εκλεγεί στο ΚΙΝΑΛ;
Σύμφωνα με τις δύο δημοσκοπήσεις, ο Ανδρέας Λοβέρδος προηγείται στην κούρσα της ηγεσίας, με τον Νίκο Ανδρουλάκη δεύτερο και τον Γιώργο Παπανδρέου τρίτο.
Στον δεύτερο γύρο (12 Δεκεμβρίου) ο Λοβέρδος δείχνει -προσώρας- σίγουρος νικητής. Οι δύο μετρήσεις συμπίπτουν όχι μόνο στο όνομα του νικητή, αλλά και σε ένα κομβικό στοιχείο: μόνον οι Λοβέρδος-Ανδρουλάκης έχουν πιθανότητες να εκλεγούν στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, στον δεύτερο γύρο. Ο Γιώργος Παπανδρέου, καμία.
Σοκαριστικά τα ευρήματα. Δεν βλέπουμε κάθε μέρα έναν πρώην πρωθυπουργό να σπάει τα μούτρα του σε κομματική κάλπη. Πώς θα αποδεχθεί ο ΓΑΠ μια τρίτη ήττα, στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά;
Αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις, θα δικαιωθούν όσοι συμβούλευσαν τον πρώην πρωθυπουργό (ο αδελφός του Νίκος, μεταξύ άλλων) να μην κάνει το βήμα. Ο Γιώργος Παπανδρέου φανταζόταν μάλλον ότι οι Έλληνες θα πέσουν ξεροί ακούγοντας ξανά το ιστορικό όνομα. Η επιστροφή του, τελικά, προκάλεσε αίσθηση και περιέργεια, αλλά όχι ανατροπή.
Από τα λεγόμενά του φάνηκε ότι δεν είχε προετοιμαστεί πολιτικά, ούτε είχε ανανεώσει το αφήγημά του. Με το καλημέρα άρχισε τα «δικαιωμένος» και «λεφτά υπάρχουν». Στο Αγρίνιο θυμήθηκε ξανά τα «συμφέροντα», ένα κόλπο από το 2009. Στην Κρήτη επανέλαβε τα χιλιοειπωμένα περί «γιορτής της δημοκρατίας». Η παρουσία του εκπέμπει ένα déjà vu, αντί να παραπέμπει στο μέλλον του ΚΙΝΑΛ, βγάζει τους σκελετούς από τις ντουλάπες: του ζητούν διαρκώς να απολογηθεί για τη διάσπαση με το ΚΙΔΗΣΟ, τα χρέη που άφησε στο ΠΑΣΟΚ, το Καστελλόριζο και το μνημόνιο. Εκείνος περίμενε τη ρεβάνς και τον θρίαμβο, η ζωή τού θυμίζει παλιές αμαρτίες και αποτυχίες.
Μια άλλη εξήγηση που μπορεί να δώσει κάποιος στο ερώτημα γιατί πατώνει ο Παπανδρέου, είναι ότι εκδήλωσε την πρόθεσή του μόλις άδειασε η θέση της Γεννηματά. Στο μυαλό του ψηφοφόρου, η σκοπιμότητα δεν προκαλεί συμπάθεια. Ούτε οι πονηριές επικροτούνται: ο Παπανδρέου προσπάθησε αλλά δεν κατάφερε να αναβληθούν οι κάλπες, δεν έπεισε τους συνυποψηφίους να αποσυρθούν, δεν μπόρεσε να επιβληθεί ως μεταβατικός πρόεδρος της ΚΟ, ούτε να βάλει επικεφαλής τον Κεγκέρογλου. Κι όπως φάνηκε, εν τέλει, οι εξαγγελίες του για «προοδευτική διακυβέρνηση» έδρασαν αρνητικά: δεν γίνεται να προμοτάρεις μελλοντική κυβέρνηση με Τσίπρα και Βαρουφάκη, δύο πολιτικούς που απέτυχαν χειρότερα από τον Παπανδρέου!
Φυσικά, υπάρχει δρόμος ακόμα ως τις 12 Δεκεμβρίου. Πολλά μπορούν να αλλάξουν και ο Παπανδρέου να φτάσει στο φίνις. Θα εξαρτηθεί από τα μαγειρέματα της κάλπης, με την καλή έννοια. Όμως η πρώτη καταγραφή στις μετρήσεις δείχνει ότι το ΚΙΝΑΛ θέλει να αλλάξει σελίδα, να ξεχάσει τα παραδοσιακά «τζάκια» και να ακούσει καινούρια πράγματα.