Ο πρόεδρος του ΣΑΤΑ, του «κίτρινου στρατού» των ταξιτζήδων, Θύμιος Λυμπερόπουλος, εγκαταλείπει την ηγεσία του συνδικαλιστικού οργάνου τον προσεχή Νοέμβριο. Το ανακοίνωσε ο ίδιος και η μισή Ελλάδα πανηγύρισε.
Καλώς πανηγύρισε γιατί η χώρα δείχνει να αλλάζει σελίδα δειλά-δειλά και τέτοιες αποχωρήσεις αυτό σηματοδοτούν. Η δεκαετής κρίση συνέθλιψε πολιτικούς, κόμματα και περσόνες της Μεταπολίτευσης. Πολιτικοί δεινόσαυροι αποσύρθηκαν, καριέρες διακόπηκαν βίαια, η κρίση συμπαρέσυρε Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά, Τσίπρα. Ισχυρά πολιτικά τζάκια αποδυναμώθηκαν. Ήρθε και η σειρά ενός μεγαλο-συνδικαλιστή να μας αποχαιρετήσει.
Ο «κόκκινος Θύμιος» ήταν βαμμένος δεξιός με αριστερές απόψεις. Επί δεκαετίες είχε σύνθημα το «Οχι στον εκσυγχρονισμό» των ταξί και έδωσε πρόσφατα μάχη για να καταργηθούν όλες οι σύγχρονες πλατφόρμες χρήσης. Ο Νίκος Δρανδάκης της Beat έχει δηλώσει στο iefimerida για την κόντρα που είχε μαζί του: «Ο Θύμιος μου έλεγε «εγώ έκλεισα τον Λαμπράκη, εσένα δεν θα κλείσω...»!
Ένιωθε τόσο ισχυρός ο Λυμπερόπουλος ως γαλάζιος βαρόνος με τον κίτρινο στρατό που ως αναπληρωτής γραμματέας παραγωγικών τομέων της ΝΔ, είχε και δικό του γραφείο στον δεύτερο όροφο στα κεντρικά του κόμματος στη Λ. Συγγρού! Πολέμησε κάθε μεταρρύθμιση ή αξιολόγηση, όπως κάθε συνδικαλιστής στην προ χρεοκοπίας Ελλάδα. Οι γαλάζιες αλλά και οι ΠΑΣΟΚικές κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης δεν του χάλασαν ποτέ χατίρι και του μοίραζαν αφειδώς δώρα όπως η πρόσβαση στους λεωφορειόδρομους και οι αυξήσεις στα κόμιστρα, με αντάλλαγμα τις (υποτιθέμενες) ψήφους των ταξιτζήδων. Η απόλυτη συνταγή του πελατειακού κράτους που οδήγησε στην πτώχευση.
Λαϊκός δεξιός, αυτός ο επίμονος συνδικαλιστής ξεκίνησε από ένα χωριό του Ξυλοκάστρου, φτωχός οδηγός ταξί, και κατέληξε «πρύτανης» της συντεχνίας, με τεράστια επιρροή σε κυβερνήσεις και πολιτικούς. Το Greek Dream του βολέματος, της κομματοκρατίας και της ασυδοσίας! Θυμίζω, ότι ο Θύμιος Λυμπερόπουλος υπήρξε το αγαπημένο παιδί όλων των προέδρων της ΝΔ, πλην Μητσοτάκη. Όταν επιχείρησε να εκβιάσει τον Μητσοτάκη με διάφορα συνδικαλιστικά αιτήματα, εκείνος του είχε απαντήσει, λίγο πριν τις εκλογές του 2019: «Σιγά μη μιλήσω με σένα»! Ο ίδιος ο «κόκκινος Θύμιος» ομολόγησε τον διάλογο. Οπότε εν μια νυκτί, από σκληρός νεοδημοκράτης έγινε φανατικός οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα.
Στις πολιτικές που υποστήριξε συγκεντρώνονται οι περισσότερες παθογένειες της Μεταπολίτευσης. Σίγουρα βοήθησε πολλούς ανθρώπους στο μεροκάματο και είναι αξιέπαινος αν το έκανε. Αλλά το πρότυπο του συνδικαλιστή που προέταξε δεν θα το ξαναχρειαστεί η Ελλάδα. Αρκεί και τα κόμματα να έχουν βάλει μυαλό από τη δράση του Λυμπερόπουλου. Αν δεν θέλουμε όλοι μαζί ξανά να βρεθούμε σε ένα νέο 2010, να ακούμε διαγγέλματα από το Καστελόριζο.