Στο πιο ιδιαίτερο και κρυμμένο street food μαγαζί της πόλης, το «ΣΤΗΒΣ ΑΕ: Κατασκευαί & Συναρμολογήσεις Χάμπουργκερ και Πιτσών» στον Κεραμεικό, απολαύσαμε το πιο ζουμερό μπέργκερ της Αθήνας.
Σε ένα από τα στενά του Κεραμεικού, στο τρίγωνο μεταξύ Πειραιώς και Ιεράς Οδού, υπάρχει ένα κρυμμένο μπεργκεράδικο που έχει γίνει γνωστό στόμα με στόμα και έχει φοβερές ουρές για ζουμερά τεράστια μπέργκερ, με ακαταμάχητο μπιφτέκι και σπιτικές πατάτες τηγανητές.
Περπατώντας στη γειτονιά, θα πετύχετε, ανηφορίζοντας τον πεζόδρομο της Σαλαμίνος από την Πειραιώς, μια παλιά αποθήκη με μια μεγάλη, σιδερένια κόκκινη πόρτα που γράφει «ΣΤΗΒΣ ΑΕ: Κατασκευαί & Συναρμολογήσεις Χάμπουργκερ και Πιτσών». Στις 6:00 το απόγευμα, κάθε μέρα εκτός Δευτέρας, η βιομηχανική αυτή πόρτα ανοίγει και αποκαλύπτεται ένα κρυμμένο street food μαγαζί που κάποτε ήταν συνεργείο φορτηγών.
Ο χώρος έχει κρατήσει τoν industrial χαρακτήρα του: Εμφανές τούβλο στους τοίχους, ξύλινα τραπέζια φτιαγμένα στο χέρι, ένα μπαρ από λουστραρισμένες σανίδες, βιομηχανικό δάπεδο και στο βάθος μια κατασκευή σαν καντίνα μέσα στην οποία συναρμολογούνται τεράστια ζουμερά μπέργκερ και μια λαχταριστή πίτσα που, σε αυτή τη μορφή, δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Ελλάδα: H deep dish pizza του Στηβς ΑΕ μοιάζει με τάρτα, αλλά είναι φτιαγμένη από ζύμη πίτσας και γεμισμένη με έναν «τόνο» λιωμένα τυριά, που κρέμονται από το κομμάτι που πας να φας, σαν αυτά που βλέπουμε στα #foodporn reels στο Instagram με τα εκατομμύρια views και likes.
Η καταγωγή της deep dish είναι από το Σικάγο. Είναι η πίτσα που έφτιαχναν εκεί οι Μεξικάνοι που είχαν μεταναστεύσει στην Αμερική στις αρχές του περασμένου αιώνα.
Στηβ: Ένας ντράμερ σε ροκ μπάντα συναρμολογεί κολασμένα μπέργκερ
Ο Στηβ Στεφανίδης δεν είναι βέβαια απλώς ένας τυχαίος ντράμερ που έκανε την αγάπη του για το αμερικανικό street food φαινόμενο. Είναι ένας έμπειρος σεφ που έχει περάσει από τις πιο γνωστές κουζίνες της Αθήνας, ο οποίος στον ελεύθερο χρόνο του είναι μέλος σε μια μπάντα με το όνομα Puta Volcano και γράφει παραμύθια για ενήλικες.
Πνεύμα δημιουργικό και ανήσυχο, που όταν βαριέται αναποδογυρίζει τον κόσμο όλο για να τον συναρμολογήσει ξανά, αυτή τη φορά όμως όπως αυτός επιθυμεί, ο Στηβ θα μπορούσε να είναι ο ήρωας σε ένα graphic novel με λαχταριστά μπέργκερ και ωραία μουσική.
Λίγα χρόνια πριν, έχοντας δουλέψει με επιτυχία από το 2001 σε καλά εστιατόρια αλλά και ως private chef στη Μύκονο, παίζοντας δημιουργικά με gourmet πιάτα, βαρέθηκε, όπως λέει, «το μακιγιαρισμένο φαγητό» για να αναζητήσει τη χαρά της ζωής σε πράγματα που αγαπά, όπως το street food, η μουσική, οι λέξεις. Έγινε πρώτα γνωστός στην αγορά μέσα από συνεργασίες με δημοφιλή μαγαζιά όπως το Urban 48, μια δημιουργική και νεανική μετεξέλιξη του θρυλικού 48 όπου κάποτε μεγαλούργησε ο Πέσκιας, και στη συνέχεια έκανε την έκπληξη φτιάχνοντας μπέργκερ κροκόδειλου, μια «πατέντα» που τον έκανε ποπ φιγούρα στη street food σκηνή της Αθήνας.
Τώρα, με το παλιό συνεργείο στον Κεραμεικό, το Στηβς ΑΕ, όπου «κατασκευάζει» και «συναρμολογεί» χάμπουργκερ και πίτσες, ο Στηβ Στεφανίδης κάνει το άλμα, δημιουργώντας ένα μαγαζί που άνοιξε μέσα στην πανδημία, αλλά έγινε γνωστό από στόμα σε στόμα -από τον Σεπτέμβριο του '22 και μετά- γιατί σερβίρει τα πιο ζουμερά μπέργκερ που έχουμε φάει σε αυτή την πόλη, μια πίτσα σκέτη κόλαση, σε ένα μενού από το οποίο δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις, με τεράστιες μερίδες, καλές τιμές και γεύσεις που θα σε φέρουν ξανά πίσω, πολύ σύντομα, με μαθηματική ακρίβεια.
«Εδώ φτιάχνω το φαγητό που μου αρέσει να τρώω. Πίτσα και μπέργκερ. Δεν μπορούσα να ξεχωρίσω ποιο μου αρέσει πιο πολύ, έτσι ο πυρήνας μας είναι και τα δύο. Φαγητό της ψυχής, ρε παιδί μου, αυτό που το τρως και χαίρεσαι, γιατί η φύση του ανθρώπου είναι να βρίσκει μέσα στην καθημερινότητα πηγές που του δίνουν χαρά. Η πίτσα ειδικά συμβολίζει τη χαρά του να μοιράζεσαι, να απολαμβάνεις κάτι παρέα με κάποιον που αγαπάς. Γενικά η λογική στο μενού του μαγαζιού είναι το sharing. Σε αντίθεση με το gourmet φαγητό και την υψηλή γαστρονομία, στο street food ως σεφ έχεις απεριόριστη ελευθερία. Ήμουν από τους πρώτους μάγειρες που έβαλε στα κυριλέ εστιατόρια το street food, το φαγητό που το τρως λερώνοντας τα χέρια σου», λέει στο iefimerida ο Στηβ Στεφανίδης.
Συνομιλώντας μαζί του, μέσα στην κουζίνα, καθώς συναρμολογούμε μαζί μια deep dish πίτσα για να δω τη διαδικασία, έχω την εντύπωση ότι όλα αυτά τα κάνει κυρίως για να διασκεδάσει πρώτα ο ίδιος.
«Ναι, έχεις δίκιο. Βαριέμαι τα στημένα», απαντά. «Θέλω να περνάω καλά και κυρίως να περνάνε καλά όσοι είναι γύρω μου. Δεν ήθελα να ανοίξω ένα ακόμα μαγαζί ίδιο με όλα -τζαμαρία, βιτρίνα, γωνία. Από μικρός ήθελα να δω τα πράγματα από μια άλλη οπτική, να παίζω με την πραγματικότητα. Να, τώρα είμαι στη φάση που γράφω ένα βιβλίο που θα το ανεβάσω ως audio book στο Spotify, με 16 δικά μου παραμύθια, αλλά για ενήλικες. Πρόκειται ουσιαστικά για ιστορίες ενηλίκων που τις μεταφράζω σαν να τις λέω σε ένα παιδί. Σε μία από αυτές τις ιστορίες που έγραψα πρόσφατα, ηρωίδα είναι ένα συννεφάκι, η Νεφέλη, η οποία γυρνάει πάνω από τις πόλεις και προκαλεί συννεφιά. Ακούει τους ανθρώπους που την κατηγορούν ότι όπου πάει τους χαλάει τη μέρα και στεναχωριέται γιατί αισθάνεται ότι είναι το λάθος σύννεφο. Όμως μια ευχάριστη έκπληξη της αλλάζει αυτή την εντύπωση και με ρομαντικό τρόπο εξελίσσεται στον ουρανό ένα υπεροχο love story με έναν κεραυνό», λέει ο Στηβ Στεφανίδης.
Ανοίγει η μεταλλική πόρτα του συνεργείου και ζεις μια νεοϋορκέζικη εμπειρία στην Αθήνα
Το μαγαζί ανοίγει, τις καθημερινές, την γιγαντιαία, συρόμενη μεταλλική πόρτα του στις 6:00 το απόγευμα. Ήδη από τις 5:50 μμ απ΄ έξω είμαστε ήδη τρεις παρέες που περιμένουν να μπουν. Οι σερβιτόροι τριγυρνούν ντυμένοι σαν μάστορες, σαν μηχανικοί αυτοκινήτων ή σαν οικοδόμοι, με λευκά T-Shirts και fishing hat που έχουν τη φίρμα του «συνεργείου». Σε λίγη ώρα, το μαγαζί έχει γεμίσει.
Εδώ θα πετύχει κανείς από τράπερ μέχρι ηλικιωμένες κυρίες που έρχονται για πίτσα, μετά τη λαϊκή απογευματινή παράσταση στα θέατρα της περιοχής.
Νεαροί πολιτικοί, δημοσιογράφοι της τηλεόρασης, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, μουσικοί και ωραίες παρέες φοιτητών που λατρεύουν το Στηβς ΑΕ και έρχονται φανατικά, ξανά και ξανά.
Τη μουσική που παίζει διακριτικά, σκεπάζουν ήχοι απόλαυσης και μουγκρητά: κοιτάς γύρω σου και βλέπεις ανθρώπους να πιάνουν το τεράστιο μπέργκερ τους με τις σως και τα υγρά από το αφράτο μπιφτέκι να στάζουν στο χέρι και με κλειστά μάτια να ηδονίζονται.
Πατάτες άφθονες, φρεσκοκομμένες στο χέρι, ασύμμετρες, με τη φλούδα τηγανισμένη ελαφρά, τραγανές απ΄ έξω και τρυφερές από μέσα. Αυτές οι πατάτες είναι τόσο νόστιμες που σε κάνουν να τις τρως σκέτες, ξεχνώντας τη σως στο μπολάκι της.
Τι να δοκιμάσετε
Στον κατάλογο θα βρείτε μπέργκερ με φοβερά ονόματα: 65 Napkins, Muhammad Ali, Μike Tyson, Charos, Poremaga (Πω ρε μάγκα, δηλαδή), The chubby kid, Happy cow κτλ.
Εμείς δοκιμάσαμε το μπέργκερ Mike Tyson με potato roll «συναρμολογημένο» με μοσχαρίσιο μπιφτέκι, γκούντα, καπνιστό μπέικον, μανιτάρια με σκόρδο, μαγιονέζα και honey mustard. Αν σας αρέσει το κλασικό αμερικανικό μπέργκερ, με αυτό θα παραμιλάτε. Με το τρυφερό ψωμί, το ζουμερό, αφράτο μπιφτέκι σε γενναία δόση και μέγεθος και το λιωμένο τυρί που είναι σαν ειδικό εφέ σε ταινίες δράσης: καταιγιστικό!
Πάρα πολύ ωραίο είναι και το μπέργκερ με μπριός με το δαιμονικό όνομα Charos. Σε στέλνει αδιάβαστο (με την καλή έννοια). Πρόκειται για ένα... μεταφυσικό φαινόμενο με δυο φουντωτές φέτες από ψωμί μπριός με μπιφτέκι μοσχαρίσιο και μπέικον, που ξεχειλίζει από τους χυμούς του τηγανητού αυγού, του μπιφτεκιού, του αμερικανικού τυριού, του καραμελωμένου κρεμμυδιού, της μαγιονέζας και της σάλτσας BBQ.
Για να ολοκληρωθεί το πάρτι δοκιμάσαμε και μία από τις πίτσες: συγκεκριμένα τη Grandma Bianca, μια πίτσα με χειροποίητη φυσικά ζύμη φτιαγμένη με ζυμάρι που ωριμάζει δυο μέρες.
Η πίτσα αυτή, όπως όλες στο Στηβς ΑΕ, ψήνεται αργά και βασανιστικά για 45 ολόκληρα λεπτά σε ταψί και είναι γεμισμένη με κρεμώδες τυρί, μοτσαρέλα, παρμεζάνα. Γαρνίρεται με σκορδάτα μανιτάρια και αρωματίζεται με λάδι τρούφας. Η ζύμη της πίτσας είναι ωραία ξεροψημένη στις άκριες και τρυφερή, γεμάτη νόστιμους χυμούς, στο κέντρο.
Όλες οι πίτσες είναι εμπνευσμένες από αυτές που φτιάχνουν στο σπίτι οι γιαγιάδες σε διάφορα μέρη του κόσμου: από τη Σικελία και τη Νάπολη μέχρι το Nτιτρόιτ. Μάλιστα, υπάρχει στον κατάλογο και η Grandma Julia Pizza που έχει το όνομα της γιαγιάς του Στηβ, η οποία έφυγε πρόσφατα από τη ζωή αλλά κληροδότησε στον εγγονό της το μαγειρικό της ταλέντο. Με καταγωγή από την Πόλη, άρα γέννημα θρέμμα της μαγειρικής ως κουλτούρας, η γιαγιά Τζούλια έμαθε από νωρίς τον Στηβ να μαγειρεύει, αλλά κυρίως να μαγειρεύει για να κάνει τους άλλους χαρούμενους και ευτυχισμένους.
«Η γιαγιά μου γεννήθηκε στον Πειραιά, στο Χατζηκυριάκειο, αλλά η μαμά της ζούσε στην Πόλη και έτσι όλη η οικογένεια έχει κληρονομήσει την πολίτικη αγάπη για το φαγητό και τη μαγειρική. Ένα μήνα πριν φύγει, ήρθε εδώ στο Στηβς ΑΕ η γιαγιά μου, 89 ετών, και ανεβάσαμε stories μαζί της, τρώγοντας την πίτσα με το όνομά της και πίνοντας μπύρες. Της άρεσε να είναι μέσα σ΄ όλα», λέει ο Στηβ Στεφανίδης.
Όπως και ο ίδιος άλλωστε. Δεν εφησυχάζει. Ψάχνεται διαρκώς. Έχει ταξιδέψει σε όλη την Ιταλία αναζητώντας την τέλεια πίτσα. Σε εστιατόρια, τρατορίες, χωριά, μπαίνοντας σε κουζίνες γιαγιάδων στη Νάπολη, ψήνοντας πίτσες σε ξυλόφουρνους με διάσημους Ιταλούς σεφ. Του αρέσει αυτό το γευστικό σαφάρι. Τον ρωτάω ποιες είναι οι ωραιότερες πίτσες που έχει φάει και πού;
«Είναι τρεις οι ωραιότερες πίτσες που έχω φάει στον κόσμο και οι τρεις ήταν, φυσικά, στην Ιταλία. Η ωραιότερη ήταν στο Pepe in Grani, σε ένα χωριό που λέγεται Caiazzo, έξω από τη Νάπολη. Ο σεφ εκεί, ο Franco Pepe, που πρωταγωνιστεί μάλιστα και σε ένα επεισόδιο της σειράς του Netflix “Watch Chef's Table: Pizza”, με πήρε με χαρά μαζί του στην κουζίνα του και μου έδειξε πώς φτιάχνει τις διάσημες πίτσες του. Η δεύτερη είναι η στη θρυλική L'Antica Pizzeria da Michele στη Νάπολη και η τρίτη ήταν σε ένα ναπολιτάνικο στενάκι, σε μια μικρή τρατορία που λέγεται Pizzeria da Concettina ai Tre Santi».
Μεγάλες μερίδες και καλά υλικά σε σωστές τιμές
Από τον κατάλογο του Στηβς ΑΕ δεν ξέρεις πραγματικά τι να πρωτοδιαλέξεις. Ζητήσαμε ξανά το μενού αφού ολοκληρώσαμε το φαγητό μας για να δούμε τι άλλο μπορούμε να δοκιμάσουμε την επόμενη φορά που θα έρθουμε. Οι τιμές εξαιρετικές, αν σκεφτείς μάλιστα το μέγεθος του κάθε μπέργκερ και τον πλούτο των υλικών που χρησιμοποιεί στην κουζίνα του ο Στηβ. Με 16 ευρώ το άτομο σηκώνεσαι από το τραπέζι χαρούμενος, έχοντας βιώσει μια απίθανη street food εμπειρία σε έναν χώρο πολύ ιδιαίτερο, πρωτότυπο και δημιουργικό που δεν μοιάζει με τίποτα σε αυτή την πόλη.
Ο Στηβ Στεφανίδης με το «συνεργείο» του έχει δημιουργήσει έναν χώρο που σε κάνει σαν να βρίσκεσαι στο Williamsburg, τη συνοικία των καλλιτεχνών στο Μπρούκλιν, όπου τα παλιά γκαράζ έγιναν εστιατόρια και μοδάτες γκαλερί, οι εγκαταλελειμμένες αποθήκες μετατράπηκαν σε θέατρα και συναυλιακούς χώρους και οι πρώην βιοτεχνίες έδωσαν τη θέση σε μοντέρνα, ντιζαϊινάτα λοφτ.
Το «ΣΤΗΒΣ ΑΕ: Κατασκευαί & Συναρομολογήσεις Χάμπουργκερ και Πιτσών», αν λατρεύεις το street food, δεν είναι απλώς ένα μαγαζί: είναι ιδέα, είναι σαν τοπόσημο σκιτσαρισμένο σε κόμικ από ευφάνταστο illustrator που βλέπει χρώμα εκεί όπου οι άλλοι πιθανόν βλέπουν γκρίζο.
Info: Σαλαμίνος 42, Κεραμεικός, Αθήνα, τηλ. 2111169126
instagram.com/steves_athens | facebook.com/stevesathens
Τιμές: €16 με €18 το άτομο κατά μέσο όρο. Oι τιμές στα μπέργκερ κυμαίνονται από €7,5 έως €13,5.