Το new age μεζεδοπωλείο ο «Dopios» με τα εκλεκτά μεζεδάκια και τα περίφημα κεφτεδάκια του Χριστόφορου Πέσκια άνοιξε και δεύτερο στέκι στη Γλυφάδα. Τι δοκιμάσαμε.
Η ελληνική παραδοσιακή ταβέρνα κρύβει όλη τη φιλοσοφία γύρω από το τραπέζι της κουλτούρα μας και δεν είναι ένα απλό μέρος μόνο για φαγητό. Πρόκειται για έναν ζωντανό θεσμό, μια τελετουργία που χάνεται στους αιώνες και συμπυκνώνει μέσα της όλη τη φιλοσοφία της ελληνικής ζωής: την χαρά της συντροφιάς, τη βαθιά ανάγκη για μοίρασμα και τη γενναιοδωρία της γεύσης με την πρώτη ύλη, ανά εποχή, να παίζει σημαντικό ρόλο.
Κάθε ταβέρνα είναι μια μικρή ιστορία του τόπου της και μπορεί οι εποχές να αλλάζουν και να έρχονται πολλές τάσεις από το εξωτερικό, ωστόσο η παραδοσιακή ταβέρνα έχει πάντα την τιμητική της και την αναζητάμε κάθε φορά που κανονίζουμε να δούμε φίλους και γύρω από το τραπέζι να «τσιμπήσουμε» εκλεκτά μεζεδάκια και να πιούμε ένα ποτήρι κρασί ή κάποια από τα ελληνικά αποστάγματα, όπως τσίπουρο ή ούζο.
Στην ελληνική κουλτούρα ο μεζές δεν είναι ένα μικρό πιάτο, αλλά τρόπος επικοινωνίας. Να καθίσεις στο τραπέζι, να μιλήσεις και να μοιραστείς από το χρόνο μέχρι το νόστιμο και προσεγμένο φαγητό. Στη δική μας κουλτούρα δεν υπάρχει «το δικό μου πιάτο» που έχουν οι κάτοικοι της Βόρειας Ευρώπης. Από την ταραμοσαλάτα και το χταποδάκι στα κάρβουνα μέχρι τους κολοκυθοκεφτέδες και τις ντελικάτες τηγανιές όλα μοιράζονται ξυπνώντας αναμνήσεις από τα πιάτα των γιαγιάδων, τα καφενεία στα χωριά και τα νησιά μέχρι τα πανηγύρια του καλοκαιριού.
Στη σημερινή εποχή η παραδοσιακή ταβέρνα διατηρεί ζωντανή το μύθος της, ωστόσο υπάρχουν πολλά και ενδιαφέροντα new age μεζεδοπωλεία που έχουν προσαρμοστεί με τις γαστρονομικές συνήθειες της εποχής. Η διαφορά τους είναι μικρή και έχει να κάνει περισσότερο με τη φιλοσοφία του μενού. Στην παραδοσιακή ταβέρνα σερβίρεται το αυθεντικό χειροποίητο τζατζίκι, κάποιες φορές με λίγο παραπάνω ένταση στο σκόρδο, ενώ στο new age μεζεδοπωλείο θα βρείτε αλοιφές με vegan προϊόντα που δεν χάνουν σε γεύση. Η ιδέα του «μεζέ» και του «μοιράσματος» παραμένει η ίδια και με εξαιρετική γεύση.
Ένας «Dopios» στη Γλυφάδα, ανοιχτά κάθε μέρα, και το μεσημέρι
Το new age μεζεδοπωλείο «Dopios», με το μενού να έχει την υπογραφή του Χριστόφορου Πέσκια, άνοιξε για πρώτη φορά το 2021 στο κέντρο της Αθήνας -συγκεκριμένα στην πλατεία των Αγίων Θεοδώρων. Από τις πρώτες ημέρες της λειτουργίας του κατάφερε να προσελκύσει τις παρέες, κάθε ηλικίας, και να ξεχωρίσει για τα εκλεκτά μεζεδάκια του. Μεταξύ άλλων τα περίφημα κεφτεδάκια του Χριστόφορου Πέσκια που είναι ιδιαίτερα δημοφιλή. «Δεν έχω μυστικό υλικό, θέλουν πολύ καλό ζύμωμα» μου είχε αναφέρει παλαιότερα ο Χριστόφορος Πέσκιας για τα κεφτεδάκια που συνεχίζουν να είναι ανάρπαστα.
Από το καλοκαίρι ο «Dopios» κατέβηκε και στα νότια προάστια της πόλης, στη Γλυφάδα όπου είναι ανοιχτά από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ. Στην οδό Λαοδίκης, σε έναν από τους πιο όμορφους δρόμους της Γλυφάδας, ο Dopios στρώνει ένα ακόμη λαχταριστό τραπέζι.
Είναι ένα ηλιόλουστο εστιατόριο με το μεγαλύτερο μέρος του να είναι υπαίθριο για να απολαμβάνουμε μεζεδάκια κάτω από τον αττικό ουρανό χειμώνα-καλοκαίρι και το νέο μεζεδοπωλείο έχει ακριβώς την ίδια φιλοσοφία και φυσικά τον ίδιο σεφ. Ο Χριστόφορος Πέσκιας ανακαλύπτει τοπικά προϊόντα μικρών παραγωγών από όλη την Ελλάδα και με αυτά φτιάχνει τους μεζέδες του, πάντα με τον δικό του μοναδικά δημιουργικό τρόπο. Εξάλλου, ο σεφ έχει τη δική του ταυτότητα όλα αυτά τα χρόνια και ο ίδιος ξέρει να αφουγκράζεται τις γαστρονομικές τάσεις της εποχής.
Ταραμοσαλάτα, μπιφτεκάκια, γαριδάκια pop corm και ρεβυθάδα -Τα εκλεκτά μεζεδάκια που δοκιμάσαμε και ξεχωρίσαμε
Ρίχνοντας μια ματιά στο μενού του new age μεζεδοπωλείου δεν νιώθεις ότι κάτι λείπει -αντίθετα υπάρχουν πολλές επιλογές ακόμα και για όσους ακολουθούν vegan ή vegeterian επιλογή. Στο μενού ο Χριστόφορος Πέσκιας ξέρει να παντρεύει τις ελληνικές γεύσεις με πιο fusion αρώματα δίνοντας στο τελικό αποτέλεσμα ένα πιάτο που ανυπομονείς να γευτείς την επόμενη μπουκιά. Στα περισσότερα από τα μεζεδάκια που δοκίμασα ανυπομονούσα να νιώσω στον ουρανίσκο μου όλη τη γεύση που μπορεί να βγάλει ακόμα και μια απλή ταραμοσαλάτα που σερβίρεται με chips γαρίδας και είναι από τους πιο τέλειους συνδυασμούς που έχω γευτεί. Να σημειώσω ότι το ψωμί είναι από τον new age φούρνο «Το τρομερό παιδί» και το gluten fre ψωμί από το «Asterisque».
Η καπνιστή μελιτζανοσαλάτα έχει dressing πιπεριά Φλωρίνης -του χαρίζει ωραίες εντάσεις -, η σαλάτα σταμναγκάθι σερβίρεται με γιαπωνέζικο λαδολέμονο και η σαλάτα με φασολάκια, φέτα, πιτάκια και δυόσμο είναι ότι πρέπει για να ξεκινήσετε το γεύμα σας.
Οι κροκέτες τυριού, με δύο είδη από κασέρι Ξάνθης και γραβιέρα Κρήτης έρχονται με chutney ντομάτας και χωρίς να είμαι fan του συγκεκριμένου πιάτου είναι από τα πιο γευστικά και αρωματικά που έχω δοκιμάσει, ενώ τα ντολμαδάκια γιαλατζί με ψετογιαούρτι από κάσιους και η άψογα χυλωμένη ρεβυθάδα με κρέμα μανούρι είναι από τα ορεκτικά που δεν πρέπει να παραλείψετε. Από την άλλη, θα πρότεινα αν πάρετε πιο στοχευμένα πιάτα, δηλαδή θέλετε να συνοδεύσετε το ποτό σας με 3-4 μόνο μεζεδάκια, δοκιμάστε και τη ρεγκοσαλάτα που είναι πικάντικη και ότι πρέπει για τις πιο κρύες ημέρες και νύχτες του χειμώνα.
Από τα θαλασσινά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το καλαμάρι με σάλτσα μπουρδέτο και τα φανταστικά γαριδάκια pop corn με σκορδαλιά μαύρου σκόρδου. Δοκίμασα και την σαρδέλα παντρεμένη, από τα πιο αγαπημένα μου πιάτα σε μεζεδοπωλείο, ωστόσο οι πιο ιδιαίτερες γεύσεις τον παραπάνω θαλασσινών που ανέφερα υπερτερούσαν σε γεύση.
Ειδικά τα γαριδάκια pop corn με αυτή την σάλτσα που είχε ωραία ένταση θα μπορούσα να τα φάω χωρίς να τα μοιραστώ.
Στα κρεατικά, όπως έχω προαναφέρει, τα διάσημα κεφτεδάκια του Πέσκια είναι must. Άλλες επιλογές είναι το πιάτο «Σαν γύρος» που φτιάχνεται με χοιρινόλαιμό, έχει μπόλικα καρυκεύματα και ακουμπάει πάνω σε γερή δόση γιαουρτιού, ενώ στα best seller το πολύ νόστιμο κατσικάκι σιγομαγειρεμένο μέσα στη γάστρα είναι από τα κρεατικά που αξίζει να δοκιμάσετε.
Να σημειώσω ότι στο μενού υπάρχει η κατηγορία «προϊόντα επιλεγμένων παραγωγών» που αναγράφεται και η ετικέτα κι έχει ενδιαφέρουσες γεύσεις να δοκιμάσετε. Μεταξύ άλλων, Αυγοτάραχο Ζαφείρη Τρικαλινού από το Μεσολόγγι, Κεφαλοτύρι Νάξου με 18 μήνες ωρίμασης από το τυροκομείο Πιτταράς, Λουκάνικο από τη φάρμα Φιλιατρών στην Πελοπόννησο, Καπνιστό χέλι Βαγγέλη Γείτονα από την Άρτα και Γραβιέρα Κοζάνης με τρούφα Φάρμα Λευκάρων από την Κοζάνη.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με ένα γλυκό -έκπληξη που με την παρέα μου παραγγείλαμε και δεύτερο: τη γαλατόπιτα (tres leches) -ήταν ότι καλύτερο και δροσερό σε γεύση έπειτα από τόσα μεζεδάκια.
Κρασιά και αποστάγματα
Από το τραπέζι του μεζέ ποτέ δεν λείπει το κρασί. Ο Dopios το ξέρει καλά και στην κάβα του φυλάει προσεκτικά 50 κρασιά από τους αμπελώνες της Ελλάδας, αλλά και 24 εκλεκτά ελληνικά αποστάγματα, ανάμεσά τους και αρκετά δυσεύρετα, όπως μονοποικιλιακά ή παλαιωμένα τσίπουρα, καλύπτοντας τις περισσότερες ποικιλίες της χώρας. Έχει ακόμη και ένα ολοκαίνουργιο house wine, μια ειδική εμφιάλωση που έγινε αποκλειστικά για εκείνον από το Κατώγι Αβέρωφ.
Ανοιχτά από τις 12.30 -00.30