Οι ανασχηματισμοί και η ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών, δεν... προαναγγέλλονται! Εν τούτοις, δεν παύουν να συζητούνται, να ανακυκλώνονται και να προκαλούν ζυμώσεις και... επιπτώσεις!
Η ολοκλήρωση (έστω με αναπομπές πλήθους εκκρεμοτήτων και προαπαιτούμενων στο μέλλον...) της περιβόητης τρίτης αξιολόγησης, πυροδότησε συζητήσεις, πληροφορίες και φήμες στους πολιτικό-δημοσιογραφικούς διαδρόμους, για νέο κυβερνητικό σχήμα αλλά και για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.
Μένει ή φεύγει ο Τσακαλώτος από το υπουργείο Οικονομικών; Μια τέτοια κομβική και εμβληματική (μιλάμε για τον επικεφαλής των «53», των «γκρινιάρηδων» στο εσωκομματικό πεδίο, αλλά και «στρατηγό» της μάχης για την αξιολόγηση- τα άλλα ονόματα που ακούγονται για πιθανό ανασχηματισμό είναι δευτερότριτης κατηγορίας, λίγο πολύ προεξοφλημένα...) θα σημάνει και αλλαγή πλεύσης και στόχων στα οικονομικά; Θα σηματοδοτήσει κάποιες παροχές, έστω και στο όριο των σκληρών μέτρων που έχουν προαποφασισθεί, με γλίσχρες φοροελαφρύνσεις, υποσχέσεις για μονιμοποίηση του «κοινωνικού μερίσματος», που θα προβληθούν επικοινωνιακά ως τα άμεσα οφέλη από την «καθαρά έξοδο» από τα μνημόνια; Και θα στρώσουν το χαλί για πρόωρες κάλπες, με δεδομένο ότι τόσο το 2018 όσο -και κυρίως- το 2019 θα είναι χρονιές εφαρμογής των ψηφισμένων ήδη μειώσεων στις συντάξεις, μείωσης του αφορολόγητου, ριζικών αλλαγών στα εργασιακά, ολοκλήρωσης των συμφωνηθεισών ιδιωτικοποιήσεων, άρα πρόσθετης δυσφορίας στην κοινωνία αλλά και στην εσωκομματική «αντιπολίτευση», άρα δύσκολες για την κυβέρνηση;
Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας δεν παύει να επαναλαμβάνει ότι οι εκλογές θα γίνουν με την λήξη της κυβερνητικής θητείας, αργά το 2009-είπαμε: οι εκλογές δεν... προαναγγέλλονται. Είναι υποχρεωμένος να το κάνει, μέχρι να αποφασίσει αλλιώς! Οι πληροφορίες, πάντως, από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, επιμένουν ότι ο πρωθυπουργός ακούει (ενίοτε και φορτικά...) εισηγήσεις για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες την άνοιξη του ‘18, με τρέχον το αφήγημα της προοπτικής «καθαρής εξόδου» τέλος Αυγούστου του ίδιου χρόνου, και της δυνατότητας επικοινωνιακής εκμετάλλευσης της «εξασφαλισμένης» ρύθμισης του. Και πάντως, πριν προκύψει το ενδεχόμενο τα μέτρα του 2019 να ισχύσουν μέσα στο 2018.
Υπάρχουν ,όμως, και αρκετοί που προτρέπουν τον πρωθυπουργό να καταφύγει στις κάλπες το φθινόπωρο του 2018, αμέσως μετά τις εντυπώσεις της «καθαρής εξόδου», πριν προλάβει να γίνει αντιληπτό ότι η εποπτεία θα συνεχισθεί επί μακρόν και με επιπτώσεις στην κοινωνία. Να εκμεταλλευθεί, δηλαδή, τον «αέρα» της επιτυχίας, και ν’ αφήσει το... κόστος της να το αναλάβει η επόμενη κυβέρνηση (που ελπίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ να μην είναι αυτοδύναμη και μονοκομματική...) και να ευοδωθεί το σενάριο της «δεξιάς παρένθεσης».
Οι αισιόδοξοι του Μαξίμου, πιστεύουν ότι η «καθαρή έξοδος», θα συνοδευθεί και με κάποιας ουσιαστικής μορφής ρύθμιση του χρέους. Οπότε θα προκύψουν περιθώρια, μαζί με τις δυνατότητες που θα προσφέρουν τα φορομπηχτικά «υπερπλεονάσματα», να υπάρξουν κάποιες παροχές, ελαφρύνσεις ( του τύπου «μειώνουμε τον ΕΝΦΙΑ αλλά... εισπράττουμε το ίδιο ακριβώς ποσό!») που θα σηματοδοτούν, υποτίθεται, την έλευση της ανάπτυξης, της αρχής του τέλους της κρίσεως. Όπως ήδη έχει αρχίσει να διακινεί ο κ. Τσίπρας, με τις προσκλήσεις στους ξένους επενδυτές (μ’ αυτό το... εξαιρετικό Greece is comeback!”) να βάλλουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα, κάτι που εμφανίζει ως... προεξοφλημένο και σίγουρο! Αυτή η μερίδα εισηγητών του κ. Τσίπρα, επιμένει ότι με αυτές τις προϋποθέσεις (που για κάποιο λόγο θεωρούν βέβαιες), οι εκλογές θα γίνουν τον Μάιο του 2019, μαζί με τις ευρωεκλογές , έτσι ώστε στις μεν ευρωκάλπες οι δυσαρεστημένοι να καταγράψουν την απογοήτευσή τους, αλλά στις κρίσιμες εθνικές κάλπες να ξαναψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ...
Φυσικά, όλους αυτούς τους προβληματισμούς και τα σενάρια για τον χρόνο των εκλογών, εκτός από τους... γηγενείς τους πληροφορούνται και οι ξένοι. Και οι δυνάμει... επενδυτές! Οι οποίοι, φυσικά, κάθε άλλο παρά... ενθαρρυμένοι αισθάνονται να ρίξουν τα κεφάλαιά τους σε μια χώρα η κυβέρνηση της οποίας:
-αντί να καταρτίσει ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης,
-αντί να καταργήσει τα capital controls και να επαναφέρει σε κανονική λειτουργία το τραπεζικό σύστημα,
-αντί να μειώσει την φορολογία,
-αντί τα πλεονάσματά της να τα ρίξει στις δημόσιες επενδύσεις και όχι στα...«κοινωνικά μερίσματα»,
κάθεται και... προβληματίζεται για το πότε επικοινωνιακά και ψηφοθηρικά την συμφέρει να κάνει πρόωρες εκλογές για να παραμείνει στην εξουσία (και στην χειρότερη περίπτωση στο πολιτικό προσκήνιο) και να το «παίζει»... αριστερή!