Η μόλυνση του Σαρωνικού, μπορεί ν' αποτελέσει την πιο... “μαύρη κηλίδα” στον πολιτικό απολογισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Όχι μόνο λόγω των σοβαρότατων περιβαλλοντικών επιπτώσεων σ' όλο το μήκος της νότιας ακτογραμμής της πρωτεύουσας, των οικονομικών επιπτώσεών της σε χιλιάδες επιχειρήσεις της περιοχής, του αποκλεισμού σε εκατομμύρια κατοίκους της εύκολης και φθηνής πρόσβασης στην θάλασσα. Κυρίως, από την πολιτική διαχείριση του προβλήματος που επιχειρήθηκε από τους (ο Θεός να τους κάνει...) “αρμόδιους”, αφού προηγήθηκε η αποκάλυψη της τραγικής ανεπάρκειάς τους στην αντιμετώπιση ενός ατυχήματος, που δεν θα το' λεγες και τεράστιο, αξεπέραστο, δυσεπίλυτο. Και ο κόσμος, δύσκολα και διστακτικά, αλλά στο τέλος καταλαβαίνει ότι αυτό δεν είναι κυβέρνηση, καραγκιόζ-μπερντέ είναι...
Ατυχήματα συμβαίνουν παντού, σε πολλές περιπτώσεις αυτά αποκαλύπτουν λάθη αρχικής εκτίμησης ή και οδηγούν στην αποκάλυψη ατελούς και δυσλειτουργικής οργάνωσης των κρατικών υπηρεσιών- πόσο μάλλον στην... “αυτή είναι η Ελλάδα”- που με την σειρά της υποχρεώνει σε αναθεώρηση δομών και θεσμικού πλαισίου.
Δηλαδή, αν ο καθ' ύλην αρμόδιος υπουργός υπουργός παραδεχόταν εξ αρχής ότι εκτιμήθηκε λάθος το μέγεθος του προβλήματος, υπήρξε ολιγωρία κινητοποίησης των μηχανισμών (αυτών που διέθετε, τέλος πάντων...), άργησε να ζητηθεί έξωθεν βοήθεια (από την υπάρχουσα ειδική ευρωπαϊκή υπηρεσία, λόγου χάρη, την EMSA), η κατάσταση ξέφευγε από τον έλεγχο, και ο κ. Κουρουμπλής υπέβαλλε την παραίτησή του την οποία και έκανε αποδεκτή αμέσως ο πρωθυπουργός, ο πολιτικός σάλος που ακολούθησε και συνεχίζει αμείωτος, θα είχε αποφευχθεί.
Φυσικά και η αντιπολίτευση θα εκμεταλλευόταν το ζήτημα (και καλά θα έκανε), αλλά η “επιμελητιακή της υποστήριξη” θα εξαντλούνταν γρήγορα. Η ανάληψη της ευθύνης έγκαιρα και η ομολογία λαθών σε αρχική εκτίμηση, ετοιμότητα μηχανισμών και αντιδράσεις, θα εκτόνωνε την κατάσταση, τουλάχιστον στον επικοινωνιακό τομέα.
Οι συνεχείς, αλλοπρόσαλλες, αντιφατικές μεταξύ τους και αποδεδειγμένα, πλέον, ψευδέστατες “διαβεβαιώσεις” ενός αμήχανου αλλά... επιθετικού urbi et orbi κ. Κουρουμπλή, που κάθιδρος έλεγε το ένα ψέμα πάνω στο προηγούμενο, επέμενε να ισχυρίζεται ότι “όλα έγιναν καλά και όπως έπρεπε”, την μια... παραιτιόταν ως λογοπαίγνιο και την άλλη βροντοφώναζε (προειδοποιώντας, προφανώς τα αρμόδια ώτα...) ότι “εγώ δεν παραιτούμαι!”, αναμενόμενο ήταν να δημιουργήσουν ένα καμβά πάνω στον οποίον ζωγραφίζει η αντιπολίτευση, για να προκύψει ένας πίνακας που απεικονίζει την τραγικότητα, το ευτελές και το επικίνδυνο του κυβερνητικού τσούρμου!
Ο κ. Τσίπρας διστάζει να αποπέμψει τον κ. Κουρουμπλή. Είναι... ΠΑΣΟΚογενής, ως εκ τούτου τον θεωρεί χρήσιμο τώρα που η κεντροαριστερά προσπαθεί ν' ανοίξει νέα περπατησιά. Πέραν αυτού, χρησιμοποιεί τον κ. Κουρουμπλή ως “κοινοβουλευτικό ντόπερμαν”, κάτι σαν σε ρόλο του Μένιου Κουτσόγιωργα, να δημιουργεί εκ του μη όντος μέτωπα όξυνσης και αντιπαράθεσης με την “δεξά” -για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τον ανάλογο ρόλο τον έχει αναλάβει ο κ. Πολάκης. Με ότι όπλα διαθέτει πολεμάει κανείς...
Δεν είναι τυχαίο, ότι βασική γραμμή επιθετικής... άμυνας την οποία 'έχει επιλέξει και επιμένει ο κ. Κουρουμπλής, εκτός από το ότι “όλα έγιναν καλά!” (ε, τότε, πως διάολο με την διαρροή από ένα σχετικά μικρό τάνκερ που βούλιαξε έξω από τις ακτές του Πειραιά, το μαζούτ λίγο ακόμη και θα κάνει μπάνιο στην... λίμνη του Μαραθώνα;), είναι και το ότι... “εσείς” τα κάνατε χειρότερα, και πως τις δομές του υπουργείου της παραλάβαμε από “εσάς”! Και δυόμιση χρόνια στην κυβέρνηση, δεν... πρόφθασαν να τις αλλάξουν, απασχολημένοι στο ν' αλλάξουν την Ευρώπη!
Ο πρωθυπουργός, επιδεικνύει αιδήμονα σιωπή για την οικολογική καταστροφή. Ο υπουργός του (από τον οποίον στα μουλωχτά αφαίρεσε επί της ουσίας τις πρωτοβουλίες σχετικά με το ατύχημα...) περιφέρεται από επιτροπή σε ολομέλεια της Βουλής, και από ραδιοθαλάμους σε τηλεοπτικά στούντιο να... επικαλείται ότι επί κυβερνήσεων ΝΔ σε ανάλογα περιστατικά υπήρξε... χειρότερη καθυστέρηση (ελέγχεται η ακρίβεια της καταγγελίας-αλλά δεν έχει σημασία εν προκειμένω...), να την κατηγορεί για... ψέμματα (θεομπαίχτης ο τύπος!) και να την προειδοποιεί ότι “γι' αυτό μια ζωή θα μείνετε στην αντιπολίτευση!” Και ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ακόμη και κοινοβουλευτικά στελέχη του (ακόμη και αναπληρωτής και υφυπουργός του κ. Κουρουμπλή τον αδειάζουν... ευπρεπώς!) βράζει για τα καμώματα του υ6πιουργού Ναυτιλίας, αλλά... δεν τολμάνε να το πουν στα ίσια! Εν τη εξουσία, και ούτω... σιωπήσομεν!