Αδιαμφισβήτητα, οι Πανελλήνιες εξετάσεις αποτελούν μια από τις πιο αγχωτικές και ψυχοφθόρες διαδικασίες, τόσο για τους μαθητές όσο και για τους γονείς.
Ιστορίες για πολύωρο διάβασμα και εικόνες γονιών που δηλώνουν «φέτος δίνουμε Πανελλήνιες…» είναι γνωστές σε όλους μας. Ο έφηβος δίνει Πανελλήνιες, αλλά συχνά μαζί με αυτόν δίνει εξετάσεις και όλη η οικογένεια. Πολλές φορές έχουν εξελιχθεί για την πλειοψηφία των οικογενειών, σαν την ημέρα της μαρμότας, που τα συναισθήματα άγχους, φόβου, αγωνίας επαναλαμβάνονται δίχως τελειωμό, τονίζει μιλώντας στο iefimerida.gr η Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια, Αρετή Βεργούλη.
Ο Έλληνας γονιός κάνει το παν για να προσφέρει την καλύτερη μόρφωση στα παιδιά του, δίνοντας τους μια «προίκα» που καμία κρίση δεν θα μπορεί να αφαιρέσει. Η ελληνική οικογένεια θέλει τα παιδιά της να σπουδάσουν, το έχει ως πρώτη προτεραιότητα και επενδύει χρήματα σε αυτό.
Στην Ελλάδα η επιτυχία ή αποτυχία γίνεται θέμα οικογενειακής επιτυχίας ή αποτυχίας, καθώς πολλές φορές αυτή έχει να κάνει με ανεκπλήρωτα όνειρα των γονιών, υψηλές προσδοκίες και κυρίως η αγωνία του γονιού να προφυλάξει το παιδί του από ένα σκαιό μέλλον χωρίς επιστημονική εξειδίκευση.
«Να μην συγκρίνουν τον υποψήφιο με αδέλφια, συμμαθητές»
Τι μπορούν όμως να κάνουν οι γονείς σε αυτή την περίοδο; Πως μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους;
1, Να προσπαθήσουν να εξασφαλίσουν ένα ήρεμο περιβάλλον. Αποφύγετε την δημιουργία προβλημάτων και εντάσεων ή την επιβάρυνση του υποψηφίου με προβλήματα που αφορούν την καθημερινή ρουτίνα. Οι δυσκολίες σε διάφορους τομείς της ζωής των γονιών (επαγγελματικό, κοινωνικό κλπ) , αυτή τη περίοδο καλό είναι να κρατηθούν σε απόσταση, καθώς η περίοδος των εξετάσεων δεν είναι κατάλληλη για επιβάρυνση του παιδιού με αυτά τα θέματα.
2, Μην διοργανώνουν γιορτές και πολυπρόσωπες μαζώξεις στο σπίτι. Η συγκέντρωση του παιδιού είναι πολύ σημαντικός παράγοντας αυτή την περίοδο και δεν είναι χρήσιμο να υπάρχουν περισπάσεις.
3, Να προσπαθήσουν να προσφέρουν στα παιδιά, συχνά και ελαφριά γεύματα, διαλείμματα και τακτικά ωράρια ύπνου. Τα διαλείμματα θα πρέπει να γίνονται με βάση αυτό που ευχαριστεί τον μαθητή και όχι όπως το θεωρεί ο γονιός. Το διάλλειμα δεν είναι «περιττό», είναι απαραίτητο για να μπορέσει να αποσυμπιεστεί το σώμα, ο εγκέφαλος και συμβάλει πολύ στη μείωση του άγχους, αρκεί να είναι ένα πραγματικό «στοπ» από το διάβασμα,· μπορεί π.χ. να είναι τακτική σωματική άσκηση ή βόλτα με έναν συνομήλικο.
4, Αφήστε λίγο το παιδί σας να φάει ένα παραπάνω γλυκό ή παγωτό, χωρίς φυσικά υπερβολές και χωρίς αυτό να γίνει ορατό από το ίδιο ως ανυπαρξία μέτρου. Ας «κακομάθουμε» το παιδί μας προσφέροντας του το αγαπημένο του φαγητό ή μια λιχουδιά που του αρέσει ή στύβοντας ένα φρέσκο χυμό που προτιμά.
5, Ο γονιός πρέπει να είναι σε επαφή με τα συναισθήματά του και να μην τα προβάλλει πάνω στον έφηβο, να υπάρχει ένα «φρένο» στη συμπεριφορά του, ώστε να μην προσθέτει στον έφηβο και το δικό του άγχος. Ο ρόλος των γονέων δεν χάνεται, απλώς αλλάζει. Παύει όμως να είναι πρωταγωνιστικός.
6, Η επαφή με τον υποψήφιο πρέπει να είναι υποστηρικτική, με κυριότερο παράγοντα την πίστη προς τον υποψήφιο. Να έχετε και να δείχνετε πίστη στο έφηβο και να του υπενθυμίζετε τις ικανότητες και τα κατορθώματα του.
7, Οι γονείς οφείλουν όχι απλώς να επιτρέπουν, αλλά και να ενθαρρύνουν τους εφήβους να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και τις δυσκολίες τους, χωρίς να αλλάζουν τη συμπεριφορά τους απέναντί τους θέλοντας να τους προστατέψουν από τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνουν. Καλό είναι να βρίσκονται κοντά στο παιδί τους, δείχνοντας κατανόηση, υποστήριξη, ενθάρρυνση, διαθεσιμότητα να το ακούσουν· ταυτόχρονα, να του επιτρέψουν να εκφράσει τις αγωνίες του, την αμφιθυμία του για αυτό που καλείτε να κάνει, να «αντέξουν» την ένταση των παιδιών τους . Μέσα από τη διαδικασία αυτή της προετοιμασίας των εξετάσεων ο έφηβος μαθαίνει να οργανώνεται, να αγωνίζεται, να διαχειρίζεται δυσθυμικά συναισθήματα, να μην εγκαταλείπει. Δεξιότητες που θα τον ακολουθήσουν και μετά το πέρας των εξετάσεων.
8, Σημαντικό είναι και η διαθεσιμότητα του γονέα, ο οποίος είναι χρήσιμο να υποστηρίζει ψυχολογικά τον έφηβο ως άτομο «ολιστικά», ως μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα και όχι μόνο με επίκεντρο την επίδοσή του. Οι συζητήσεις στο οικογενειακό τραπέζι καλό είναι να μην επικεντρώνονται στο διάβασμα αλλά και σε άλλους τομείς που ενδιαφέρουν το παιδί.
9, Να μην συγκρίνουν τον υποψήφιο με αδέλφια, συμμαθητές, φίλους του.
10, Να του μιλήσουν για την επόμενη ημέρα «μετά» τις εξετάσεις, και ότι αυτό που ζει τώρα είναι παροδικό θα τελειώσει και το ταξίδι της ζωής είναι μακρύ και όμορφο.