Πολλοί έχουν τη συνήθεια να αντιμετωπίζουν τον σκύλο τους ως μέλος της οικογένειάς τους, συχνά μάλιστα σαν να είναι το ίδιο τους το παιδί.
Σύμφωνα με το C.B.Radar, οι ειδικοί ψυχολόγοι θέλησαν να εμβαθύνουν περισσότερο στη σχέση αυτή προκειμένου να κατανοήσουν καλύτερα γιατί οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν με αυτόν τον τρόπο τη σχέση τους με τα ζώα.
Ο δεσμός μεταξύ ανθρώπων και σκύλων δεν είναι επιφανειακός και ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της συμβίωσης. Μεταξύ ανθρώπων και ζώων δημιουργούνται βαθύτατοι συναισθηματικοί δεσμοί και οι συνήθειές τους μοιάζουν συχνά με την καθημερινότητα που έχουν γονείς με παιδιά.
Σύμφωνα με έρευνες λοιπόν, όταν ένας άνθρωπος βλέπει τον σκύλο του σαν παιδί του, θα λέγαμε ότι η αντιμετώπισή του αυτή αντικατοπτρίζει σημαντικά στοιχεία της προσωπικότητάς του.
Το είδος αυτής της σχέσης βασίζεται στην προστασία, την αγάπη και την υπευθυνότητα και συνδέεται συχνά με την ανάγκη για συναισθηματικό δέσιμο αλλά και με κάποια πρότυπα προσκόλλησης. Το φαινόμενο αυτό αναλύεται από τους ψυχολόγους ως προέκταση του ενστίκτου της φροντίδας, που συχνά συνδέεται με τη γονεϊκότητα.
Ενεργοποιούνται εγκεφαλικές λειτουργίες που σχετίζονται με τη μητρική ή πατρική αγάπη
Όταν κάποιος αρχίζει να συμπεριφέρεται προς τον σκύλο του σαν να είναι παιδί του, αναπτύσσει μια μορφή «γονεϊκής προσκόλλησης». Εγκεφαλικές λειτουργίες που σχετίζονται με τη μητρική ή πατρική αγάπη ενεργοποιούνται, προκαλώντας αισθήματα παρόμοια με αυτά που βιώνουν οι γονείς.
Η συντροφιά και η συναισθηματική σταθερότητα που προσφέρει ο σκύλος αλλά και η πλήρης αναταπόκρισή του στα ανθρώπινα συναισθήματα μέσω της πίστης και της στοργής του, ενισχύει τον δεσμό μεταξύ των δύο πλευρών.
Ωστόσο οι ψυχολόγοι θέλησαν να μεταφράσουν τους βασικούς ψυχολογικούς παράγοντες που οδηγούν τους ανθρώπους στο να υιοθετούν αυτό το μοτίβο συμπεριφοράς απέναντι στα ζώα τους.
Οι λόγοι αυτοί είναι οι εξής:
Ανάγκη για στοργή: Άτομα που αναζητούν βαθύτερες συναισθηματικές σχέσεις προβάλλουν αυτήν την ανάγκη στον σκύλο τους.
Αίσθημα μοναξιάς: Ο σκύλος λειτουργεί ως υποκατάστατο της απουσίας άλλων σχέσεων.
Ένστικτο φροντίδας: Άτομα με έντονη υπευθυνότητα νιώθουν την ανάγκη να φροντίζουν άλλους.
Αναζήτηση νοήματος: Η φροντίδα ενός σκύλου δίνει σκοπό και σταθερότητα στη ζωή τους.
Φαινόμενο - κοινωνική μεταβολή
Εν τω μεταξύ, το φαινόμενο αυτό, αντικατοπτρίζει και μια κοινωνική μεταβολή. Έρευνες από το IBGE δείχνουν πως σε πολλές μεγαλουπόλεις της Βραζιλίας, υπάρχουν περισσότερα σπίτια με κατοικίδια παρά με παιδιά, γεγονός που φανερώνει αλλαγές στον οικογενειακό και κοινωνικό ιστό.
Όσον αφορά τη σωματική και ψυχική υγεία, η ψυχολογία επισημαίνει πως το να βλέπει κανείς τον σκύλο του ως παιδί του, δεν είναι αρνητικό, αρκεί να σέβεται τη φύση και τις ανάγκες του ζώου. Η υπερβολική «ανθρωποποίηση» μπορεί να οδηγήσει σε άγχος ή προβληματικές συμπεριφορές για τον σκύλο, και σε απογοητεύσεις για τον κηδεμόνα.
Το κλειδί είναι στην ισορροπία
Η ισορροπία είναι το κλειδί: σωστή διατροφή, σωματική και πνευματική δραστηριότητα και, όταν χρειάζεται, επαγγελματική καθοδήγηση.
Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι ο δεσμός ανθρώπου-σκύλου έχει εξελιχθεί, αντικατοπτρίζοντας ευρύτερες κοινωνικές αλλαγές και έτσι η μελέτη του παραπάνω φαινομένου μας δίνει πολύτιμες πληροφορίες για την ανθρώπινη φύση και τις σύγχρονες σχέσεις.
Η αντιμετώπιση των σκύλων ως «παιδιών» είναι έκφραση βαθιάς συναισθηματικής σύνδεσης, εφόσον γίνεται με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες του κάθε είδους.