Για τα παιδικά της χρόνια στα μπουλούκια μίλησε η Σόφη Ζαννίνου, αποκαλύπτοντας πως όταν την έκλεισαν εσωτερική, έπαθε κατάθλιψη.
Η γνωστή ηθοποιός βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον» και αναφέρθηκε στα παιδικά της χρόνια, αλλά και στη ζωή της στο θέατρο.
«Γεννήθηκα τυχαία και μεγάλωσα στα μπουλούκια»
«Η μαμά και ο μπαμπάς μου όταν γεννήθηκα, δεν είχαν παντρευτεί. Παντρεύτηκαν μετά. Άρα είμαι παιδί του έρωτα και της τύχης. Γεννήθηκα τυχαία στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσα στα μπουλούκια. Δηλαδή, ήταν τρόπος ζωής. Σκέψου ότι στον Χρήστο Θηβαίο έχω δώσει γάλα, γιατί τα μεγαλύτερα παιδιά προσέχαμε τα μικρότερα εν ώρα παράστασης».
Εξηγώντας σχετικά με τον Χρήστο Θηβαίο, είπε ότι και οι δικοί του γονείς ήταν ηθοποιοί και μεγάλωσε κι αυτός στα μπουλούκια.
Και πρόσθεσε: «Ήμασταν σαν νομάδες. Ήμασταν οικογένειες ηθοποιών που ταξίδευαν συνέχεια, λίγο gupsy. Οι άντρες έστηναν σε χρόνο μηδέν μια τεράστια τέντα με σκηνή και καθίσματα. Μπορούσαν να κάνουν παράσταση οπουδήποτε, ακόμα και σε μια βουνοκορφή. Κάποιες εποχές παίζανε και με είδος. Δηλαδή, ‘δώσε μου δύο αυγά’. Ήταν ένας λαϊκός, περιπλανώμενος κόσμος, γεμάτος περιπέτεια και ψυχή».
«Έπαθα κατάθλιψη όταν με έκλεισαν εσωτερική» λέει η Σόφη Ζαννίνου
«Μέχρι να πάω πρώτη δημοτικού ταξίδευα συνέχεια. Επειδή οι γονείς μου εργαζόταν, με έκλεισαν εσωτερική για δύο χρόνια. Έπαθα κατάθλιψη. Ένιωθα ότι μου πήραν το πολύχρωμο παιχνίδι της ζωής μου. Δεν έτρωγα, δεν διάβαζα, δεν ήθελα τίποτα. Η δασκάλα είπε στους γονείς μου ‘πάρτε το παιδί γιατί δεν αντέχει’. Ήμουν ένα μοναχικό παιδί, πολύ κλεισμένο στον εαυτό μου. Όμως όλο αυτό με έκανε να αγαπήσω ακόμη πιο βαθιά το θέατρο. Ήταν η οικογένειά μου, το σπίτι μου, ο κόσμος μου», κατέληξε η Σόφη Ζαννίνου.