Μια νέα θεατρική παραγωγή του μιούζικαλ Evita, με πρωταγωνίστρια τη Ρέιτσελ Ζέγκλερ, δέχεται έντονη κριτική και ειρωνικά σχόλια λόγω των προειδοποιήσεων που γίνονται στο κοινό για «δυνατή μουσική και απότομους θορύβους».
Το θέατρο The London Palladium, όπου ανεβαίνει η παράσταση, κυκλοφόρησε ειδικό οδηγό για το κοινό, ενημερώνοντας για τα σημεία της παράστασης όπου μπορεί να υπάρχουν στροβοσκοπικά εφέ, εκλάμψεις φωτός και καπνός – αν και η παράσταση θεωρείται κατάλληλη για ηλικίες από 8 ετών και πάνω.
Ο Τόμπι Γιανγκ, ιδρυτής της Free Speech Union, δήλωσε στη βρετανική The Sun: «Αυτό ξεπερνά κάθε όριο παρωδίας. Στο τέλος, τα θέατρα θα μας ζητούν να μην χειροκροτούμε, μήπως ενοχλήσουμε κάποιον που είναι ευαίσθητος στους ήχους».
Το γνωστό μιούζικαλ του West End αφηγείται τη ζωή της Εύα Περόν γνωστή ως Εβίτα Περόν, συζύγου του Αργεντινού προέδρου Χουάν Περόν, η οποία από φτωχή επαρχιώτισσα μετατράπηκε σε εμβληματική Πρώτη Κυρία και πολιτική φιγούρα. Η παράσταση κορυφώνεται με τον πρόωρο θάνατό της από καρκίνο, σε ηλικία 33 ετών, και περιλαμβάνει γνωστά τραγούδια όπως το «Don’t Cry for Me Argentina».
Υπενθυμίζεται πως ο Άντριου Λόιντ Βέμπερ και ο Τιμ Ράις έγραψαν το μιούζικαλ - καθώς και την πασίγνωστη επιτυχία «Don’t Cry for Me Argentina» - το 1978, ενώ η Μαντόνα ενσάρκωσε την Εύα Περόν στην κινηματογραφική μεταφορά που κυκλοφόρησε πριν από 29 χρόνια.
Οι προειδοποιήσεις και σε άλλες παραστάσεις
Προειδοποιήσεις «woke» έχουν προστεθεί σε αρκετές πρόσφατες θεατρικές παραστάσεις.
Μια παραγωγή του «Oliver!» προειδοποιεί το κοινό ότι περιλαμβάνει θέματα όπως η φτώχεια, η πείνα και το έγκλημα.
Σε παράσταση του «Phantom of the Opera» («Το Φάντασμα της Όπερας»), οι θεατές είχαν προειδοποιηθεί για 15 διαφορετικούς «κινδύνους», μεταξύ άλλων για δυνατούς ήχους, πυροβολισμούς, πυροτεχνήματα, φωτιά και σκηνές βίας και θανάτου.
Μια προειδοποίηση για γυμνό προστέθηκε στην παράσταση «The Full Monty» - η οποία έχει ως θέμα της άντρες στρίπερ - ενώ το «Matilda the Musical» ενημερώνει το κοινό ότι περιλαμβάνεται ένα «δυνατό ρέψιμο».
Σημαντικές προσωπικότητες του θεάτρου έχουν επίσης εκφράσει την ενόχλησή τους για τις «προειδοποιήσεις κινδύνου». Ο σερ Ίαν ΜακΚέλεν έχει χαρακτηρίσει τη πρακτική «γελοία», λέγοντας: «Μου αρέσει να εκπλήσσομαι από δυνατούς ήχους και εκκεντρικές σκηνικές συμπεριφορές».
Οργή για την ερμηνεία από το μπαλκόνι
Η κριτική προς την παραγωγή εντάθηκε όταν η Ζέγκλερ ερμήνευσε το εμβληματικό τραγούδι «Don’t Cry for Me Argentina» από εξωτερικό μπαλκόνι του θεάτρου London Palladium, πριν από μερικές μέρες, μπροστά σε εκατοντάδες θεατές που είχαν συγκεντρωθεί στον δρόμο, χωρίς εισιτήριο.
«Συγγνώμη, πλήρωσα 350 λίρες για δύο εισιτήρια και τραγουδάει το πιο σημαντικό κομμάτι έξω, σε κόσμο που δεν πλήρωσε;» έγραψε εξοργισμένος θεατής στα social media. Άλλος σχολίασε: «Πηγαίνω στο θέατρο για να μοιραστώ τον ίδιο χώρο με τον ηθοποιό – όχι να τον βλέπω από μακριά».
Κόσμος την καταγράφει σε βίντεο και ανεβάζει τα αποσπάσματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία έχουν συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες προβολές.
Οι συνεχόμενες αντιδράσεις για τη Ρέιτσελ Ζέγκλερ
Το Evita είναι το πιο πρόσφατο από μια σειρά έργων της Ρέιτσελ Ζέγκλερ που προκαλούν έντονες αντιδράσεις. Η 24χρονη ηθοποιός πρωταγωνίστησε στην πρόσφατη μεταφορά της Χιονάτης από τη Disney, η οποία κατηγορήθηκε πως ήταν υπερβολικά «πολιτικώς ορθή» (woke). Η νέα εκδοχή αντικατέστησε τους νάνους με CGI χαρακτήρες και εστίασε όχι στον ρομαντισμό, αλλά στην ενδυνάμωση της πριγκίπισσας ως ηγέτιδας.
Η Ζέγκλερ είχε δηλώσει πως το πρωτότυπο φιλμ του 1937 είναι «εξαιρετικά ξεπερασμένο όσον αφορά τους ρόλους εξουσίας των γυναικών» και πρόσθεσε: «Ναι, είναι πιο politically correct – αλλά χρειαζόταν να είναι».
Επιπλέον, προκάλεσε θύελλα σχολίων όταν είχε γράψει «να θυμάστε πάντα, ελευθερία στην Παλαιστίνη» στο X (πρώην Twitter), συνοδεύοντας ανάρτησή της για την ταινία.
Η Χιονάτη είχε κόστος παραγωγής 200 εκατ. λίρες, αλλά απέφερε μόλις 148 εκατ. στα ταμεία, ενώ συγκέντρωσε ποσοστό αποδοχής μόλις 39% από τους κριτικούς στο Rotten Tomatoes.
Ο κριτικός Brian Viner της Daily Mail της έδωσε 2/5 αστέρια, αποκαλώντας την ταινία «μπερδεμένη και άνευρη αναδιατύπωση», αν και αναγνώρισε πως η Zegler «έχει φανερά μεγάλο ταλέντο».
Ο Peter Bradshaw του Guardian την βαθμολόγησε με 1/5 και τη χαρακτήρισε «ανώφελη», «εξαντλητικά άσκοπη» και «γεμάτη κουραστικές, ψευδοπροοδευτικές προσθήκες που μπερδεύουν το αποτέλεσμα».
Όπως έγραψε: «Εκεί που άλλες ταινίες επανεξετάζουν δημιουργικά τους κακούς, αυτή προσπαθεί να το παίξει σοβαρή, αλλά με προσεκτικά επιλεγμένες αναθεωρητικές πινελιές που πνίγουν την πλοκή. Η Ζέγκλερ και η Γκαλ Γκαντότ δείχνουν να υποδύονται τους ρόλους τους μηχανικά, παραδίδοντας ίσως τις πιο άτονες ερμηνείες της καριέρας τους».