Ένας ελέφαντας που πέρασε όλη του τη ζωή χωρίς τη συντροφιά ενός άλλου πέθανε σε ηλικία 49 ετών.
Ο θηλυκός ελέφαντας με το όνομα Vishwamaali, έχει περάσει περισσότερα από 40 από τα χρόνια του στον ζωολογικό κήπο της Μανίλα στις Φιλιππίνες και ήταν περισσότερο γνωστός στους ντόπιους ως Μάλι.
Η ιστορία του «πιο λυπημένου ελέφαντα στον κόσμο»
Οικογένειες περνούσαν και χαιρετούσαν την ελεφαντίνα, αλλά δυστυχώς ήταν πάντα μόνη της καθώς δεν της δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να συναναστραφεί με το δικό της είδος. Ονομάστηκε ακόμη και ο πιο θλιμμένος ελέφαντας στον κόσμο από την PETA (People for Ethical Treatment of Animals.
Το ζώο έφτασε στον ζωολογικό κήπο σε ηλικία μόλις τριών ετών και ήταν δώρο στην τότε Πρώτη Κυρία, Imelda Marcos από την κυβέρνηση της Σρι Λάνκα το 1977, αλλά η κατάσταση της Μάλι ως ο μόνος ελέφαντας στη χώρα τράβηξε σύντομα την προσοχή των ακτιβιστών για τα δικαιώματα των ζώων, μεταξύ των οποίων o Σερ Πολ ΜακΚάρτνεϊ, ο οποίος ζήτησε από τις αρχές να την μεταφέρουν σε ένα καταφύγιο ελεφάντων.
Σε μια επιστολή προς τον τότε πρόεδρο Benigno Aquino III το 2012, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ περιέγραψε τα πλάνα που είδε από τη Μάλι σε αιχμαλωσία ως «σπαρακτική». Συγκεκριμένα, ανέφερε τα εξής: «Γράφω για να προσθέσω τη φωνή μου στους πολλούς άλλους που υποστηρίζουν τη μεταφορά της Μάλι, του μοναχικού ελέφαντα που κρατείται αυτή τη στιγμή στον ζωολογικό κήπο της Μανίλα, σε ένα καταφύγιο στην Ταϊλάνδη το συντομότερο δυνατό».
Ο πρώην frontman των Smiths, Morrissey, έκανε παρόμοια γραπτή έκκληση, αλλά η Μάλι παρέμεινε στον ζωολογικό κήπο της Μανίλα.
Η PETA απέτισε φόρο τιμής στην ελεφαντίνα, λέγοντας: «Ένας από τους πιο λυπημένους ελέφαντες του κόσμου πέθανε. Αναπαύσου εν ειρήνη, Μάλι, σου αξίζουν πολλά περισσότερα».
Ο θάνατος της Μάλι την Τρίτη ανακοινώθηκε σε ένα βίντεο στο Facebook από τη δήμαρχο της Μανίλα, Honey Lacuna, η οποία είπε ότι οι επισκέψεις στον ζωολογικό κήπο για να δει το Μάλι ήταν από τις πιο ευτυχισμένες παιδικές της αναμνήσεις. Σε συνέντευξη Τύπου χθες, η δήμαρχος Lacona ανέφερε στους δημοσιογράφους ότι θα ζητήσει από την κυβέρνηση της Σρι Λάνκα να δωρίσει άλλον έναν ελέφαντα στην πρωτεύουσα των Φιλιππίνων.
Όπως δήλωσε, οι επί μακρόν φροντιστές της Μάλι έκλαιγαν για τον θάνατό της και πρόσθεσε ότι η μεταφορά της σε ένα καταφύγιο «δεν εξετάστηκε ποτέ», δεδομένης της διάρκειας της αιχμαλωσίας της. «Μπορεί να φαίνεται μόνη, αλλά μας είχε δίπλα της. Ήταν το πρόσωπο που χαιρετούσε όλους όσοι επισκέπτονταν τον ζωολογικό κήπο της Μανίλα. Είναι μέρος της ζωής μας».