Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ έφυγε από τη ζωή αφήνοντας πίσω του μια μεγάλη παρακαταθήκη από αξέχαστους ρόλους σε εμβληματικές ταινίες που άφησαν εποχή.
Ένας από αυτούς ήταν ο ρόλος του ρεπόρτερ της Washington Post Μπομπ Γούντγουορντ στην ταινία «Όλοι οι άνθρωποι του προέδρου».
Ο Γούντγουορντ μαζί με τον συνάδελφό του στην εφημερίδα, Καρλ Μπέρνσταϊν, ξεσκέπασαν το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ, που συγκλόνισε τις ΗΠΑ το 1972 και οδήγησε στην παραίτηση Νίξον.
Πρόκειται για ένα αμερικανικό πολιτικό θρίλερ του 1976, σε σκηνοθεσία Άλαν Τζέι Πάκουλα, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο των δύο δημοσιογράφων που πραγματεύεται τις έρευνες πάνω στο σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Τη διασκευή του σεναρίου για τη μεγάλη οθόνη έκανε ο Γουίλιαμ Γκόλντμαν.
Το 2010 η ταινία χαρακτηρίστηκε από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των ΗΠΑ.
To 2007 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου κατέταξε την ταινία στην 77η θέση στη λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, ενώ το περιοδικό Entertainment Weekly τη συμπεριέλαβε στη λίστα με τα 25 καλύτερα πολιτικά θρίλερ όλων των εποχών.
Η ταινία αποτελεί κλασικό παράδειγμα πολιτικού θρίλερ και μέχρι σήμερα προβάλλεται σε σχολές δημοσιογραφίας.
Η υπόθεση της ταινίας με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και η πραγματική ιστορία
Το 1972, παραμονές της εκλογής του προέδρου των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον, μια ομάδα ανδρών (που έγιναν γνωστοί ως «υδραυλικοί») εισβάλλουν στα γραφεία της Επιτροπής Δημοκρατικού Κόμματος στο συγκρότημα Γουότεργκεϊτ στην Ουάσιγκτον και συλλαμβάνονται από την αστυνομία. Οι άνδρες που συνελήφθησαν από μια θεωρητικά ασήμαντη διάρρηξη περνούν από δίκη, χωρίς να δώσουν εξηγήσεις και αφήνοντας πολλά ερωτήματα για τη δράση τους. Λίγες μέρες αργότερα ο Νίξον εκλέγεται ξανά.
Δύο ρεπόρτερ της εφημερίδας Washington Post -ο Καρλ Μπέρνσταϊν (Ντάστιν Χόφμαν) και ο Μπομπ Γούντγουορντ (Ρόμπερτ Ρέντφορντ)- αρχίζουν τις έρευνες πάνω στην υπόθεση και γρήγορα ανακαλύπτουν ότι πίσω από την υπόθεση κρύβεται η επιτροπή υπεύθυνη για την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον.
Τα θεμέλια της νέας κυβέρνησης αρχίζουν να τρίζουν καθώς βγαίνουν στην επιφάνεια πολλά άλλα σκάνδαλα, ενώ οι δύο ρεπόρτερ συνεχίζουν τις έρευνες, βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή.
Μέσα από πηγές, μεταξύ των οποίων και ο μυστηριώδης πληροφοριοδότης «Βαθύ Λαρύγγι» («Deep Throat»), ξεσκεπάζουν σταδιακά την τεράστια πολιτική συνωμοσία που φτάνει μέχρι τον Λευκό Οίκο.
Η εμβληματική φράση «Follow the money» («Ακολούθησε το χρήμα») έχει μείνει στην Ιστορία και ταυτίζεται με το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ, αλλά έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία.
Η φράση ειπώθηκε στην ταινία από τον μυστηριώδη πληροφοριοδότη «Βαθύ Λαρύγγι» (τον οποίο ενσάρκωσε ο Χαλ Χόλμπρουκ), που συμβουλεύει τον Μπομπ Γούντγουορντ (Ρέντφορντ) να ακολουθήσει τη διαδρομή των χρημάτων, για να αποκαλυφθεί ποιοι βρίσκονται πίσω από τη διάρρηξη στο Γουότεργκεϊτ.
Παρά τη μεγάλη της φήμη, η συγκεκριμένη φράση επινοήθηκε από τον σεναριογράφο Γουίλιαμ Γκόλντμαν για τις ανάγκες της ταινίας. Δεν υπάρχει ούτε στο ομώνυμο βιβλίο των δύο δημοσιογράφων, ούτε στις πραγματικές σημειώσεις τους από τις συναντήσεις με τον «Βαθύ Λαρύγγι», ο οποίος αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ήταν ο Μαρκ Φελτ, το No 2 του FBI.
Η ταυτότητα του πραγματικού και υπαρκτού προσώπου παρέμεινε κρυφή για πολλά χρόνια μετά την προβολή της ταινίας και το 2005 ο Μαρκ Φελτ, πράκτορας του ομοσπονδιακού γραφείου ερευνών των ΗΠΑ, αποκάλυψε ότι επρόκειτο για εκείνον.
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα των Μπέρνσταϊν και Γούντγουορντ στο οποίο καταγράφουν τα γεγονότα από το ξέσπασμα του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ μέχρι και την παραίτηση του Νίξον το 1974. Ο τίτλος του βιβλίου είναι επηρεασμένος από το μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Πεν Γουόρεν «Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά». Το βιβλίο κυκλοφόρησε το 1974, βραβεύτηκε με Πούλιτζερ κι ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ ενδιαφέρθηκε αμέσως να αγοράσει τα δικαιώματα για την κινηματογραφική του μεταφορά.
Ο ρόλος του Ρόμπερτ Ρέντφορντ που τον ανέδειξε
Ο Ρέντφορντ ήταν εκείνος που πήρε την πρωτοβουλία να μεταφερθεί το βιβλίο στον κινηματογράφο. Αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου προτού καν ολοκληρωθεί η συγγραφή του, κατανοώντας από νωρίς τη σημασία του Γουότεργκεϊτ.
Επέμεινε η ταινία να είναι όσο πιο ρεαλιστική γίνεται, χωρίς χολιγουντιανές υπερβολές, δίνοντας χώρο στη διαδικασία της έρευνας και όχι στη «δράση».
Ο ίδιος ο Γούντγουορντ ήταν αρχικά σκεπτικός για το αν ο Ρέντφορντ θα τον υποδυόταν πειστικά, όμως μετά από πολλές συζητήσεις εντυπωσιάστηκε από την επιμονή του ηθοποιού στη λεπτομέρεια.
Ο Ρέντφορντ φρόντισε να περάσει πολύ χρόνο με τους δύο δημοσιογράφους, για να αντιγράψει όχι μόνο τον τρόπο ομιλίας τους, αλλά και τις συνήθειές τους.
Σε μια συνέντευξη χρόνια αργότερα, ο Ρέντφορντ παραδέχθηκε ότι ένιωθε «υποχρέωση» να μην αφήσει την ιστορία να διαστρεβλωθεί. Η ταινία εδραίωσε τον Ρέντφορντ ως ηθοποιό με πολιτική συνείδηση και όχι μόνο ως γόη του Χόλιγουντ.
Ενίσχυσε την εικόνα του ως υπερασπιστή της διαφάνειας και της δημοκρατίας, κάτι που ταίριαξε με την ακτιβιστική του δράση υπέρ του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Απογείωσε το κύρος του και ως παραγωγού, αφού απέδειξε ότι μπορεί να διαλέξει έργα με βαρύ κοινωνικό αντίκτυπο.
Ο ρόλος του Ρέντφορντ ανέδειξε τους δημοσιογράφους σε ήρωες της δημοκρατίας, επηρεάζοντας μια ολόκληρη γενιά νέων που στράφηκαν προς τη δημοσιογραφία.
Η αναγνώριση της ταινίας
Η ταινία προτάθηκε για 8 βραβεία Όσκαρ και αποτελούσε μεγάλο φαβορί για την κατηγορία της Καλύτερης ταινίας, έχοντας κερδίσει όλα τα βραβεία των κριτικών. Ωστόσο, βρέθηκε αντιμέτωπη με άλλα δύο αριστουργήματα του κινηματογράφου: τις ταινίες «Ο ταξιτζής» του Μάρτιν Σκορσέζε και «Το δίκτυο» του Σίντνεϊ Λουμέτ. Καμία όμως από αυτές τις ταινίες δεν κατάφερε να κερδίσει, καθώς νικήτρια ταινία αναδείχθηκε το «Ρόκι: Τα χρυσά γάντια», σε σκηνοθεσία Τζον Τ. Αβίλντσεν, με τον Σιλβέστερ Σταλόνε.
Η ταινία κέρδισε συνολικά 4 βραβεία: Διασκευής Σεναρίου, Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, ήχου και Β' Ανδρικού Ρόλου. Η ερμηνεία του Τζέισον Ρόμπαρντς στον ρόλο του εμβληματικού διευθυντή της Washington Post, Μπεν Μπράντλι, είναι ίσως η πιο αξιοσημείωτη από τους δεύτερους ρόλους στην ταινία.
Ο ηθοποιός κέρδισε το χρυσό αγαλματίδιο και επανέλαβε την επιτυχία του έναν χρόνο αργότερα κερδίζοντας το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν Τζούλια.
Για την κινηματογραφική ιστορία, τον Μπράντλι υποδύθηκε ο Τομ Χανκς στην ταινία «The Post» (2017) που πραγματευόταν το σκάνδαλο των Pentagon Papers, λίγο πριν το Γουότεργκεϊτ και την πτώση του Νίξον.
