Ύστερα από 18 χρόνια αφιερωμένα αποκλειστικά στη φροντίδα των παιδιών και του σπιτιού, η Βρετανοαμερικανίδα μητέρα και συγγραφέας Μάριον Ρουιμπάλιντ αποφάσισε να επιστρέψει στην αγορά εργασίας.
Αφορμή στάθηκε η επαγγελματική πορεία του γιου της, ο οποίος ξεκίνησε μπαλέτο σε ηλικία επτά ετών και αργότερα θέλησε να ακολουθήσει καριέρα επαγγελματία χορευτή.
Το κόστος της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης έφερε οικονομικές προκλήσεις
Σε δοκίμιό της στο «Business Insider», η Ρουιμπάλιντ περιγράφει πώς τα αυξανόμενα έξοδα για την εκπαίδευση του γιου της στο μπαλέτο έθεσαν την οικογένεια μπροστά σε οικονομικά διλήμματα. Όταν στα 17 του εξασφάλισε υποτροφία σε ακαδημία χορού, έγινε σαφές ότι απαιτούνταν νέος οικογενειακός και οικονομικός σχεδιασμός.
Μέχρι τότε, η Ρουιμπάλιντ εκπαίδευε τα παιδιά της στο σπίτι, ενώ παράλληλα διαχειριζόταν όλες τις οικογενειακές υποχρεώσεις. Αποφάσισε να αναζητήσει εργασία μερικής απασχόλησης, χωρίς να εγκαταλείψει τον ρόλο της ως μητέρα. Ο σύζυγός της, που εργαζόταν ήδη από το σπίτι, τη στήριξε σε αυτή την απόφαση.
Όπως εξηγεί, η αυστηρή καθημερινή οργάνωση που είχε αναπτύξει όλα αυτά τα χρόνια αποδείχθηκε καθοριστική. Τα παιδιά είχαν συγκεκριμένο πρόγραμμα, ενώ τα μεγαλύτερα βοηθούσαν στις δουλειές του σπιτιού, όταν εκείνη συνόδευε τα υπόλοιπα στις δραστηριότητές τους.
Πρόσληψη μετά από δύο συνεντεύξεις
Η αναζήτηση εργασίας επικεντρώθηκε σε θέσεις σε πανεπιστήμια της περιοχής της. Τελικά, ο σύζυγός της της υπέδειξε μια κενή θέση στο γραφείο ένταξης και συμπερίληψης του πανεπιστημίου όπου εργαζόταν παλαιότερα.
Η ίδια είχε προηγούμενη επαγγελματική εμπειρία σε παιδικό σταθμό, νοσοκομείο και μία μικρή επιχείρηση. Όπως αναφέρει, η σύνταξη της αίτησης δεν ήταν δύσκολη και, μετά από δύο συνεντεύξεις, έλαβε θετική απάντηση.
Η μητρότητα ως επαγγελματικό πλεονέκτημα
Στη νέα της θέση, η Ρουιμπάλιντ εντόπισε γρήγορα ομοιότητες με την καθημερινότητά της ως μητέρα. Οργάνωση εκδηλώσεων, συνεργασία με φοιτητές και συντονισμός έργων ήταν δεξιότητες που, όπως υποστηρίζει, είχε καλλιεργήσει μέσα από το «homeschooling» και τη διαχείριση μιας πολυμελούς οικογένειας.
Ιδιαίτερα σημαντικές αποδείχθηκαν και οι κοινωνικές της δεξιότητες. Η ίδια εξηγεί ότι, ως μητέρα, είχε μάθει να δημιουργεί δίκτυα επικοινωνίας με άλλους γονείς, ικανότητες που αξιοποίησε και στον επαγγελματικό χώρο.
Συνοψίζοντας την εμπειρία της, σημειώνει ότι η εργασία στο πανεπιστήμιο εξελίχθηκε σε πηγή έμπνευσης και άνοιξε νέους προσωπικούς και επαγγελματικούς στόχους.