Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στην Τουρκία μια 2.050 ετών ρωμαϊκή αίθουσα συμβουλίου, διακοσμημένη με μυστηριώδη χριστιανικά σύμβολα που συνδέονται με το Βιβλίο της Αποκάλυψης.
Μεταξύ των ερειπίων στη Λαοδίκεια της Φρυγίας, η αρχαιολογική ομάδα εντόπισε έναν σταυρό και το πρώιμο χριστιανικό μονόγραμμα Χ-Ρ, το οποίο αντιπροσωπεύει τα δύο πρώτα γράμματα του ονόματος «Χριστός» στην κοινή ελληνική γλώσσα.
Η ανακάλυψη αναδεικνύει τη Λαοδίκεια, μία από τις επτά εκκλησίες που αναφέρονται στην Αποκάλυψη, ως μια πραγματική κοινότητα που είχε δεχθεί τις πρώτες χριστιανικές διδασκαλίες.
Η Αποκάλυψη του Ιωάννη, το τελευταίο βιβλίο της Βίβλου, περιγράφει οράματα για τους έσχατους καιρούς και μηνύματα του Ιησού προς αυτές τις πρώτες χριστιανικές κοινότητες.
Στην Αποκάλυψη 1:11, ο Ιησούς δίνει εντολή στον Ιωάννη: «Ό,τι βλέπεις, γράψ’ το σε βιβλίο και στείλε το στις επτά εκκλησίες: στην Έφεσο, στη Σμύρνη, στην Πέργαμο, στα Θυάτειρα, στις Σάρδεις, στη Φιλαδέλφεια και στη Λαοδίκεια».
Η Αποκάλυψη 3:14-22 αναφέρεται επίσης στη Λαοδίκεια, επιπλήττοντας την κοινότητα επειδή είναι «χλιαρή» στην πίστη της και καλώντας τους ανθρώπους της να γίνουν πιο αφοσιωμένοι.
Επειδή τα σύμβολα χαράχθηκαν σε ένα ρωμαϊκό κτίριο του 50 π.Χ., οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι χριστιανοί πιθανότατα τα πρόσθεσαν αιώνες αργότερα, καθώς η Σταύρωση τοποθετείται χρονικά αρκετούς αιώνες μετά.
Η αίθουσα, γνωστή και ως βουλευτήριο, λειτουργούσε ως το πολιτικό και δικαστικό κέντρο της πόλης από περίπου το 50 π.Χ. και μπορούσε να φιλοξενήσει έως και 800 άτομα.
Η Αποκάλυψη του Ιωάννη είναι ένα κείμενο της Καινής Διαθήκης, που πιστεύεται ότι γράφτηκε μεταξύ 90 και 100 μ.Χ. από τον Ιωάννη, περιγράφοντας οράματα για το τέλος του κόσμου και μηνύματα προς τις επτά πρώιμες χριστιανικές κοινότητες, μεταξύ των οποίων και η Λαοδίκεια.
Επικεντρώνεται σε αποκαλυπτική εικονογραφία για να μεταδώσει προφητείες περί θείας κρίσης, κοσμικών μαχών και της τελικής νίκης του καλού έναντι του κακού, προσφέροντας ελπίδα στους πρώτους χριστιανούς που υπέφεραν από διωγμούς υπό τη ρωμαϊκή εξουσία.
Ένα ακόμη απόσπασμα στην Προς Κολοσσαείς Επιστολή αναφέρει ότι η Λαοδίκεια υπήρξε κέντρο του πρώιμου χριστιανισμού, πιθανότατα ιδρυμένο από τον μαθητή του Αποστόλου Παύλου, τον Επαφρά.
«Διότι μαρτυρώ γι’ αυτόν ότι έχει μεγάλο ζήλο για εσάς και για εκείνους στη Λαοδίκεια και στην Ιεράπολη. Και όταν διαβαστεί αυτή η επιστολή ανάμεσά σας, φροντίστε να διαβαστεί και στην εκκλησία των Λαοδικέων· και εσείς με τη σειρά σας να διαβάσετε την επιστολή που θα έρθει από τη Λαοδίκεια» (Κολοσσαείς 4:13-16).
Για τη ρωμαϊκή κοινωνία, το εύρημα ενίσχυσε τη σημασία της Λαοδίκειας ως ενός μεγάλου διοικητικού κέντρου του αρχαίου κόσμου.
Δίπλα στα ερείπια της ρωμαϊκής αίθουσας, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν επίσης ένα ακέφαλο άγαλμα του αυτοκράτορα Τραϊανού και καθίσματα με χαραγμένα τα ονόματα μελών του συμβουλίου, ηγετών, πρεσβυτέρων, νέων και απλών πολιτών.
Αυτές οι επιγραφές πιθανότατα λειτουργούσαν ως μια αρχαία μορφή «κρατημένων θέσεων» για διαφορετικές ομάδες μέσα στο ποικιλόμορφο κυβερνητικό σώμα της πόλης υπό ρωμαϊκή διοίκηση.
H σημασία της βιβλικής πόλης που βρίσκεται στη σημερινή Τουρκία
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία επεκτάθηκε στη δυτική Τουρκία, συμπεριλαμβανομένης της Λαοδίκειας, μετά την ήττα της Σελευκιδικής Αυτοκρατορίας κατά τον 2ο αιώνα π.Χ.
Ο αυτοκράτορας Τραϊανός, που γεννήθηκε το 53 μ.Χ. και βασίλεψε από το 98 έως το 117 μ.Χ., υπήρξε εξέχων Ρωμαίος ηγεμόνας, γνωστός για την επέκταση της αυτοκρατορίας στη Μικρά Ασία, όπου βρίσκονταν οι επτά πρώτες εκκλησίες του Χριστιανισμού που αναφέρονται στην Αποκάλυψη.
Οι Ρωμαίοι κυριάρχησαν στη Λαοδίκεια από περίπου το 133 π.Χ. έως την παρακμή της πόλης τον 7ο αιώνα μ.Χ., για μια περίοδο περίπου 750 ετών.
Η ανακάλυψη των χριστιανικών συμβόλων στο βουλευτήριο υποδηλώνει ότι μεταξύ του 2ου και 4ου αιώνα, οι χριστιανοί αποτελούσαν μια αυξανόμενη παρουσία στην πόλη, παρά τους διωγμούς που υφίσταντο υπό διάφορους αυτοκράτορες.
Το Διάταγμα των Μεδιολάνων, που εκδόθηκε από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο το 313 μ.Χ., νομιμοποίησε επίσημα τον Χριστιανισμό, παραχωρώντας στους χριστιανούς το δικαίωμα να ασκούν ελεύθερα τη θρησκεία τους και οδηγώντας στη μαζική χρήση συμβόλων όπως το Χ-Ρ σε χώρους όπως το βουλευτήριο της Λαοδίκειας.