Πώς ένα ζευγάρι συνταξιούχων από τη Γλασκώβη, μετέτρεψε ένα παλιό εξοχικό του 18ου αιώνα, σε ένα σύγχρονο σπίτι, κατάλληλο για να ζήσει μαζί με την αδερφή της οικογένειας, η οποία πάσχει από άνοια.
Οι Τζιμ ΜακΚόναχι και Φράνσις ΜακΚλέρι, συνταξιούχοι από τη Γλασκώβη, ονειρεύονταν για χρόνια να χτίσουν ένα σπίτι με θέα στο ποτάμι. Αν και είχαν εξετάσει την αγορά οικοπέδου στη δυτική ακτή της Σκωτίας, τα σχέδιά τους άλλαξαν όταν η αδερφή της ΜακΚλέρι διαγνώστηκε με πρώιμη άνοια.
«Η ανάγκη να στηρίξουμε την αδερφή της Φράνσις έγινε καθοριστικός παράγοντας. Θέλαμε να μείνουμε κοντά σε αστικές υποδομές ώστε να μπορεί να ζει μαζί μας και να βρίσκεται κοντά στην ευρύτερη οικογένεια», αναφέρει ο ΜακΚόναχι.
Από παλιό οδοντιατρείο σε ένα φιλόξενο σπίτι
Κατά τη διάρκεια μιας περιήγησης σε διάφορες περιοχές της Σκωτίας, ο ΜακΚόναχι βρέθηκε στο χωριό Κόμρι του Περθσάιρ. Εκεί, παρατήρησε μια μικρή αγροικία του 18ου αιώνα που πωλούνταν, με έναν υπέροχο κήπο, δίπλα στον ποταμό Earn. Επιστρέφοντας με τη Φράνσις και την αδερφή της, ενθουσιάστηκαν με την τοποθεσία.
Το ακίνητο είχε χρησιμοποιηθεί παλαιότερα ως οδοντιατρείο και βρισκόταν σε κακή κατάσταση. Χωρίς μόνωση, με ζημιές από υγρασία και σοβαρά δομικά προβλήματα.
Ο ΜακΚόναχι, ο οποίος είχε σπουδάσει αρχιτεκτονική, είδε μια πρόκληση και παράλληλα μια ευκαιρία να δημιουργήσει ένα λειτουργικό, φιλόξενο σπίτι για όλη την οικογένεια, με ιδιαίτερη μέριμνα για την αδερφή της συζύγου του.
Σχεδιασμός που καλύπτει όλες τις ανάγκες
Με τη βοήθεια του αρχιτεκτονικού γραφείου Loader Monteith, σχεδίασαν έναν χώρο που να καλύπτει τις ανάγκες της οικογένειας, αλλά και να είναι φιλικός για ένα άτομο με άνοια. Προστέθηκαν ανοιχτοί και φωτεινοί χώροι, εργονομικά ράφια στην κουζίνα και καθαρή ορατότητα από το ένα δωμάτιο στο άλλο, ώστε η αδερφή της Φράνσις να νιώθει ότι είναι μαζί τους χωρίς να παρακολουθείται.
Η κουζίνα βρίσκεται στο κέντρο του σπιτιού και συνδέεται με μια μικρή αυλή, την οποία αποκαλούν «sit-ootery», ιδανική για καφέ στον ήλιο. Η μαγειρική και η κηπουρική είναι βασικά κομμάτια της σχέσης των δύο αδερφών, οπότε φρόντισαν ο χώρος να είναι εύχρηστος και προσιτός. Ένας μαρμάρινος πάγκος, οικογενειακό κειμήλιο, τοποθετήθηκε χαμηλά για να μπορεί η αδερφή της Φράνσις να συμμετέχει στο ψήσιμο.
Ειδικά διαμορφωμένοι προσωπικοί χώροι
Η επέκταση στο πίσω μέρος του σπιτιού περιλαμβάνει μεγάλο σαλόνι και τραπεζαρία με θέα στον ποταμό, ενώ ηλιόλουστα καθιστικά και γωνιές για ξεκούραση βρίσκονται σε διάφορα σημεία του σπιτιού. Στον επάνω όροφο, μια ήσυχη γωνιά με παράθυρο και ράφια γεμάτα με αναμνηστικά βοηθάει την αδερφή της Φράνσις να νιώθει ότι βρίσκεται σε έναν δικό της, γνώριμο χώρο.
Ο δικός της χώρος, έχει σχεδιαστεί προσεκτικά, ώστε να είναι άνετος αλλά και πρακτικός. Διαθέτει φωτεινό υπνοδωμάτιο με όμορφη θέα και κοντινή μικρή κουζίνα για ανεξαρτησία και συντροφικότητα. Το υπόλοιπο σπίτι έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να μπορεί να προσαρμοστεί στο μέλλον, με πόρτες που μετατρέπουν δωμάτια σε ξενώνες και χώρους που μπορούν να εξυπηρετήσουν άτομα με μειωμένη κινητικότητα.
«Η ορατότητα μεταξύ των χώρων μάς επιτρέπει να την επιβλέπουμε διακριτικά, χωρίς να της δίνουμε την αίσθηση ελέγχου», λέει η ΜακΚλέρι.
«Η εξέλιξη της άνοιας είναι απρόβλεπτη. Είναι σημαντικό το σπίτι να μπορεί να προσαρμοστεί».
Ο ΜακΚόναχι προσθέτει: «Φροντίζοντας έναν ενήλικα με άνοια, ζεις διαρκώς με το βάρος της θλίψης και της αδικίας. Αυτό το σπίτι μας προσφέρει γαλήνη, ασφάλεια και τη δυνατότητα να μείνουμε μαζί όσο το δυνατόν περισσότερο».