Η αξέχαστη Ελλη Λαμπέτη ήταν μια από τις σπουδαιότερες και πιο αγαπημένες πρωταγωνίστριες του ελληνικού κινηματογράφο και του θεάτρου.
Ο γνωστός συλλέκτης Αρης Λουπάσης δημοσίευσε μια σπάνια φωτογραφία από την πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της Ελλης Λαμπέτη, της ηθοποιού με το μεγάλο ταλέντο, τα μελαγχολικά μάτια και το πιο χαριτωμένο και γοητευτικό ψεύδισμα.
Γράφει στη λεζάντα της ανάρτησής του ο Αρης Λουπάσης:
«Η Έλλη Λαμπέτη στην πρώτη κιν/φική της εμφάνιση το 1946 σε ηλικία 20 ετών στο πολεμικό δράμα "Αδούλωτοι Σκλάβοι" που αποτελεί και την πρώτη ταινία για την οποία θα γράψει μουσική ο Μάνος Χατζιδάκις.
Ο 21χρονος τότε νεαρός συνθέτης καταφέρνει για άλλη μια φορά να δώσει μέσα από το συγκεκριμένο έργο το ξεχωριστό μουσικό του στίγμα και παρά το γεγονός ότι δεν θα αγαπήσει ιδιαίτερα την συμμετοχή του στον κιν/φο, τα "διαμάντια" με τα οποία θα ντύσει μουσικά τις ταινίες παραμένουν μέχρι σήμερα κλασικά και διαχρονικά.
Σκηνοθέτης του έργου ο σπουδαίος θεατράνθρωπος Μάριος Πλωρίτης ο οποίος τέσσερα χρόνια αργότερα θα γίνει ο πρώτος σύζυγός της και ο άνθρωπος που θα παίξει σημαντικό ρόλο στην προσωπική και επαγγελματική της διαδρομή.
Τον κιν/φο δεν θα αγαπήσει ιδιαίτερα και η Έλλη με συμμετοχή σε μόλις δέκα ταινίες αναφέροντας χαρακτηριστικά πως "δεν της άρεσε το πως έγραφε στον φακό" με το αποτέλεσμα να την διαψεύδει απόλυτα. Υπήρξε όμως ένα ξεχωριστό μέσο από το οποίο κατάφερε να διασωθεί η μορφή και η συγκλονιστική της παρουσία και μια σημαντική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές που συνεχίζουν να λατρεύουν το θεατρικό αυτό φαινόμενο.
Το 1946 ο Μάριος Πλωριτης θα την φέρει σε επαφή με τον Κάρολο Κουν με τον οποίο την συγκεκριμένη χρονιά θα συνεργαστεί στο αριστούργημα του Τενεσί Ουίλιαμς "Γυάλινος κόσμος" με τον Κουν στον ρόλο του ηθοποιού και του σκηνοθέτη.
Από την πρώτη στιγμή ο ένας μαγεύεται από την προσωπικότητα του άλλου με το αποτέλεσμα στην σκηνή να είναι κυριολεκτικά συγκλονιστικό. Οι εντατικές πρόβες για ένα ολόκληρο μήνα στο σπίτι της για να αποδώσει με τρόπο ποιητικό μια σκηνή μόλις 10 δευτερολέπτων όπου δίπλα στον κοιμισμένο αδερφό της προσπαθεί να σβήσει το αναμμένο κερί, καταδεικνύει και το θεατρικό της μεγαλείο.
Το κατάμεστο κάθε βράδυ θέατρο και μεγάλοι άνθρωποι του πνεύματος της εποχής υποκλίνονται στο ταλέντο της νεαρής ηθοποιού η οποία γεννημένη με μια "θεϊκή πνοή" εξελίσσεται στην απόλυτη "ιέρεια" της θεατρικής σκηνής με μνημειώδεις και αξεπέραστες μέχρι σήμερα ερμηνείες».