Η Mary Jane Wilkie ταξίδεψε πρώτη φορά στο Παρίσι όταν ήταν 21 ετών, και σχεδόν έξι δεκαετίες αργότερα αποφάσισε να μείνει μόνιμα εκεί.
Τον Δεκέμβριο του 2021, στα 79 της, μετακόμισε από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι για να κάνει μια νέα αρχή αφήνοντας για πάντα πίσω της τις ΗΠΑ.
«Τελικά, ήξερα ότι δεν ήθελα να πω στο νεκροκρέβατό μου: “Πάντα ήθελα να μετακομίσω στη Γαλλία, αλλά δεν το έκανα”», λέει η Mary Jane στο CNN Travel.
«Μόλις καταλάβεις τι δεν θέλεις να πεις στο τέλος της ζωής σου, ξέρεις τι πρέπει να κάνεις με αυτήν».
Καμία μετάνοια
Αν και μεγάλωσε στο Τέξας, η Mary Jane —που εργάζεται ως ανεξάρτητη συνεργάτης— ανυπομονούσε να φύγει από μικρή ηλικία.
Ταξίδεψε στη Γαλλία το 1963, περνώντας έναν χρόνο σπουδάζοντας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι. Βρήκε για λίγο μία δουλειά, αλλά της προέκυψε μια ευκαιρία στο Μπουένος Αϊρες, που δεν την άφησε να πάει χαμένη.
Εζησε στη συνέχεια στη Βολιβία και την Παραγουάη,αλλά επέστρεψε στις ΗΠΑ και τη Νέα Υόρκη. Το 2021 όμως πήρε τη μεγάλη απόφαση: να φύγει για το υπόλοιπο της ζωής της στο Παρίσι. Και ευτυχώς όλοι οι άνθρωποί της ήταν υποστηρικτικοί.
«Είμαι τυχερή που έχω μια οικογένεια στην οποία αρέσει να κάνει ο καθένας αυτό που τον κάνει χαρούμενο», λέει.
Με το που πήγε όμως στη Γαλλία άρχισαν τα προβλήματα, με πρώτο και πιο σημαντικό την εύρεση σπιτιού καθώς η ηλικία της, αποτέλεσε πρόβλημα.
«Υπάρχει ένας νόμος στη Γαλλία που ορίζει ότι ένας ιδιοκτήτης δεν μπορεί να κάνει έξωση σε ενοικιαστή ηλικίας 80 ετών και άνω», εξηγεί.
«Οπότε, αν είσαι 75 ή μεγαλύτερος, αρχίζουν να διστάζουν. Γι’ αυτό είχα πρόβλημα... Και δεν μπορούσα να το ξέρω αυτό εκ των προτέρων.»
Ευτυχώς, κατάφερε να νοικιάσει ένα διαμέρισμα. Η πανδημία ωστόσο και το παρατεταμένο lockdown δεν την άφηνε να ευχαριστηθεί τη νέα της ζωή. Ετσι έψαξε τρόπους να εκμεταλλευτεί τον χρόνο της, δουλεύοντας άλλα πράγματα.
«Αυτό (η πανδημία) μου έδωσε χρόνο να εξερευνήσω ακόμα περισσότερο και να δουλέψω τα γαλλικά μου», λέει, περιγράφοντας πώς έβλεπε παλιές γαλλικές ταινίες και άκουγε τραγούδια. «Όχι μόνο η γλώσσα, αλλά και οι συσχετισμοί. Αυτά είναι που κάνουν πραγματικά πλούσια τη ζωή.»
Όμως οι πρώτοι της μήνες στο Παρίσι αποδείχθηκαν πιο δύσκολοι απ’ όσο περίμενε.
«Η μεταφορά μου είναι το να βρεις το σωστό απορρυπαντικό ρούχων», λέει. «Γιατί οι φίλοι με ρωτούσαν: “Πηγαίνεις σε πολλά μουσεία;” Και εγώ απαντούσα: “Όχι, προσπαθώ να βρω το σωστό απορρυπαντικό.” Επειδή, όταν είσαι τουρίστας, δεν χρειάζεται να κάνεις όλα αυτά τα πρακτικά πράγματα»
Κατάφερε να προσαρμοστεί σταδιακά και αφού απέκτησε και ίντερνετ, άρχισε παράλληλα να δουλεύει. Το μόνο που έλειπε ήταν η κοινωνική ζωή. Να γνωρίσει κόσμο.
«Έμαθα ότι αν πρόκειται να μιλήσεις με κάποιον, οι πρώτες λέξεις που θα πεις πρέπει να είναι ‘Bonjour’», λέει, σημειώνοντας ότι στη Γαλλία οι άνθρωποι προτιμούν πρώτα τις ευγένειες πριν δεχτούν κάποια ερώτηση.
«Μου το έμαθε ένας στρατιώτης όταν ήμουν σε έναν σταθμό τρένου στη Λυών και χρειαζόμουν τουαλέτα»
Οι διαφορές στην καθημερινότητα μεταξύ Παρισιού και Νέας Υόρκης
Αν και υπάρχουν πολλές πολιτισμικές διαφορές μεταξύ ΗΠΑ και Γαλλίας, η Mary Jane τονίζει ότι δεν είχε ιδιαίτερη δυσκολία στην προσαρμογή.
Παραδέχεται, ωστόσο, ότι βρίσκει την εξυπηρέτηση πελατών στη Γαλλία κάπως ελλιπή.
«Έχω πολλά αρνητικά να πω για την Αμερική», προσθέτει. «Αλλά οι Αμερικανοί καταλαβαίνουν τι σημαίνει εξυπηρέτηση πελατών. Οι Γάλλοι είναι λίγο πιο πίσω», λέει.
Η Mary Jane παρατηρεί επίσης ότι οι άνθρωποι στη Γαλλία έχουν διαφορετικά όρια στον προσωπικό χώρο.
«Στο σούπερ μάρκετ εδώ, όταν κάποιος ψάχνει κάτι, θα σταθεί πολύ πιο κοντά σου απ’ ό,τι στις ΗΠΑ», λέει, σημειώνοντας ότι είχε παρατηρήσει το ίδιο και στη Λατινική Αμερική.
«Οπότε έπρεπε απλώς να προσαρμόσω τις προσδοκίες μου και να καταλάβω ότι δεν είναι περίεργοι. Απλώς είναι Γάλλοι»
Η Mary Jane λατρεύει τον παριζιάνικο τρόπο ζωής και λέει ότι ακόμη εντυπωσιάζεται από το πόσο «όμορφη» είναι η πόλη.
«Έχουν καινούργια, άσχημα κτήρια επίσης», λέει. «Αλλά ακόμα κι αυτά είναι ωραία».
Αν και δεν έχει παρατηρήσει σημαντική διαφορά στο κόστος ζωής μεταξύ Γαλλίας και ΗΠΑ, η Mary Jane, που ζει στο Issy-les-Moulineaux, στα νοτιοδυτικά προάστια του Παρισιού, λέει ότι ήθελε αρχικά να αγοράσει διαμέρισμα, αλλά τελικά δεν μπορούσε να το αντέξει οικονομικά.
«Έχω απλές ανάγκες σε αυτό το στάδιο της ζωής μου. Αυτό είναι ένα από τα πλεονεκτήματα. Ξέρω τι θέλω.»
Όσον αφορά τη γλώσσα, η Mary Jane παραδέχεται ότι, παρόλο που είναι ακόμα πιο δυνατή στα ισπανικά, τα γαλλικά της έχουν βελτιωθεί και έχει κερδίσει αυτοπεποίθηση με τον καιρό.Προσπαθεί να εξασκεί τα γαλλικά της όσο περισσότερο μπορεί, τονίζοντας: «Δεν έχω δεκαετίες μπροστά μου για να τα τελειοποιήσω.»
«Παίρνω τη σύνταξή μου. Δούλεψα σκληρά για αυτή», λέει. «Δηλαδή, είμαι 82 χρονών. Αν δεν είχα μάθει μέχρι τώρα να ισορροπώ, Θεέ μου…Έλεγα πρόσφατα σε έναν πελάτη μου, ‘Όσο έχουμε την όρασή μας και την ακοή μας, μπορούμε να το κάνουμε αυτό μέχρι να πέσουμε κάτω.’ Οπότε αυτό είναι το σχέδιο» αναφέρει η Mary Jane, που μετά από 4 χρόνια στο Παρίσι έχει άδεια παραμονής και σχεδιάζει να κάνει αίτηση για γαλλική υπηκοότητα τα επόμενα χρόνια.
«Δεν συνηθίζω να επιστρέφω στις ΗΠΑ», λέει. «Εκτός, χτύπα ξύλο, αν συμβεί κάποιος θάνατος στην οικογένεια. Πατρίδα είναι όπου βρίσκομαι»
Κοιτάζοντας πίσω στην απόφασή της να μετακομίσει στο Παρίσι στα 79 της, η Mary Jane λέει ότι δεν θεωρεί αυτή την κίνηση γενναία, αλλά αναγκαία.