Το τραγούδι των γονιών στα μωρά τους μπορεί να βελτιώσει τη διάθεση των βρεφών, όπως προκύπτει από έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Child Development».
Οι συγγραφείς της έρευνας προέρχονται από το Πανεπιστήμιο Γέιλ, το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, το Πανεπιστήμιο του Όκλαντ στη Νέα Ζηλανδία, Πανεπιστήμιο McGill στον Καναδά, την Ιατρική Σχολή Donald και Barbara Zucker στο Hofstra/Northwell των ΗΠΑ και το Πανεπιστήμιο Πρίνστον.
Η μελέτη διεξήχθη με 110 φροντιστές και τα βρέφη τους, τα οποία ήταν κατά μέσο όρο σχεδόν τεσσάρων μηνών. Οι περισσότεροι φροντιστές ήταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Νέα Ζηλανδία.
Οι φροντιστές είχαν πρόσβαση σε εκπαιδευτικά βίντεο με παιδικά τραγούδια
Το κύριο μέρος της μελέτης διήρκεσε έξι εβδομάδες, ξεκινώντας με ένα προκαταρκτικό τεστ την πρώτη εβδομάδα, ακολουθούμενο από μια παρέμβαση τεσσάρων εβδομάδων και στη συνέχεια το τελευταίο τεστ την έκτη εβδομάδα. Οι φροντιστές είχαν πρόσβαση σε εκπαιδευτικά βίντεο με παιδικά τραγούδια, που τους βοηθούσαν να τραγουδούν συχνότερα στα μωρά τους. Καθ' όλη τη διάρκεια της μελέτης, οι συμμετέχοντες συμπλήρωναν έρευνες μέσω smartphone μία έως τρεις φορές την ημέρα, αναφέροντας τη διάθεση του βρέφους και του γονέα, το άγχος, την ποιότητα ύπνου και τη χρήση μουσικής.
Όπως προέκυψε από τη μελέτη, η αύξηση της συχνότητας του τραγουδιού προς τα βρέφη οδήγησε σε μετρήσιμες βελτιώσεις στη γενική διάθεση των βρεφών. Οι φροντιστές ενσωμάτωσαν το τραγούδι κυρίως στις ρουτίνες καταπράυνσης των βρεφών τους.
Η αύξηση του τραγουδιού προς τα βρέφη έχει τη δυνατότητα να βελτιώσει την υγεία τους
Τα ευρήματα υποδεικνύουν, σύμφωνα με τους ερευνητές, ότι απλές, χαμηλού κόστους παρεμβάσεις, όπως η αύξηση του τραγουδιού προς τα βρέφη, έχουν τη δυνατότητα να βελτιώσουν τα αποτελέσματα υγείας τόσο για τα βρέφη όσο και για τους φροντιστές. Επίσης, καθώς η μελέτη διήρκεσε μόνο τέσσερις εβδομάδες, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι θετικές επιδράσεις του τραγουδιού στα βρέφη μπορεί να είναι ακόμη πιο έντονες με μακροπρόθεσμες, υψηλότερης έντασης παρεμβάσεις — και μπορεί επίσης να επεκταθούν στην ευημερία του φροντιστή και σε άλλες πτυχές της υγείας του βρέφους πέρα από τη διάθεση.
Στους περιορισμούς της μελέτης οι ερευνητές αναφέρουν ότι το δείγμα ήταν κυρίως λευκοί, υψηλής μόρφωσης και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Επίσης, ότι όλα τα δεδομένα διάθεσης βρεφών βασίστηκαν σε αναφορές φροντιστών, αν και αυτές οι αναφορές συλλέχθηκαν σε πραγματικό χρόνο για να μειωθεί η προκατάληψη ανάκλησης. Τέλος ότι η παρέμβαση ήταν σχετικά σύντομη και χαμηλής έντασης.