Η Μικρομέρια της Ακρόπολης (Micromeria acropolitana) είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο και στενότοπο ενδημικό φυτό που φύεται αποκλειστικά στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης στην Αθήνα και πουθενά αλλού στον κόσμο.
Το φυτό, εθεωρείτο εξαφανισμένο είδος από την ελληνική και την παγκόσμια χλωρίδα για περισσότερο από έναν αιώνα. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1906 από δύο Γάλλους βοτανολόγους και περιγράφηκε επιστημονικά το 1908 από τον Αυστριακό βοτανολόγο Eugen von Halácsy.
Η επανανακάλυψή του, έγινε το 2006 από τον Έλληνα βιολόγο Γρηγόρη Τσούνη και τον γιο του Λάμπρο. Από το 2004 ο Γρηγόρης Τσούνης, καθώς γράφει το βιβλίο του «Γύρω από την Ακρόπολη», παρατηρεί και καταγράφει το πλούσιο οικοσύστημα της περιοχής. Και δύο χρόνια αργότερα, σε βόλτα μαζί με τον γιο του, «σκοντάφτουν» επάνω του. «Μόλις το είδα από μακριά λέω «να μια μικρομέρια» – γιατί τα φύλλα του έχουν μικρά μέρη. Αλλά ποια μικρομέρια ακριβώς;».
Τρία χρόνια αργότερα, το 2009, η Δανή βιολόγος Δρ. Kit Tan, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, επιβεβαίωσε ότι το φυτό ήταν πράγματι η περίφημη Micromeria acropolitana.
Αυτή η επιβεβαίωση σήμαινε ότι το μοναδικό αυτό φυτό δεν είχε εξαφανιστεί, αλλά ευδοκιμούσε στο φυσικό του οικοσύστημα, την Ακρόπολη των Αθηνών, εκεί όπου βρίσκεται ο Παρθενώνας, το πιο εμβληματικό μνημείο στην ιστορία του δυτικού πολιτισμού.
Η Μικρομέρια της Ακρόπολης είναι ένα μικρό, πολυετές φυτό με ύψος 5 έως 30 εκατοστά, που ανθίζει από τον Μάιο έως τον Ιούνιο, παράγοντας μικρά ροζ άνθη. Φύεται σε σχισμές βράχων και σε περιοχές με λίγο χώμα, κυρίως με ανατολικό προσανατολισμό.
Το φυτό αυτό αποτελεί σημαντικό σύμβολο της ελληνικής βιοποικιλότητας και προστατεύεται από το ελληνικό κράτος, καθώς κινδυνεύει από την ανθρώπινη παρουσία, την τουριστική δραστηριότητα, την εκρίζωση και τον καθαρισμό του αρχαιολογικού χώρου.

Η τοποθεσία όπου ευδοκιμεί, παραμένει μυστική ώστε να μην διαταραχθεί η ευαίσθητη χλωρίδα. Αν και το φυτό μπορεί να εντοπιστεί σε διάφορα σημεία της Ακρόπολης, αυτό το κρυφό σημείο είναι εκεί όπου η απειλούμενη Micromeria acropolitana αναπτύσσεται ανενόχλητη.