Ένα μικροσκοπικό, για πολλούς άγνωστο, ελληνικό νησί αποθεώνει η ταξιδιωτική συντάκτρια του βρετανικού Independent, Σάρα Χολτ.
Πρόκειται για το νησί της Λέρου, στα Δωδεκάνησα. «Το μικροσκοπικό νησί των απόκληρων της Ελλάδας που με γοήτευσε - Θα πήγαινα εξορία εκεί ανά πάσα στιγμή», αναφέρει χαρακτηριστικά ο τίτλος του άρθρου.
Άρθρο-διθύραμβος για το μικρό ελληνικό νησί των Δωδεκανήσων
«Μη σας ξεγελά το όνομα - αυτός ο προορισμός των Δωδεκανήσων είναι το απόλυτο ελληνικό νησιωτικό όνειρο, με ταβέρνες πάνω στην παραλία, γραφικούς ανεμόμυλους και μια ζεστή φιλοξενία», αναφέρει η ταξιδιωτική αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας.
«Η θάλασσα χτυπάει τα πλαϊνά των πολύχρωμων ψαροκάικων καθώς οι ψαράδες μαντάρουν τα δίχτυα τους στον μόλο και ένα αγόρι τραβάει ψάρια με πλατινένια λέπια από το νερό με πετονιά. Παρακολουθώντας τη σκηνή από ένα τραπεζάκι που λούζεται στον ήλιο σε παραθαλάσσιο καφέ στην Αγία Μαρίνα, την πρωτεύουσα της Λέρου, δεν μπορώ να καταλάβω πώς αυτό το ελληνικό νησί μπορούσε ποτέ να είναι γνωστό ως "Νησί των Εξορίστων" ή "Νησί των Καταραμένων"», αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο.
«Μόλις 90 λεπτά με το φέρι από την πιο πολυσύχναστη και γνωστή Κω, η Λέρος είναι ένα από τα πιο χαλαρά ελληνικά νησιά που έχω επισκεφθεί», συνεχίζει.
«Η Αγία Μαρίνα είναι ένας πυρήνας από ανεξάρτητα καταστήματα με λινά είδη, κεραμικά και κοσμήματα, ιδιωτικά στούντιο-διαμερίσματα και παραδοσιακές ταβέρνες και ψητοπωλεία με γύρο. Υπάρχουν και δύο φούρνοι, όπου οι σπεσιαλιτέ είναι οι τυρόπιτες της Λέρου, φτιαγμένες με φέτα, φύλλο και μια πρέζα κανέλας», προσθέτει στην περιγραφή της εμπειρίας της η Βρετανίδα travel editor.
Τι εντυπωσίασε την travel editor στο νησί της Λέρου
Στη συνέχεια, απαριθμεί τι τη μάγεψε στο ελληνικό νησί, όπως οι ταβέρνες και τα μπαρ, οι ανεμόμυλοι, το κάστρο, τα οινοποιεία, οι παραλίες και τα ψαροχώρια.
«Το πιο εντυπωσιακό αξιοθέατο της Αγίας Μαρίνας είναι το Κάστρο του Παντελίου. Στεφανώνοντας την κορυφή ενός γκρεμού, 150 μέτρα πάνω από την πόλη, η ιστορία του χάνεται στα βυζαντινά χρόνια, όταν χτίστηκε στη θέση μιας ακρόπολης που θυμίζει εκείνη της Αθήνας.
»Μπορεί να φτάσει κανείς στην κορυφή με αυτοκίνητο, αλλά επιλέγω να περπατήσω, ανεβαίνοντας το μονοπάτι με τις 500 στροφές και σκαλοπάτια που ξεκινά από το χωριό Πλάτανος, λίγα μόλις λεπτά με τα πόδια από το παραλιακό μέτωπο της Αγίας Μαρίνας. Σε κάθε στροφή του μονοπατιού ξεδιπλώνονται πανοραμικές θέες τόσο προς την ανατολική όσο και προς τη δυτική ακτή του νησιού».
«Εκτός από το κάστρο, ένα ακόμη έμβλημα της Λέρου είναι οι ανεμόμυλοί της. Τοποθετημένοι στη σειρά, σαν σε παρέλαση, στην πλαγιά πάνω από το ψαροχώρι Παντέλι, στη ανατολική ακτή του νησιού, οι κυλινδρικοί αυτοί μύλοι χρησιμοποιούνταν κατά τον 18ο αιώνα για την άλεση σιταριού και κριθαριού σε αλεύρι, όπως και οι πιο διάσημοι ανεμόμυλοι της Μυκόνου.
»Σήμερα, έχουν αποκατασταθεί και αποκτήσει νέες χρήσεις. Ένας από αυτούς φιλοξενεί το cocktail bar Harris, όπου μια υπαίθρια βεράντα προσφέρει θέα στο λιμάνι του Παντελιού και στις αμέτρητες αποχρώσεις του μπλε του Αιγαίου», τονίζει στη συνέχεια.
Η ακτογραμμή της Λέρου είναι «βαμμένη» με παραλίες. Σε απόσταση 35 λεπτών με τα πόδια από την Αγία Μαρίνα βρίσκονται τα Άλιντα, η μεγαλύτερη του νησιού. Τα νερά της κάνουν το κρύσταλλο να μοιάζει θολό, ενώ η παραλία με τα λεία βότσαλα πλαισιώνεται από παραδοσιακές ταβέρνες.
Παρά το γεγονός ότι η Λέρος έχει έκταση μικρότερη από 30 τετραγωνικά μίλια, διαθέτει ζυθοποιία και οινοποιείο ενώ αναφέρει τα κρασιά που δοκίμασε και ξετρελάθηκε.
«Ως ένας από τους μεγαλύτερους φυσικούς λιμένες της Μεσογείου, ο κόλπος του Λακκιού είχε τραβήξει το βλέμμα του Μουσολίνι τη δεκαετία του 1920, όταν η Λέρος ήταν υπό ιταλική κατοχή. Με στόχο να μετατρέψει την περιοχή σε κομβικό αμυντικό σημείο ελέγχου της ανατολικής Μεσογείου, ο Ιταλός δικτάτορας ανέθεσε στους αρχιτέκτονές του να χτίσουν μια νέα πρότυπη πόλη στο στιλ του ιταλικού ρασιοναλισμού», αναφέρει το ταξιδιωτικό άρθρο.
Το απομεινάρι των μεγαλόπνοων σχεδίων του Μουσολίνι είναι ακόμα ορατό σήμερα στην αρχιτεκτονική του Λακκιού, η οποία θυμίζει περισσότερο μια ξεθωριασμένη εκδοχή του South Beach στο Μαϊάμι παρά ελληνικό νησί.
«Αν πράγματι αυτή είναι η Νήσος των Εξορίστων, τότε ας με εξορίσουν εδώ όποια μέρα θέλουν», καταλήγει το άρθρο-διθύραμβος για το νησί των Δωδεκανήσων.