Ο βραβευμένος και πολυμεταφρασμένος στο εξωτερικό συγγραφέας Κώστας Ακρίβος, ο οποίος κινείται μεταξύ Βόλου και Αθήνας, μας ταξιδεύει στον τόπο καταγωγής αλλά και μόνιμης κατοικίας του και μοιράζεται με το iefimerida τα αγαπημένα μέρη στην πρωτεύουσα αλλά και στα υπέροχα χωριά του Νομού Μαγνησίας.
Τι πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσουμε στα ξακουστά τσιπουράδικα του Βόλου; Ποια χωριά αξίζει να επισκεφθούμε στο Πήλιο; Τι πρέπει να κάνουμε για να απολαύσουμε την πόλη σαν ντόπιοι; Ο συγγραφέας Κώστας Ακρίβος υποδέχεται το iefimerida στον Βόλο και μας ξεναγεί στον τόπο του, αποκαλύπτοντας τις αγαπημένες του συνήθειες, αλλά και προτείνοντάς μας όλα όσα αξίζει να απολαύσουμε σε μια απόδρασή μας στον Νομό Μαγνησίας.
Παράλληλα, ο δημοφιλής και δραστήριος συγγραφέας, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του δεκαπέντε αφηγηματικά βιβλία που έχουν µεταφραστεί μεταξύ άλλων στη Γερµανία, στην Ελβετία, στην Ιταλία, στην Πολωνία κ.ά., έχει συμμετάσχει με κείμενά του σε συλλογικές εκδόσεις και ανθολογίες, ενώ παράλληλα ως φιλόλογος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχει ασχοληθεί με τη συγγραφή δύο σχολικών εγχειριδίων, μας μιλάει για το νέο του βιβλίο, την «Ανδρωμάχη» (εκδ. Μεταίχμιο), στο οποίο αφηγείται την τραγική ιστορία της συζύγου του Έκτορα, «μιας γυναίκας, μητέρας και βασίλισσας που έζησε τις στάχτες της Τροίας και βρέθηκε στην ανάγκη να αγαπήσει ό,τι κανονικά θα 'πρεπε να μισεί με όλη την ψυχή της».
Ποια είναι η σχέση σας με τον Βόλο; Πόσα χρόνια ζείτε εκεί;
Έχω γεννηθεί στις Γλαφυρές, ένα μικρό χωριό στο βόρειο Πήλιο, είμαι απόφοιτος του Α΄ Γυμνασίου Αρρένων Βόλου και το σπίτι μου βρίσκεται στη Ρήγα Φεραίου, δίπλα στο Θέατρο της Παλιάς Ηλεκτρικής. Πάει να πει, πάππου προς πάππου Μάγνητας/Βολιώτης.
Αν ο Βόλος ήταν ήρωας/ηρωίδα σε μυθιστόρημά σας, τι χαρακτήρας θα ήταν; Πώς θα σκιαγραφούσατε την προσωπικότητά του/της;
Αν και με αρσενικό άρθρο, θα τον προτιμούσα γυναικείο χαρακτήρα. Εκεί γύρω στα 30 με 40, καθώς η νεότερη ιστορία του Βόλου ξεκινάει με την απελευθέρωσή του από τους Τούρκους το 1881, με πνευματώδη και ανήσυχα μάτια, ανοιχτή στον κόσμο και στις προκλήσεις των καιρών, μα και με αγάπη για όσα ανήκουν στο παρελθόν. Εν ολίγοις, σαν κάποια Βολιώτισσα που έχω στον νου μου αλλά δεν μου επιτρέπεται να αποκαλύψω το όνομά της.
Ποια είναι η αγαπημένη σας γωνιά στην πόλη αυτή;
Το σούρουπο, χειμώνα-καλοκαίρι, όταν τερματίζω το καθημερινό ωριαίο ή και παραπάνω περπάτημα, μου αρέσει να μένω για κάμποσο σε μια προβλήτα στο λιμάνι, μπροστά από τα παλιά ψαράδικα, και να αφουγκράζομαι τις ιστορίες των Τρικεριωτών καϊκτσήδων, μαζί και τις μουσικές φωνές των Αιγύπτιων που δουλεύουν ως εργάτες θάλασσας στις τράτες.
Σε ποια καφέ μπορεί κάποιος να χαλαρώσει και να απολαύσει τη μέρα με τους φίλους του;
Από πολλούς η παραλία του Βόλου θεωρείται η ομορφότερη παραλία που έχει ελληνική πόλη. Εκεί, λοιπόν, μπορεί κανείς να περάσει πολλές ώρες πίνοντας καφέ ή ό,τι άλλο τραβάει το χουζούρι του, παρέα με φίλους ή μόνος, αγναντεύοντας τη θάλασσα.
Έχετε κάποιον φίλο που έρχεται να μείνει στον Βόλο για πρώτη φορά, σε ποια μέρη τον πηγαίνετε για να διαμορφώσει την αληθινή εικόνα για την πόλη;
Βάζουμε παπούτσια αθλητικά και: συνοικία «Τα Παλιά», Νέα Ιωνία, σιδηροδρομικός σταθμός (κομψοτέχνημα!), λόφος της Γορίτσας, πεζόδρομος Ερμού με σπίτια του Μεσοπολέμου και κατάληξη στον μητροπολιτικό του Αγίου Νικολάου, περιοχή του Αναύρου (μπας και βρούμε το χαμένο σανδάλι του Ιάσονα)… Κι αν έχει τον χρόνο και τη διάθεση, βγάζουμε εισιτήριο για να πάμε εκδρομή σε κάποιο από τα δικά μας νησιά: Σκιάθο, Σκόπελο, Αλόννησο.
Μια αγαπημένη ανάμνηση από τον Βόλο;
Είμαι δεκατριών χρονών, μόλις έχουμε γράψει Άλγεβρα στους διαγωνισμούς του Ιουνίου και με τα ποδήλατα κατευθυνόμαστε για το πρώτο μπάνιο της χρονιάς στις Πλάκες. Τουρτουρίζουμε, όμως τα γέλια και η χαρά είναι τόσα και τέτοια, που λες ότι δεν θα σκάσει το παραμικρό σύννεφο στον ορίζοντα του μέλλοντος.
Ποια είναι τα καλύτερα τσιπουράδικα του Βόλου και τι προτείνετε να δοκιμάσουμε εκεί;
Πριν από έναν χρόνο λεγόταν πως ήταν τόσα όσα και οι μέρες του έτους∙ τώρα νομίζω ότι πρέπει να πλησιάζουν τη μισή χιλιάδα. Πώς ήταν παλιά το σύνθημα «Κάθε χωριό και γυμναστήριο»; Ε, στον Βόλο μπορούμε να πούμε «Κάθε γειτονιά και τσιπουράδικο». Δοκιμάζουμε: κολιτσιάνους, αχινοσαλάτα, γυαλιστερές, τσιτσίραβλα, χτένια, λιαστό χταπόδι ψητό… Όμως, περισσότερα μπορεί να διαβάσει κανείς στο εξαιρετικό βιβλίο του γείτονά μου Αλέξανδρου Ψυχούλη «Τα τσίπουρα στον Βόλο».
Αγαπημένα εστιατόρια/ταβέρνες άλλου στυλ στην περιοχή; Τι πιάτα να δοκιμάσουμε αν βρεθούμε στην πόλη;
Πληθώρα οι ταβέρνες και τα εστιατόρια στην πόλη, για να χορτάσει κανείς είτε με ένα συνηθισμένο πιάτο ή με πιο γκουρμέ επιλογές. Αν ωστόσο ανηφορίσει προς το Πήλιο, κάποιες από τις εκεί σπεσιαλιτέ είναι το σπεντζοφάι, τα μανιτάρια, το γαλοτύρι, τα σαρμαδάκια, το μπουμπάρι, οι πίτες, οι κολοκυθανθοί, τα χόρτα με αυγά... Στον παραλιακό δρόμο και μέχρι το Τρίκερι, θα σας αποζημιώσουν οι ψαροταβέρνες με φρέσκα ψάρια και άλλες θαλασσινές λιχουδιές. Και μην ξεχάσετε να περάσετε με τις βαρκούλες από τον Αλογόπορο στο νησί Τρίκερι∙ αυτό είναι το καλά κρυμμένο μυστικό μας…
Θέλω να διαβάσω το βιβλίο μου ή να εργαστώ με ησυχία στο λάπτοπ μου, πού πηγαίνω;
Στη στοά Ματσάγγου, στο καφέ της Σχολής Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Δεν το προτιμούν οι φοιτητές, δεν το ξέρει ο πολύς κόσμος. Άρα θα κάνεις ήσυχα τη δουλειά σου και ήρεμα θα διαβάσεις το βιβλίο σου.
Σε τι συνθήκες σάς αρέσει να γράφετε; Γράφετε στο χαρτί ή πάντα σε λάπτοπ; Θέλετε απομόνωση ή γράφετε με ευκολία παντού;
Προτιμώ να γράφω νωρίς το πρωί, όταν το μυαλό είναι ακόμη γραπωμένο από τις εικόνες της νύχτας και όχι φορτωμένο με τις έγνοιες της ημέρας. Το πόσο εξαρτάται από τις κάθε λογής υποχρεώσεις που θα ακολουθήσουν. Ωραία θέα, συντροφιές, μουσική, τηλεφωνήματα ή Διαδίκτυο είναι απαγορευμένα. Φροντίζω, επίσης, στις τσέπες από τα μπουφάν να έχω πάντοτε ένα σημειωματάριο, ώστε να σημειώνω οτιδήποτε μου τραβάει την περιέργεια και που φοβάμαι πως ίσως αργότερα το ξεχάσω. Όσο δε για το πού γράφω, επειδή γνωρίζω τυφλό σύστημα και ο κίνδυνος μήπως το χέρι γράφοντας στον υπολογιστή ξεπεράσει σε ταχύτητα το μυαλό, προτιμώ το χαρτί, το μολύβι και το πολυτονικό. Είμαι λίγο παλιομοδίτης, αλλά ο Μάρκες έχει πει πως το μελάνι για έναν συγγραφέα είναι η προέκταση του αίματός του.
Μιλήστε μας για το νέο βιβλίο σας που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με τίτλο «Ανδρωμάχη».
Είναι η ιστορία της συζύγου του Έκτορα, η οποία έζησε τις στάχτες της Τροίας, είδε τον άντρα και το παιδί της να σκοτώνονται με τρόπο οικτρό και στη συνέχεια σύρθηκε αιχμάλωτη στην Ελλάδα από τον γιο του Αχιλλέα, τον Νεοπτόλεμο, εκεί όπου θα γνωρίσει τον απόλυτο εξευτελισμό, καθώς θα βιαστεί από αυτόν και θα έρθει στην ανάγκη ή να μισήσει το παιδί της ή να πρέπει να το αγαπήσει.
Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό να με απασχολεί η περίπτωση του Ελληνορουμάνου συγγραφέα και φίλου του Ν. Καζαντζάκη Παναΐτ Ιστράτι. Προς το παρόν, συγκεντρώνω υλικό, διαβάζω τα βιβλία του, αλλά και ό,τι έχει γραφτεί για αυτόν, εξ ου και το καλοκαιρινό μου ταξίδι στη γενέτειρα του Π. Ιστράτι, τη Βραΐλα της Ρουμανίας.
Ποια είναι η αναγνωστική σας ρουτίνα; Πού και πότε σας αρέσει να διαβάζετε;
Δεν περνάει μέρα που, ό,τι κι αν κάνω, να μη βρω χρόνο για να διαβάσω έστω λίγες σελίδες από κάποιο βιβλίο. Πάνω απ’ όλα, είμαι φανατικός αναγνώστης. Για μένα, αλλά θέλω να πιστεύω και για πολύ κόσμο, το διάβασμα είναι το καλύτερο οξυγόνο ζωής. Ίσως είναι η μόνη διαδικασία ελευθερίας σ’ έναν κόσμο όπου τα κάθε λογής συρματοπλέγματα ανελευθερίας μάς περικυκλώνουν από παντού, ασχέτως αν εμείς δεν μπορούμε να τα δούμε.
Αγαπημένα μπαρ στον Βόλο για καλά ποτά και ωραία μουσική;
Στο «Βολονάκι» -ναι, ναι∙ είναι το εν Βόλω Κολωνάκι- και στα «Παλιά» θα βρει κανείς πάμπολλα από τέτοια στέκια, με νεανικό κατά κύριο λόγο πληθυσμό, όπου θα πιει τα ποτά του και θα ακούσει ανάλογες μουσικές.
Αν ο Βόλος είχε σάουντρακ, τι μουσική θα επιλέγατε και ποια τρία τραγούδια θα είχε;
«Στον Παγασητικό» με τη φωνή του Αργύρη Μπακιρτζή από τους Χειμερινούς κολυμβητές, «Το νερό των Σταγιατών» του Αλκίνοου Ιωαννίδη (ένα μικρό «γαλατικό» χωριό έχει το σθένος και αντιστέκεται…) και από τον μεγάλο συντοπίτη μας Βαγγέλη Παπαθανασίου την «Κατάκτηση του Παραδείσου».
Τι θα προτείνατε σε κάποιον με παιδιά να κάνει οπωσδήποτε στην περιοχή ή κοντά σε αυτήν;
Οπωσδήποτε να βρει την ευκαιρία για μια βόλτα με το τρενάκι του Πηλίου. Θα μαγευτεί από τη διαδρομή και θα καταλάβει γιατί οι Κένταυροι διάλεξαν αυτό το βουνό για κατοικία.
Ποιες είναι οι καλύτερες προτάσεις στην περιοχή ή κοντά σε αυτήν για όσους λατρεύουν την τέχνη;
Αν και τα τελευταία χρόνια ο πολιτισμός δεν είναι στις προτεραιότητες του Δήμου Βόλου -δεν μας ξεγελάνε οι φανταχτερές χριστουγεννιάτικες γιρλάντες και η παρέλαση λαϊκών αοιδών-, η πόλη και η ευρύτερη περιοχή έχουν πλούσιο πολιτιστικό παρελθόν και μια σειρά από εξαιρετικούς χώρους πολιτισμού.
Σαν τέτοιους αναφέρω ενδεικτικά: Μουσείο της πόλης, παλιό ανάκτορο Δημητριάδος, κέντρο τέχνης Ντε Κίρικο, πλινθοκεραμοποιείο Τσαλαπάτα, Θέατρο Παλιάς Ηλεκτρικής, Βιβλιοθήκη πανεπιστημίου, Αρχοντικό Ζαφειρίου (Άγιος Ονούφριος), Αθανασάκειο Αρχαιολογικό Μουσείο, Αρχοντικό Κοντού (με σπάνιες τοιχογραφίες του Θεόφιλου), μουσείο Κίτσου Μακρή, αρχαιολογικοί χώροι Δημητριάδας, Σέσκλου, Διμηνίου…
Ποια χωριά/αξιοθέατα μπορούμε να δούμε κάνοντας κοντινές εκδρομές στον Βόλο;
Χωριά στολίδια: Πορταριά, Μακρινίτσα, Μηλιές, Βυζίτσα, Άγιος Λαυρέντης, Δράκεια… Και λίγο πιο μακρινά: Τσαγκαράδα, Ζαγορά, Μούρεσι, Αργαλαστή, Μηλίνα, Λαύκος… Ωστόσο, υπάρχουν και άλλα πολλά που δεν θα μου έφτανε ολόκληρη σελίδα να τα αναφέρω.
Πάρκα, δάση, παραλίες, ωραίες διαδρομές για περπάτημα, πεζοπορία, τζόκινγκ ή χαλάρωση, στον Βόλο ή κοντά σε αυτόν;
Για αστική πεζοπορία, η διαδρομή από το τελωνείο κατά μήκος του παραλιακού μετώπου μέχρι τον Άγιο Κωνσταντίνο και το πάρκο του μουσείου (εξαιρετικά τα υπαίθρια γλυπτά κι ας έχουν βανδαλιστεί τα περισσότερα) και με τερματισμό τις παραλίες με τα ταβερνάκια του Αναύρου είναι μια αξέχαστη εμπειρία. Η δική μου αγαπημένη ημιορεινή διαδρομή αρχίζει από τις Αηδονοφωλιές, διασχίζεις το πλατανόρεμα, βγαίνεις στον Άγιο Νικολάκη τον Κρεμαστό και φτάνεις στην Κουκουράβα με την ανεπανάληπτη θέα από τους βράχους της - από εκεί θα ακούσεις κάτω χαμηλά το ρέμα να αφρίζει και τις φωνές εκείνων που δουλεύουν στις δριστέλες.
Υπάρχουν βιβλιοπωλεία στην περιοχή σας; Ποιο είναι το αγαπημένο σας και ποια βιβλία θα μας προτείνατε που διαβάσατε φέτος και σας άρεσαν;
Το καλό με τους περισσότερους βιβλιοπώλες της πόλης είναι ότι διαβάζουν οι ίδιοι τα βιβλία που προτείνουν. Έτσι, στη διάρκεια της χρονιάς διάβασα πολλά και καλά βιβλία. Τα δύο τελευταία που μου άρεσαν, το καθένα για διαφορετικό λόγο, είναι το μυθιστόρημα του Αλέξη Πανσέληνου «Λάδι σε καμβά» και η ποιητική συλλογή του Χρίστου Παπαγεωργίου «Περιττά κιλά».
Το βράδυ μένετε σπίτι, από πού είναι το καλύτερο delivery;
Δεν φτιάχνουμε μια ομελέτα και να ανοίξουμε ένα μπουκάλι καλό κρασί ή, ακόμα καλύτερα, δεν πάμε μια βόλτα έξω με τους κολλητούς μας;
Κατάστημα ή μπακάλικο όπου μπορεί κανείς να προμηθευτεί παραδοσιακά προϊόντα της περιοχής;
Δύο θαυμάσιες επιλογές είναι ο Γυναικείος Αγροτουριστικός Συνεταιρισμός της Πορταριάς και ο αντίστοιχος του Πτελεού, με την ονομασία «Η φτελιά».
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας φούρνος στην περιοχή; Και πού θα φάει κανείς την πιο νόστιμη τυρόπιτα;
Σε κάθε δρόμο, σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο θα βρει κανείς φούρνους ή καταστήματα που πουλάνε καφέ και κάθε είδους σνακ. Μια ωραία γευστική επιλογή είναι η τοπική σκοπελίτικη τυρόπιτα.
Αν αγαπά κάποιος το κρασί/τσίπουρο/ούζο, από πού μπορεί να προμηθευτεί το καλύτερο στον Βόλο ή κοντά σε αυτόν;
Κάβες υπάρχουν πολλές. Υπάρχει όμως και ένα παραδοσιακό κρασοπουλειό, που κάθε φθινόπωρο φέρνει ωραίο κρασί από την Κάρυστο και το αδειάζει στα βαρέλια του, λέγεται ο «Γλόμπος». Αλλά έχουμε και τον οινοποιητικό συνεταιρισμό της Νέας Αγχιάλου «Η ΔΗΜΗΤΡΑ».
Τι πρέπει να πάρει κανείς πριν φύγει από την περιοχή;
Την ομορφιά του τοπίου και την ευγένεια των κατοίκων σαν παρακαταθήκη, ώστε με την πρώτη ευκαιρία να επιστρέψει ξανά ή, όπως έχουν κάνει πολλοί από αρκετά μέρη της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια, να την επιλέξει για μόνιμη κατοικία.