Ήταν 18 Ιουλίου 1969, όταν ο γερουσιαστής της Μασαχουσέτης Έντουαρντ «Τεντ» Κένεντι εγκατέλειψε ένα πάρτι στο νησί Chappaquiddick και, οδηγώντας ένα Oldsmobile, έπεσε με το αυτοκίνητο από ξύλινη γέφυρα σε παλιρροϊκή λίμνη.
Ο ίδιος κατάφερε να βγει ζωντανός, αλλά η συνεπιβάτιδά του, 28χρονη Μαίρη Τζο Κοπέχνε, βρήκε τραγικό θάνατο. Το πιο σοκαριστικό στοιχείο ήταν πως ο Κένεντι δεν ανέφερε το δυστύχημα στις αρχές για δέκα ώρες.
Το πάρτι και οι συνθήκες
Εκείνο το βράδυ, ενώ οι περισσότεροι Αμερικανοί παρακολουθούσαν στην τηλεόραση την ιστορική αποστολή του Apollo 11 προς τη Σελήνη, ο Κένεντι και ο ξάδελφός του, Τζο Γκάργκαν, διοργάνωναν μια συνάντηση σε νοικιασμένο εξοχικό στο Chappaquiddick. Το πάρτι ήταν μια επανένωση της Κοπέχνε με πέντε ακόμη πρώην συνεργάτιδες της καμπάνιας του αδερφού του, Ρόμπερτ Φ. Κένεντι, ο οποίος είχε δολοφονηθεί το 1968.
Αυτή η ομάδα νεαρών, ανύπαντρων γυναικών συμβούλων εκστρατειών, ήταν γνωστές ως «Boiler Room Girls» εξαιτίας του ζεστού, χωρίς παράθυρα γραφείου στο οποίο εργάζονταν στην Ουάσιγκτον, D.C. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συγκέντρωση παρευρίσκονταν συνολικά 12 άτομα: ο Τεντ, πέντε ακόμη παντρεμένοι άνδρες και οι έξι «Boiler Room Girls».
Την ίδια χρονιά, ο Τεντ Κένεντι είχε αναλάβει ενεργό ρόλο στην πολιτική σκηνή, ως υπεύθυνος πειθαρχίας του Δημοκρατικού Κόμματος στη Γερουσία, και θεωρούνταν φαβορί για την προεδρική υποψηφιότητα των Δημοκρατικών το 1972.
Μεταξύ των καλεσμένων ήταν μια ομάδα έξι γυναικών πολιτικών συμβούλων, γνωστών ως «Boiler Room Girls» εξαιτίας του ζεστού, χωρίς παράθυρα γραφείου στο οποίο εργάζονταν στην Ουάσιγκτον, D.C. Σύμφωνα με πληροφορίες, στη συγκέντρωση παρευρίσκονταν συνολικά 12 άτομα: ο Τεντ, πέντε ακόμη παντρεμένοι άνδρες και οι έξι «Boiler Room Girls» — όπως αποκαλούνταν αυτή η ομάδα νεαρών, ανύπαντρων γυναικών συμβούλων εκστρατειών, ανάμεσά τους και η Μαίρη Τζο Κοπέχνε, που είχαν εργαστεί στην προεκλογική εκστρατεία του Ρόμπερτ Κένεντι πριν από τη δολοφονία του το 1968.
Το δυστύχημα και τα αναπάντητα ερωτήματα
Σύμφωνα με την εκδοχή του Κένεντι, λίγο μετά τις 11 μ.μ. έφυγε με την Κοπέχνε για να προλάβουν το φέρι προς το Edgartown. Ωστόσο, οδήγησε σε λάθος δρόμο, βγήκε από την άσφαλτο και κατέληξε στο νερό. Αργότερα, μαρτυρίες και στοιχεία αμφισβήτησαν το χρονοδιάγραμμα που παρουσίασε, καθώς ένας αστυνομικός ανέφερε ότι είδε το αυτοκίνητο να κατευθύνεται με ταχύτητα προς τη γέφυρα περίπου στις 12:40 π.μ., ώρα κατά την οποία το φέρι είχε ήδη σταματήσει τα δρομολόγια.
Ο Κένεντι προσπάθησε να σώσει την Κοπέχνε, χωρίς επιτυχία. Επιστρέφοντας στο εξοχικό, ζήτησε βοήθεια από τον Γκάργκαν και έναν ακόμη φίλο, αλλά και οι τρεις απέτυχαν να ανασύρουν το σώμα της. Αργότερα, ο γερουσιαστής κολύμπησε μέχρι το Edgartown, άλλαξε ρούχα στο ξενοδοχείο του και παρέμεινε σιωπηλός για ώρες, προτού τελικά ενημερώσει την αστυνομία στις 9:45 π.μ., δέκα ώρες μετά το ατύχημα.
Δεν έγινε ποτέ νεκροψία στο σώμα της Κοπέχνε
Όταν οι τοπικές αρχές ζήτησαν να πραγματοποιηθεί νεκροψία, το σώμα της είχε ήδη μεταφερθεί αεροπορικώς σε γραφείο τελετών στην Πενσυλβάνια, όπου θα γινόταν η ταφή της.
Ο εισαγγελέας της Μασαχουσέτης κατέθεσε αργότερα αίτημα σε δικαστήριο της Πενσυλβάνια για την εκταφή της σορού της Κοπέχνε, ώστε να γίνει νεκροψία. Παρόλο που ο ιατροδικαστής του Martha’s Vineyard είχε αποφανθεί ότι η Κοπέχνε πνίγηκε, πολλοί παρέμεναν δύσπιστοι. Ορισμένοι -ανάμεσά τους και ο δύτης που την ανέσυρε από το αυτοκίνητο- υποστήριξαν ότι η Κοπέχνε πέθανε από ασφυξία όταν εξαντλήθηκε το οξυγόνο σε μια φυσαλίδα αέρα μέσα στο αυτοκίνητο από την οποία ανέπνεε. «Ξέρω ότι πέθανε από ασφυξία όταν τελείωσε το οξυγόνο», είπε ο δύτης, Τζον Φάραρ, στο βιβλίο Senatorial Privilege: The Chappaquiddick Cover-Up, που έγραψε το 1988 ο Λέο Νταμόρ για το περιστατικό. «Δεν πνίγηκε.»
Ο Φάραρ ισχυρίστηκε ότι η Κοπέχνε θα μπορούσε να ήταν ζωντανή για αρκετή ώρα μετά το ατύχημα και υποστήριξε ότι θα μπορούσε να είχε σωθεί αν ο Τεντ είχε ειδοποιήσει αμέσως την αστυνομία. «Θα μπορούσε να έχει ζήσει για αρκετή ώρα αφότου το αυτοκίνητο έπεσε από τη γέφυρα», ανέφερε στο Senatorial Privilege.
Το αίτημα του εισαγγελέα για καθυστερημένη νεκροψία συνάντησε την αντίθεση τόσο της πλευράς του Τεντ όσο και των γονιών της Κοπέχνε. Το δικαστήριο της Πενσυλβάνια το απέρριψε έπειτα από ακροαματική διαδικασία.
Η δίκη και η πολιτική καριέρα
Στις 25 Ιουλίου 1969, ο Κένεντι δήλωσε ένοχος για εγκατάλειψη του τόπου δυστυχήματος, λαμβάνοντας ποινή δύο μηνών με αναστολή και αφαίρεση άδειας οδήγησης για έναν χρόνο. Σε τηλεοπτικό του διάγγελμα χαρακτήρισε «αδικαιολόγητη» την καθυστερημένη αναφορά του δυστυχήματος, αρνήθηκε κάθε ανάρμοστη συμπεριφορά με την Κοπέχνε και ζήτησε από τους πολίτες να κρίνουν αν θα έπρεπε να συνεχίσει την πολιτική του πορεία.
Κατά τη διάρκεια δήλωσης του που μεταδόθηκε πανεθνικά εκείνη την ημέρα, ο Τεντ Κένεντι υποστήριξε ότι δεν κάλεσε την αστυνομία επειδή ήταν μπερδεμένος και ακόμη σε κατάσταση σοκ. «Ήμουν κυριολεκτικά καταβεβλημένος, το λέω με ειλικρίνεια, από ένα συνονθύλευμα συναισθημάτων: θλίψη, φόβο, αμφιβολία, εξάντληση, πανικό, σύγχυση και σοκ», δήλωσε.
Όπως προαναφέρθηκε, ο Τεντ Κένεντι δεν κάλεσε την αστυνομία τις πρώτες ώρες μετά το περιστατικό, αλλά εκείνο το βράδυ έγιναν άλλες τηλεφωνικές κλήσεις.
Σύμφωνα με τους New York Times, πραγματοποιήθηκαν πολλές κλήσεις, χρεωμένες στις πιστωτικές κάρτες του Τεντ, από τηλέφωνα στο νοικιασμένο εξοχικό και στο ξενοδοχείο του προς συνεργάτες, φίλους, μέλη της οικογένειας, συμβούλους και δικηγόρους του. Στις ώρες που ακολούθησαν το δυστύχημα, μια ομάδα από αυτά τα άτομα συγκεντρώθηκε στο οικογενειακό συγκρότημα των Κένεντι στο Hyannis Port του Cape Cod, πιθανότατα για να συζητήσουν τρόπους διάσωσης της πολιτικής καριέρας του.
Οι κατηγορίες που αντιμετώπισε
Ο Τεντ Κένεντι κατηγορήθηκε μόνο για εγκατάλειψη τόπου ατυχήματος μετά από πρόκληση σωματικής βλάβης.
Ο ίδιος δήλωσε ένοχος στην κατηγορία της «εγκατάλειψης τόπου ατυχήματος μετά από πρόκληση σωματικής βλάβης, χωρίς να γνωστοποιήσει την ταυτότητά του». Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δύο μηνών με αναστολή.
Παρά τις εικασίες ότι χρησιμοποίησε την πολιτική του ισχύ για να αποφύγει βαρύτερες κατηγορίες, ο Κένεντι συνέχισε την καριέρα του ως γερουσιαστής μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα. Το περιστατικό όμως έπληξε ανεπανόρθωτα τις προεδρικές του φιλοδοξίες. Πέθανε το 2009 σε ηλικία 77 ετών.
Όπως είπε, το περιστατικό τον στοίχειωνε ακόμη και δεκαετίες αργότερα
Στην αυτοβιογραφία του True Compass το 2009, ανέφερε ότι ο θάνατος της Κοπέχνε τον ακολουθούσε για όλη του τη ζωή.
«Εκείνη η νύχτα στο νησί Chappaquiddick κατέληξε σε μια φρικτή τραγωδία που με στοιχειώνει κάθε μέρα της ζωής μου», έγραψε. «Είχα βιώσει ξαφνικές και βίαιες απώλειες πολλές φορές, αλλά αυτή η νύχτα ήταν διαφορετική. Εκείνη τη νύχτα ήμουν υπεύθυνος. Ήταν ατύχημα, αλλά ήμουν υπεύθυνος».
Η οικογένεια της Κοπέχνε συνεχίζει να αγωνίζεται για τη μνήμη της
Η οικογένεια της Κοπέχνε συνεχίζει να αγωνίζεται για τη μνήμη της
Αν και οι γονείς της Κοπέχνε έχουν φύγει από τη ζωή, η ξαδέρφη της, Georgetta Potoski, και ο γιος της, William Nelson - συγγραφείς του βιβλίου Our Mary Jo (2017) - συνεχίζουν να αναζητούν απαντήσεις.
Μέσα από το βιβλίο τους Our Mary Jo (2017) και τη δημιουργία υποτροφίας στο όνομά της στο Misericordia University, προσπαθούν να αναδείξουν την προσωπικότητα και τα επιτεύγματα της Κοπέχνε, πέρα από την τραγωδία του θανάτου της. Παράλληλα, υποστηρίζουν ότι εξακολουθούν να υπάρχουν άγνωστες πτυχές της υπόθεσης και ελπίζουν ότι με τον χρόνο θα προκύψουν νέες μαρτυρίες που θα συμπληρώσουν την αλήθεια.