O Αδόλφος Χίτλερ, ο παράφρων δικτάτορας εξαιτίας του οποίου η Ευρώπη πλήρωσε έναν βαρύ φόρο αίματος και εκατομμύρια άνθρωποι έζησαν την απόλυτη φρίκη, με τα εγκλήματά του να προκαλούν ανατριχίλα έως σήμερα, απασχολεί ακόμα και τώρα τους ιστορικούς, ενώ άγνωστες πτυχές του τρελού σχεδίου του έρχονται στο φως της δημοσιότητας.
Πριν από λίγο καιρό έγινε γνωστή μια έκθεση της CIA, η οποία σκιαγραφεί το προφίλ του και αναφέρει πολλές «πικάντικες» ιστορίες για την ερωτική του ζωή. Τώρα, αποκαλύφθηκε ο θαυμασμός του Χίτλερ για τη Νορβηγία και η επιθυμία του να τη μετατρέψει σε μια ναζιστική ουτοπία.
Γιατί ο Χίτλερ λάτρευε τη Νορβηγία
Ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν γοητευμένος με τη Νορβηγία. Την άνοιξη του 1934, πήγε για διακοπές, μια κρυφή κρουαζιέρα με ένα γερμανικό θωρηκτό στα φιόρδ.
Αυτό το ταξίδι ήταν προφανώς η αρχή μιας παράξενης... ερωτικής σχέσης, Τουλάχιστον αυτό περιγράφει η ιστορικός Δέσποινα Στρατηγάκος στο βιβλίο «Hitler's Northern Utopia».
Το βιβλίο αποκαλύπτει ότι, μετά την επίθεση της Νορβηγίας το 1940, ο Χίτλερ επινόησε σχέδια για κάτι τελείως διαφορετικό από τη βάναυση υποταγή που σκόπευε για τη Γαλλία, την Πολωνία και τη Ρωσία. Το μεγάλο σχέδιό του, ήταν να μετατραπεί η όμορφη Νορβηγία σε ναζιστική ουτοπία.
Καθώς βασίλευε σε μια κατακτημένη Ευρώπη, εξηγεί η συγγραφέας, ο Αδόλφος Χίτλερ και οι Ναζί του «θα ρίζωναν στη Νορβηγία και θα δημιουργούσαν ένα χώρο για τους εαυτούς τους, ως κυβερνήτες μιας σκανδιναβικής αυτοκρατορίας που εκτείνεται στον Αρκτικό Κύκλο».
Αλλά το έντονο ενδιαφέρον του Χίτλερ για τη Νορβηγία, δεν πυροδοτήθηκε απλώς από το μεγαλείο των φιόρδ της. Θαύμαζε επίσης τη γενετική της ιστορία, πιστεύοντας, όπως έγραψε στο «Ο Αγών μου», ότι με την προέλευσή τους από τους Βίκινγκ, οι Νορβηγοί με τα ξανθά μαλλιά και τα γαλάζια μάτια τους, είχαν το πιο αγνό αίμα της αρίας φυλής.
Ο Χίτλερ ήταν ένας -προφανώς παράφρων- δικτάτορας που εξολόθρευσε εκατομμύρια ανθρώπους, τους οποίους θεωρούσε εκφυλισμένους. Ενθάρρυνε επίσης την επιλεκτική αναπαραγωγή και η Νορβηγία επιλέχθηκε να γίνει ένα... ναζιστικό κρεβάτι. Σύμφωνα με ένα πρόγραμμα εμπνευσμένο από τους SS, γνωστό ως Lebensborn («Πηγή της ζωής»), τα γερμανικά στρατεύματα ενθαρρύνθηκαν να αφήσουν έγκυες τις νεαρές Νορβηγίδες, με την υπόσχεση ότι το ναζιστικό κράτος θα φροντίσει αυτές και τα παιδιά τους.
Η προπαγάνδα πίσω στη Γερμανία, πρόβαλλε εικόνες λαμπερών Νορβηγίδων, που, όπως έγραφαν οι εφημερίδες, ερωτεύτηκαν τον Αδόλφο Χίτλερ, ο οποίος, σημείωναν, τους έσωσε από τον ηθικό και φυλετικό εκφυλισμό και εκείνες έκαναν το καθήκον τους γεννώντας τα παιδιά των στρατιωτών του. Ενα ακόμη άρρωστο σχέδιο του Χίτλερ.
Η ιδιαίτερη μεταχείριση της Νορβηγίας από τον Χίτλερ
Χιλιάδες μέλλουσες μητέρες που κρίθηκαν ότι ήταν πολύτιμες για την υλοποίηση του άρρωστου σχεδίου του Χίτλερ, είχαν προτεραιότητα στην ιατρική φροντίδα, σε ειδικά χτισμένα σπίτια μητρότητας, ξενοδοχεία και ορφανοτροφεία. Στις γυναίκες αυτές, όπως ήταν φυσικό, οι Ναζί έκαναν πλύση εγκεφάλου.
Η παιδική αντροφή ήταν αυστηρά γερμανική - δεν υπήρχε γοερό κλάμα στο νηπιαγωγείο. Τα «αγνότερα» μωρά απομακρύνονταν συχνά από τις μητέρες τους, με τη βία εάν ήταν αναγκαίο, και στέλνονταν στη Γερμανία για να μεγαλώσουν σε εγκεκριμένες οικογένειες SS, αν και τα περισσότερα έμεναν στη Νορβηγία.
Κατά τη διάρκεια της πενταετούς κατοχής τους στη Νορβηγία, οι Γερμανοί φέρονταν στη χώρα με ειδική μεταχείριση που δεν φαίνεται να είχαν πουθενά αλλού, χρησιμοποιώντας καταναγκαστική εργασία και αιχμάλωτους πολέμου για την κατασκευή δρόμων, γεφυρών, σηράγγων, σιδηροδρόμων, αποβαθρών, σταθμών παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος και εγκαταστάσεων για επιχειρήσεις και βιομηχανία. Η Νορβηγία έγινε σύντομα «η μόνη κατεχόμενη χώρα στην Ευρώπη όπου η ναζιστική Γερμανία επένδυσε περισσότερους πόρους από ό, τι απέσυρε».
Στο σχέδιο του Χίτλερ για την ουτοπία του, οι πόλεις που καταστράφηκαν από τη βάναυση δίμηνη εισβολή, ξαναχτίστηκαν ριζικά διαφορετικές, σε ναζιστικό στιλ.
Το όραμα του Χίτλερ για την ουτοπική Νορβηγία
Ο Χίτλερ, είχε ένα όραμα για μια ειδικά σχεδιασμένη «πόλη Φύρερ», που θα εκτεινόταν σε μια χερσόνησο κοντά στο Τρόντχαιμ στο βόρειο τμήμα της χώρας. Με πληθυσμό 300.000, το Nordstern (που σημαίνει «Αστέρι του Βορρά») προοριζόταν να είναι ένα από τα κοσμήματα του Τρίτου Ράιχ, μαζί με το Βερολίνο, το Αμβούργο, τη Νυρεμβέργη, το Μόναχο και το Λιντς (η πόλη του Χίτλερ). Θα σηματοδοτούσε μια Μεγάλη Γερμανία που θα εκτεινόταν από την Αρκτική έως τις Άλπεις.
Ηταν ένα από τα σημεία που έδειχναν ότι η παραφροσύνη του Χίτλερ, είχε ξεφύγει από κάθε όριο. Αυτή η νέα πόλη που ήθελε να χτίσει ο Χίτλερ, θα είχε μια όπερα, θέατρα, βιβλιοθήκες και γκαλερί τέχνης, αλλά και ένα γήπεδο και πισίνες - όλα απαραίτητα για μια σύγχρονη πόλη με πολιτισμική σημασία. Θα υπήρχαν εκτεταμένοι χώροι πρασίνου και τα σπίτια για τους αποκλειστικά Γερμανούς πολίτες, θα ήταν τοποθετημένα σε πλαγιές με νότιο προσανατολισμό, έτσι ώστε κάθε σπίτι να είχε το φως του ήλιου όλη την ημέρα.
Φυσικά, είναι περιττό να πούμε ότι το όνειρό του, η πόλη των Αρίων, δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Το εγχείρημα εγκαταλείφθηκε - αν και απλώς αναβλήθηκε στο μυαλό του Χίτλερ - όταν η ήττα από τον Κόκκινο Στρατό στο Στάλινγκραντ στο ανατολικό μέτωπο το 1943, έφερε μια αλλαγή, βάζοντας τη ναζιστική Γερμανία στην άμυνα για πρώτη φορά και κατευθύνοντας την σε πορεία ήττας, δύο χρόνια αργότερα.
Επιπλέον, καθώς ο πόλεμος πλησίαζε το τέλος του, την απόσυρση των γερμανικών δυνάμεων ακολούθησε μια πολιτική καμένης γης, καταστρέφοντας πολλά από αυτά που είχαν κατασκευάσει. Σε αυτήν την καταστροφή περιλαμβάνονταν τα σχέδια για την πόλη των ονείρων του Φύρερ. Μόνο τα τελευταία χρόνια, ερευνητές όπως η Δέσποινα Στρατηγάκος, μπόρεσαν να συγκεντρώσουν στοιχεία και να σχηματίσουν μια εικόνα της φανταστικής βόρειας ουτοπίας που ήθελε να χτίσει ο Χίτλερ. Μια εικόνα ενός ακόμη ναζιστικού πρότζεκτ που ο δικτάτορας είχε σκεφτεί.
Το ανθρώπινο κόστος ήταν υψηλό: αυτές οι μητέρες Lebensborn και τα παιδιά τους, πλήρωσαν ένα φοβερό τίμημα όταν τελείωσε ο πόλεμος. Χιλιάδες γυναίκες συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν το καλοκαίρι του 1945 για συναναστροφή με τους κατακτητές. Δεν υπήρχε κανένα έλεος ούτε για τα παιδιά τους, τους «Γερμανούς κακομαθημένους», οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως απόκληροι και αντιμετωπίζονταν ανάλογα.
Σε μια ειρωνική στροφή της όλης κατάστασης, οι νορβηγικές Αρχές μεταπολεμικά, αποφάσισαν ότι οι μητέρες που κοιμόντουσαν με Γερμανούς στρατιώτες ήταν σαφώς διανοητικά καθυστερημένες, και ότι το ίδιο ήταν οι απόγονοί τους. Τα παιδιά που κάποτε ανυψώνονταν για τα γονίδια τους, τώρα τα περιφρονούσαν για αυτά.
Το όνειρο του Χίτλερ για την ουτοπία του, μια νέα πόλη κοντά στην Αρκτική, κατέληξε στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας, όπως και τα υπόλοιπα άρρωστα όνειρά του.