Οι σχολικές εμπειρίες μπορεί να συμβάλλουν ακόμη και στο σωματικό βάρος ενός ατόμου πολύ αργότερα στη ζωή του.
Τα σχολεία είναι από καιρό αναγνωρισμένα για το ρόλο τους στη διαμόρφωση του μέλλοντος των μαθητών.
Σύμφωνα όμως με μια νέα μελέτη ερευνητών από το Penn State, το Πανεπιστήμιο του Τέξας, το Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison και το Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, οι σχολικές εμπειρίες μπορεί να συμβάλλουν ακόμη και στο σωματικό βάρος ενός ατόμου πολύ αργότερα στη ζωή του.
Συσχέτιση σχολικής δημοφιλίας και βάρους στην μέση ηλικία
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Social Science and Medicine, υπογράμμισε τη σχέση / συσχέτιση μεταξύ πολλών πτυχών της ζωής των μαθητών κατά τη διάρκεια του γυμνασίου / λυκείου και του βάρους τους δεκαετίες αργότερα, στη μέση ηλικία.
Η φοίτηση σε ιδιωτικά γυμνάσια, σχολεία με περισσότερους κοινωνικοοικονομικούς πόρους και εμπειρίες στο σχολείο — όπως η παρακολούθηση πιο προχωρημένων μαθημάτων και η αυξημένη σχολική δημοτικότητα — όλα αυτά συσχετίζονταν όλα με ένα πιο υγιές σωματικό βάρος στη μέση ηλικία.
Αυτό ίσχυε ακόμη και μετά την απόκτηση πτυχίου πανεπιστημίου και τη φοίτηση σε πανεπιστήμια, τα οποία άλλες μελέτες είχαν προηγουμένως διαπιστώσει ότι αποτελούν προγνωστικούς παράγοντες για το βάρος των ενηλίκων, σύμφωνα με την επικεφαλής συγγραφέα Michelle Frisco, καθηγήτρια κοινωνιολογίας και δημογραφίας και μέλος του Social Science Research Institute (SSRI). Η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι αυτές οι συσχετίσεις ήταν ιδιαίτερα ισχυρές μεταξύ των γυναικών.
«Υπάρχουν δεκαετίες έρευνας που συνδέουν τα πτυχία που αποκτούν οι άνθρωποι με τη μακροπρόθεσμη υγεία και ευημερία, αλλά υπάρχει μια ολόκληρη εκπαιδευτική διαδικασία που οδηγεί στην απόκτηση αυτών των πτυχίων, η οποία διευκολύνεται από τα σχολεία και καλλιεργείται από τους γονείς», δήλωσε η Frisco.
«Για να κατανοήσουμε πραγματικά γιατί η εκπαίδευση έχει σημασία για το μελλοντικό βάρος μας, οι συνάδελφοί μου και εγώ συνειδητοποιήσαμε ότι πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να κατανοήσουμε καλύτερα το πώς η εκπαιδευτική διαδικασία διαμορφώνει την υγεία μας».
Χρησιμοποιώντας δεδομένα που συλλέχθηκαν τη δεκαετία του 1980 στο πλαίσιο της μελέτης «High School & Beyond Study» του Εθνικού Κέντρου Στατιστικών για την Εκπαίδευση και μιας μεσαίας ηλικίας παρακολούθησης των συμμετεχόντων όταν ήταν στην αρχή της 50ετίας τους, οι ερευνητές διερεύνησαν πώς οι ακαδημαϊκές, προσωπικές και κοινωνικές διαστάσεις της ζωής των μαθητών στο γυμνάσιο σχετίζονταν με το βάρος στη μέση ηλικία, τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε πολυπαραγοντικά μοντέλα, τα οποία λαμβάνουν υπόψη πολλαπλές μεταβλητές για να εντοπίσουν πιθανές συνδέσεις και μοτίβα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η κοινωνικοοικονομική κατάσταση της οικογένειας και του σχολείου, ο τύπος του σχολείου και τα προγράμματα σπουδών σχετίζονταν όλα με το βάρος στη μέση ηλικία, με ισχυρότερες συσχετίσεις για τις γυναίκες. Μεταξύ των γυναικών, η δημοτικότητα συσχετίζονταν επίσης με το βάρος στη μέση ηλικία.
Ακόμη και σε πολυπαραγοντικά μοντέλα, σύμφωνα με τους ερευνητές, η οικογένεια, το σχολείο και η δημοτικότητα ήταν ισχυροί προγνωστικοί παράγοντες του δείκτη μάζας σώματος (BMI) των γυναικών στη μέση ηλικία, μαζί με το ακαδημαϊκό επίπεδο, το οποίο επίσης συσχετίζονταν σημαντικά με το βάρος.
Οι γυναίκες και τα κορίτσια αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη κριτική για το βάρος τους, κρίσεις και προσδοκίες να είναι πιο λεπτές σε σύγκριση με τους άνδρες, δήλωσε η Frisco, γεγονός που οδήγησε την ομάδα να υποθέσει ότι η κοινωνικοοικονομική κατάσταση της οικογένειας, οι κοινωνικές ομάδες και τα προγράμματα σπουδών θα μπορούσαν να έχουν μεγαλύτερη σημασία για το βάρος των γυναικών από ό,τι για το βάρος των ανδρών.
Η ομάδα ανέφερε ότι τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι τα άτομα των οποίων οι οικογένειες και τα σχολεία είχαν υψηλότερο κοινωνικοοικονομικό status είχαν ένα «πλεονέκτημα» στην αποφυγή της παχυσαρκίας ως ενήλικες.
Υποθέτουν ότι αυτό οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο οι οικογένειες, τα σχολεία και οι άλλοι μαθητές προωθούν «υγιεινούς τρόπους ζωής» ή κανονιστικές προσδοκίες σχετικά με το τι τρώνε οι άνθρωποι, τις δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουν και τα ιδανικά σχετικά με τη σημασία του να είναι κανείς λεπτός και αθλητικός.
«Οι κοινωνικές ομάδες επηρεάζουν τις συμπεριφορές υγείας και τον τρόπο ζωής και αυτή η διαδικασία ξεκινά πολύ νωρίς στη ζωή. Ξεκινά με τις οικογένειες και συνεχίζεται στο σχολείο», δήλωσε η Frisco.
«Μελέτες όπως η δική μας είναι σημαντικές για να σκεφτούμε το πώς τα σχολικά προγράμματα και οι εκπαιδευτικές πολιτικές μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση της μακροπρόθεσμης υγείας και ευημερίας», καταλήγει με νόημα η Frisco.