Το διάσημο ναυάγιο των που έφερε στο φως τον περίφημο Μηχανισμό των Αντικυθήρων - τον «πρώτο υπολογιστή του κόσμου» - αποκαλύπτει νέα μυστικά.
Πρόσφατες έρευνες φέρνουν στο προσκήνιο το ενδεχόμενο πως ο χώρος του ναυαγίου δεν ανήκει σε ένα μόνο πλοίο, αλλά σε δύο διαφορετικά σκάφη.
Οι ανασκαφές του 2025 έφεραν στην επιφάνεια ξύλινα τμήματα του πλοίου για πρώτη φορά από το 1976. Όπως εξηγεί ο επικεφαλής της αποστολής, Λόρεντς Μπόιμερ, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Γενεύης, τα νεοανακτημένα κομμάτια δεν ταιριάζουν με τα ξύλα που είχε εντοπίσει παλαιότερα η ομάδα του Ζακ Κουστώ.
«Οι σανίδες του Κουστώ είχαν πάχος περίπου 10 εκατοστά, ενώ οι δικές μας μόλις 5. Είναι μεγάλη διαφορά και πρέπει να βρούμε εξήγηση», τόνισε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ίσως πρόκειται για διαφορετικό τμήμα του πλοίου, ή ακόμα και για βοηθητική λέμβο. «Πολλά εμπορικά πλοία συνόδευαν μικρότερα σκάφη», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Το ιστορικό του ναυαγίου
Το ναυάγιο εντοπίστηκε το 1900 από τον καπετάνιο Δημήτριο Κοντό και το πλήρωμα σφουγγαράδων από τη Σύμη. Από το βυθό ανασύρθηκαν περισσότερα από 300 ευρήματα – μεταξύ τους αγάλματα, κοσμήματα, νομίσματα, αλλά και ο διάσημος Μηχανισμός των Αντικυθήρων, μια πολύπλοκη κατασκευή που οι επιστήμονες θεωρούν ότι λειτουργούσε ως αρχαίος αναλογικός υπολογιστής για την παρακολούθηση των ουράνιων κύκλων και την πρόβλεψη εκλείψεων.
Η συγγραφέας Τζο Μάρτσαντ, που έχει μελετήσει τον μηχανισμό, τον χαρακτηρίζει «ίσως το πιο συναρπαστικό αντικείμενο του αρχαίου κόσμου». Η φήμη του έφτασε και στη μεγάλη οθόνη, καθώς ενέπνευσε την πλοκή της ταινίας «Indiana Jones and the Dial of Destiny» (Ο Ιντιάνα Τζόουνς και ο Δίσκος του Πεπρωμένου).
Ενδείξεις για δεύτερο πλοίο
Η υπόθεση ότι το πλοίο που μετέφερε τον μηχανισμό συνοδευόταν από δεύτερο σκάφος έχει ιστορικά προηγούμενα. Όπως αναφέρει ο δρ Μπόιμερ, στην Πομπηία έχει βρεθεί τεχνικό σχέδιο που δείχνει ένα πλοίο να ρυμουλκεί ένα μικρότερο. Επιπλέον, 200 μέτρα νοτιότερα από το κύριο ναυάγιο έχει εντοπιστεί μια εκτεταμένη περιοχή με αμφορείς, γεγονός που ενισχύει το σενάριο ύπαρξης δύο παράλληλων ναυαγίων.
Ένα πλοίο «παλιό» και υπερφορτωμένο
Η ανάλυση των νέων ξύλινων τμημάτων δείχνει ότι το πλοίο ήταν ήδη παλιό όταν βυθίστηκε. Τα ξύλα από φτελιά και δρυ χρονολογούνται περίπου στο 235 π.Χ., ενώ το ναυάγιο συνέβη γύρω στο 80 π.Χ. Στην τελευταία αποστολή ανακαλύφθηκε επίσης τμήμα γλυπτού που απεικονίζει γυμνό άνδρα, ενισχύοντας τη θεωρία πως το πλοίο ήταν υπερφορτωμένο με βαριά έργα τέχνης.
«Κατά την άποψή μου, βυθίστηκε πολύ γρήγορα γιατί ήταν εντελώς υπερφορτωμένο», δηλώνει ο Μπόιμερ. «Στα Αντικύθηρα, ακόμη και τα σύγχρονα πλοία δυσκολεύονται να προσεγγίσουν το λιμάνι όταν έχει κακοκαιρία. Είναι μια ακτή βραχώδης και επικίνδυνη, που δε συγχωρεί λάθη».
Με πληροφορίες από The Sun