Στη νοτιοανατολική άκρη της Σικελίας, εκεί που η Μεσόγειος λαμπυρίζει κάτω από τον ήλιο και τα αρώματα από θυμάρι και λεβάντα πλέκονται με την αλμύρα του θαλασσινού αέρα, βρίσκεται η Avola.
Μια μικρή πόλη, ταπεινή στην όψη αλλά τεράστια στη φήμη της.
Ο «χρυσός» καρπός της Σικελίας
Εδώ, ανάμεσα σε αμπελώνες και ελαιώνες, γεννιέται ένας θησαυρός που ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο: το αμύγδαλο της Avola, ο «χρυσός» καρπός της Σικελίας.
Η ιστορία του αμυγδάλου στην Avola είναι παλιά όσο και οι πέτρινες εκκλησίες της πόλης. Κάποιοι λένε ότι οι πρώτοι σπόροι έφτασαν εδώ από την Ελλάδα, άλλοι από την Ανατολή, μέσω Φοινίκων εμπόρων.
Οι Άραβες, που άφησαν βαθιά το αποτύπωμά τους στη Σικελία, έφεραν μαζί τους γνώσεις καλλιέργειας και άρδευσης που άλλαξαν για πάντα τον τρόπο που οι ντόπιοι φρόντιζαν τη γη τους.
Μέσα στους αιώνες, οι αγρότες της Avola διάλεξαν και βελτίωσαν τις ποικιλίες τους, ώσπου έφτασαν στη θρυλική Pizzuta d’Avola - ένα αμύγδαλο που για τους ειδικούς δεν έχει αντίπαλο.
Το Pizzuta είναι έργο τέχνης της φύσης. Επιμήκες, κομψό, με κέλυφος λείο και σκληρό σαν πορσελάνη, κρύβει μέσα του μια γεύση που συνδυάζει γλυκύτητα, βάθος και μια ανεπαίσθητη πικράδα που σπάει τη μονοτονία.
Η σάρκα του είναι πλούσια σε αιθέρια έλαια και αρώματα, πράγμα που το καθιστά πολύτιμο στην παγκόσμια ζαχαροπλαστική. Δεν είναι τυχαίο ότι αποτελεί την πρώτη ύλη για τα περίφημα ιταλικά κουφέτα (confetti), τα γυαλιστερά μικρά κοσμήματα που πρωταγωνιστούν σε γάμους και βαπτίσεις.
Η καλλιέργεια των αμυγδαλιών εδώ είναι σχεδόν τελετουργία. Το χώμα - ασβεστολιθικό και πλούσιο σε ορυκτά - χαρίζει μοναδική ένταση στον καρπό. Ο ήπιος χειμώνας και τα ζεστά καλοκαίρια, μαζί με τη θαλασσινή αύρα, λειτουργούν σαν φυσικό θερμοκήπιο. Οι αγρότες συγκομίζουν τους καρπούς προσεκτικά, για να διατηρήσουν το αψεγάδιαστο κέλυφος, και τους απλώνουν στον ήλιο να στεγνώσουν, όπως ακριβώς γινόταν εδώ και αιώνες.
Το καλοκαίρι, λίγο πριν πέσει ο ήλιος, μπορεί κανείς να δει χωρικούς να τινάζουν τα δέντρα, ενώ ο αέρας γεμίζει με το άρωμα του φρεσκοκομμένου καρπού. Είναι η στιγμή που η παράδοση συναντά τον μόχθο - μια εικόνα που δύσκολα θα συναντήσει κανείς σε βιομηχανικές καλλιέργειες.
Η Avola όμως δεν είναι μόνο αμύγδαλα. Είναι και κρασί. Τα αμπέλια του Nero d’Avola βάφουν τους λόφους με βαθύ πράσινο το καλοκαίρι και με πορφυρές πινελιές το φθινόπωρο. Μαζί με τα ελαιόδεντρα και τις ανθισμένες αμυγδαλιές, συνθέτουν ένα μωσαϊκό που αλλάζει χρώματα με τις εποχές, μα διατηρεί πάντα την ίδια μεσογειακή μαγεία.
Κάθε άνοιξη, η πόλη γιορτάζει τον μικρό της θησαυρό με τη Γιορτή του Αμυγδάλου. Οι δρόμοι πλημμυρίζουν από πάγκους γεμάτους γλυκίσματα: torrone, cassata siciliana, πολύχρωμα φρουτένια martorana. Μουσικοί παίζουν παραδοσιακά κομμάτια, τα παιδιά τρέχουν κρατώντας κουφέτα σαν να είναι χρυσάφι, και οι ντόπιοι αφηγούνται ιστορίες για τη γη τους με περηφάνια. Είναι μια πρόσκληση σε κάθε επισκέπτη να γευτεί, να μυρίσει και να ζήσει την αληθινή Avola.
Σήμερα, τα αμύγδαλα της Avola ταξιδεύουν παντού - από τα ζαχαροπλαστεία του Παρισιού μέχρι τα κοσμοπολίτικα καταστήματα του Τόκιο. Και κάθε φορά που κάποιος δαγκώνει ένα κουφέτο φτιαγμένο από Pizzuta d’Avola, γίνεται, έστω και για μια στιγμή, κομμάτι αυτής της μακράς ιστορίας. Μιας ιστορίας που ξεκινά από έναν μικρό οπωρώνα στη Σικελία και φτάνει να αγγίζει τις πιο εκλεπτυσμένες κουζίνες του κόσμου.
Η Avola δεν είναι απλώς η παγκόσμια κοιτίδα των αμυγδάλων. Είναι ένας τόπος όπου η φύση και η παράδοση συνεργάζονται για να δημιουργήσουν κάτι μοναδικό. Και όταν σταθείς ένα απόγευμα ανάμεσα στις αμυγδαλιές, με τη θάλασσα να απλώνεται στο βάθος και τον ήλιο να βάφει τον ουρανό πορτοκαλί, καταλαβαίνεις πως το πραγματικό ταξίδι δεν είναι μόνο στον τόπο, αλλά και στη γεύση, στη μνήμη και στην ψυχή αυτού του μικρού παραδείσου της Σικελίας.