Η ιδέα της απομόνωσης εν όψει της πανδημίας του κορωνοϊού δυσκολεύει εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο. Σίγουρα όμως μοιάζει πιο εύκολη στο μυαλό ενός αστροναύτη.
Παρότι οι περισσότεροι από τους πολίτες των 146 κρατών που αντιμετωπίζουν την πανδημία συμμορφώνονται, υπάρχουν και εκείνοι που αδυνατούν να περιοριστούν. Δυσκολεύονται πολύ να εφαρμόσουν την πολυπόθητη κοινωνική αποστασιοποίηση, για την οποία μιλούν Αρχές και ειδικοί.
Ο δημοσιογράφος και συντάκτης «διαστημικού ρεπορτάζ» Έρικ Μέρτζερ, επιστράτευσε όμως τον κατάλληλο άνθρωπο για να πείσει και τον πιο καχύποπτο για την ανάγκη της απομόνωσης, αλλά και πως τίποτα δεν είναι αδύνατο: Έναν αστροναύτη.
Ο Ολντριν της πρώτης διαστημικής αποστολής στο φεγγάρι και... η συμβουλή του για τον κορωνοϊό
«Μπαζ, τι κάνεις για να προστατευτείς από τον κορωνοϊό;» ρώτησε ο δημοσιογράφος τον θρυλικό αστροναύτη της NASA. «Κάθομαι στα αυγά μου και κλειδώνω την πόρτα», απάντησε εκείνος χωρίς δισταγμό.
Και ο Μπαζ Όλντριν γνωρίζει πολύ καλά, τόσο από καραντίνα, όσο όμως και από απομόνωση. Για όσους δεν γνωρίζουν τον κύριο αυτό, αποτελεί μέλος της πρώτης τριάδας ανθρώπων που πήγαν στο φεγγάρι, πριν από 50 ολόκληρα χρόνια.
Η αλήθεια είναι πως εκείνος που πέρασε στην ιστορία και το όνομά του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην διαστημική ιστορία ήταν ο Νιλ Άρμστρονγκ. Ωστόσο, ο αρχηγός της αμερικανικής αποστολής του Apollo 11 δεν πήγε μόνος στο φεγγάρι, στις 20 Ιουλίου του 1969.
Πριν από μισόν αιώνα, τρεις άντρες – οι αστροναύτες Νιλ Aρμστρονγκ, Μπαζ Όλντριν και Μάικλ Κόλινς – μπήκαν σε έναν θαλαμίσκο, στην κορυφή ενός ύψους 122 μέτρων πυραύλου, για να διανύσουν μέσα στο κενό 384.472,282 χιλιόμετρα, να φτάσουν σε έναν χέρσο και χωρίς ατμόσφαιρα βράχο, τη Σελήνη, και να γυρίσουν πίσω στη Γη.
Η καραντίνα των αστροναυτών που γύρισαν από το φεγγάρι
Κι αν ακούγοντας καραντίνα και απομόνωση παρέα με τις λέξεις NASA και διάστημα, πιστεύετε πως μιλάμε για τις μέρες των αστροναυτών εκεί έξω, η αλήθεια είναι πως οι πρώτοι άνθρωποι στο φεγγάρι απομονώθηκαν μετά, αφού επέστρεψαν στη γη.
Όταν το πλήρωμα του Apollo 11 επέστρεψε στη γη, επιβιβάστηκε σε μια σιδερένια αμπούλα απομόνωσης, αποκλεισμένη από τον έξω κόσμο και την οποία μετέφερε το αμερικανικό αεροπλανοφόρο USS Hornet. Οι ειδικοί της NASA δεν γνώριζαν τότε ακόμη πως στην επιφάνεια της Σελήνης δεν υπήρχε ούτε ίχνος ζωής και είχαν σχεδιάσει πρόγραμμα καραντίνας για τους αστροναύτες, προκειμένου να διασφαλίσουν πως εκείνοι δεν θα αποτελέσουν φορείς εξωγήινων μικροβίων.
Αποτελεί άλλωστε μέρος της λαμπρής ιστορίας του διαστήματος, η φωτογραφία των τριών αστροναυτών μέσα στην αμπούλα απομόνωσης, να χαιρετούν τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον.
21 ημέρες απομόνωσης για έναν αστροναύτη
Στη συνέχεια ένα αεροπλάνο τύπου C-141 μετέφερε τους αστροναύτες στο Χιούστον των ΗΠΑ όπου παρέμειναν αποκλεισμένοι για τρεις περίπου εβδομάδες σε ένα «ασφαλισμένο» κτίριο, γνωστό και ως Εργαστήριο Υποδοχής από τη Σελήνη.
Τι έκανε όμως ο παλαίμαχος αστροναύτης επί 21 ημέρες; «Λοιπόν, εγώ και ο Μάικ Κόλινς γυμναζόμασταν και τρέχαμε λίγο στον διάδρομο. Παρατηρούσαμε επίσης μια ρωγμή στο έδαφος, από όπου περνούσαν μυρμήγκια» αναφέρει ο Όλντριν σήμερα, δίνοντας «ιδέες» σε εκατομμύρια ανθρώπων που αναγκάζονται να μείνουν (σχεδόν) αποκλεισμένοι σπίτι.
Επιπλέον, ο Όλντριν αναφέρει πως αρκετό χρόνο αφιέρωσε όσο βρισκόταν σε καραντίνα, προκειμένου να συμπληρώσει τα απαραίτητα έγγραφα για να πληρωθεί για την αποστολή του. Έλαβε, όπως λέει σήμερα, 33,31 δολάρια (σύμφωνα με την Daily Mail αυτό ισοδυναμεί με 200 δολάρια σήμερα) για το... ταξιδάκι του στο φεγγάρι.
Ενα μικρό βήμα για τον Νιλ Αρμστρονγκ... Η αποστολή στη Σελήνη
Το ημερολόγιο δείχνει 20 Ιουλίου του 1969 και το ρολόι 9:56 ακριβώς (ώρα ΗΠΑ), όταν μια μικρή σκάλα κατεβαίνει από την σεληνάκατο «Αετός» και αγγίζει την επιφάνεια του φεγγαριού. Από αυτήν κατεβαίνει ο Νιλ Άρμστρονγκ, ο επικεφαλής της αποστολής «Απόλλων 11» και γίνεται έτσι ο πρώτος άνθρωπος που πατάει το πόδι του στη Σελήνη.
Λίγη ώρα πριν, η σεληνάκατος έχει αποκολληθεί από το διαστημόπλοιο «Κολούμπια» που απογειώθηκε 4 μέρες νωρίτερα από τη βάση του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ στις 16 Ιουλίου, ώστε να λάβει τροχιά και να προσσεληνωθεί στην «Θάλασσα της Ηρεμίας».