Στις 26 Ιουλίου ο Θάντεους Ντάνιελ Πιρς ήρθε στον κόσμο στο Οχάιο, ΗΠΑ, από ένα έμβρυο που είχε παραμείνει κατεψυγμένο για 30,5 χρόνια, θέτοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ για τον «αρχαιότερο» άνθρωπο που γεννήθηκε ποτέ.
Τον Αύγουστο του 1994, σε μια εποχή που πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο Μπιλ Κλίντον και το Διαδίκτυο, τα e-mail και τα κινητά τηλέφωνα βρίσκονταν στα πρώτα τους βήματα, ένα μικρό έμβρυο τοποθετήθηκε σε μακροχρόνια κατάψυξη - μια διαδικασία που τότε θεωρούνταν σχετικά νέα, αλλά υποσχόταν ελπίδα σε ζευγάρια με προβλήματα γονιμότητας.
Η εξωσωματική γονιμοποίηση, παρά την επιτυχία της, συνοδευόταν από πλήθος επιστημονικών και ηθικών ερωτημάτων, ενώ οι αποφάσεις γύρω από τη μακροχρόνια φύλαξη εμβρύων ήταν πρωτοποριακές και συχνά φορτισμένες συναισθηματικά. Τριάντα ένα χρόνια αργότερα, εκείνο το έμβρυο έγινε γνωστό ως «το αρχαιότερο μωρό του κόσμου», φέρνοντας στο προσκήνιο νέες συζητήσεις για το μέλλον της γονιμότητας, την τεχνολογία και την ηθική γύρω από την αναπαραγωγή.
Στις 26 Ιουλίου ο Θάντεους Ντάνιελ Πιρς ήρθε στον κόσμο στο Οχάιο, ΗΠΑ, από ένα έμβρυο που είχε παραμείνει κατεψυγμένο για 30,5 χρόνια, θέτοντας νέο παγκόσμιο ρεκόρ για τον «αρχαιότερο» άνθρωπο που γεννήθηκε ποτέ.
Η ιστορία πίσω από το έμβρυο
Το έμβρυο που έφερε στον κόσμο τον Θάντεους δημιουργήθηκε το 1994 από τη Λίντα Άρτσερντ και τον σύζυγό της, μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης (IVF). Από τα τέσσερα έμβρυα που προέκυψαν, το ένα εμφυτεύθηκε στην Άρτσερντ και οδήγησε στη γέννηση της κόρης τους, η οποία σήμερα είναι 30 ετών και μητέρα ενός παιδιού 10 ετών. Τα υπόλοιπα τρία έμβρυα καταψύχθηκαν και παρέμειναν σε αποθήκευση για περισσότερα από 30 χρόνια.
Μετά από προσωπικές αλλαγές στη ζωή της, όπως η εμμηνόπαυση και ο χωρισμός, η Άρτσερντ αποφάσισε να δωρίσει τα υπόλοιπα έμβρυα μέσω του προγράμματος Snowflakes, μια χριστιανική οργάνωση που επιτρέπει την ανοιχτή υιοθεσία εμβρύων. Η επιλογή της να διατηρήσει επαφή με τους αποδέκτες των εμβρύων της αναδεικνύει την προσωπική σύνδεση που μπορεί να αναπτυχθεί γύρω από τη διαδικασία της δωρεάς εμβρύων.
Η υιοθεσία και η γέννηση του Θάντεους
Οι Λίντσεϊ και Τιμ Πιρς, που είχαν προσπαθήσει για πολλά χρόνια να αποκτήσουν παιδί μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης χωρίς επιτυχία, αποφάσισαν να υιοθετήσουν ένα από τα κατεψυγμένα έμβρυα. Το έμβρυο που επέλεξαν ήταν από τη δωρεά της Άρτσερντ και μεταφέρθηκε στη μήτρα της Λίντσεϊ. Η διαδικασία αυτή πραγματοποιήθηκε στην κλινική Rejoice Fertility στο Τενεσί.
Η γέννηση του Θάντεους δεν ήταν χωρίς προκλήσεις. Η Λίντσεϊ υπήρξε έγκυος σε πρόωρο στάδιο, με το μωρό να ζυγίζει μόλις 283 γραμμάρια κατά τη γέννησή του. Παρά τις δυσκολίες, τόσο η μητέρα όσο και το μωρό είναι υγιείς και η οικογένεια εκφράζει τη χαρά και την ευγνωμοσύνη της για το θαύμα που βίωσε.

Η σημασία του ρεκόρ και οι ηθικές προεκτάσεις
Η γέννηση του Θάντεους θέτει νέα δεδομένα στον τομέα αυτόν. Η δυνατότητα διατήρησης εμβρύων για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και η επιτυχής γέννηση από αυτά αναδεικνύει τις προόδους στην τεχνολογία κατάψυξης και αποθήκευσης εμβρύων. Ωστόσο, εγείρει και σημαντικά ηθικά ερωτήματα.
Η δυνατότητα διατήρησης εμβρύων για δεκαετίες θέτει ζητήματα σχετικά με την ταυτότητα και τα δικαιώματα των παιδιών που γεννιούνται από αυτά. Πώς αντιλαμβάνονται τα παιδιά αυτά την προέλευσή τους; Ποιες είναι οι συνέπειες για τις οικογενειακές σχέσεις όταν οι βιολογικοί γονείς ή αδέλφια μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερης ηλικίας ή ακόμη και αποθανόντες;
Επιπλέον, η διεθνής διάσταση της αναπαραγωγικής ιατρικής, με τη δυνατότητα μεταφοράς εμβρύων και σπέρματος πέρα από τα σύνορα, δημιουργεί νέες προκλήσεις όσον αφορά τη νομική ρύθμιση και την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών που γεννιούνται από διεθνείς δωρεές.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η περίπτωση του Θάντεους ανοίγει νέους ορίζοντες για το μέλλον της αναπαραγωγικής ιατρικής. Η δυνατότητα δημιουργίας οικογενειών μέσω υιοθεσίας εμβρύων προσφέρει ελπίδα σε ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας. Ωστόσο, απαιτείται προσεκτική εξέταση των ηθικών, νομικών και κοινωνικών παραμέτρων που συνδέονται με αυτήν την πρακτική.