Η Άντζυ Λουπέσκου είναι μια από τις πιο πολυσυζητημένες μορφές της εναλλακτικής θεραπείας στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Παρουσιάζεται ως ψυχολόγος, κλινική υπνοθεραπεύτρια και ερευνήτρια της μεταφυσικής, συνδυάζοντας παραδοσιακές ψυχολογικές προσεγγίσεις με μεθόδους που ακουμπούν τον χώρο της διαίσθησης και της πνευματικότητας.
Ποια είναι η Άντζυ Λουπέσκου
Στο προσωπικό της κέντρο, το Loupescou Center στην Αθήνα, προσφέρει υπηρεσίες όπως υπνοθεραπεία, συμβουλευτική, σεμινάρια προσωπικής ανάπτυξης και θεραπείες «προηγούμενων ζωών».
Η ίδια μιλά συχνά για «ολιστική προσέγγιση του ανθρώπου», όπου η επιστήμη, η ψυχή και η ενέργεια λειτουργούν -κατά τη φιλοσοφία της- ως ένα ενιαίο πεδίο θεραπείας.
Σύμφωνα με όσα αναγράφονται στον ιστότοπό της, η Άντζυ Λουπέσκου δηλώνει μέλος του National Guild of Hypnotists (ΗΠΑ), της Society for Psychical Research (Λονδίνο) και της Εταιρείας Ψυχικών Ερευνών Ελλάδος.
Στο βιογραφικό της αναφέρει ότι έχει πολυετή εμπειρία στην κλινική υπνοθεραπεία, στην ανάλυση ονείρων, στην ψυχοθεραπεία και στη διαχείριση άγχους και φοβιών.
Η ίδια έχει εμφανιστεί επανειλημμένα σε τηλεοπτικές και διαδικτυακές εκπομπές, εξηγώντας τη μέθοδο της υπνοθεραπείας ως εργαλείο ψυχικής εξισορρόπησης.
Σε βίντεο στο Facebook και το YouTube αναπτύσσει τη θεωρία της για τη «διαισθητική ύπνωση» και τον τρόπο που «η διαίσθηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά».
Ωστόσο, η συχνή αναφορά σε όρους όπως «ενεργειακά πεδία», «προηγούμενες ζωές» ή «διαισθητικά μηνύματα» έχει προκαλέσει επιφυλάξεις στην επιστημονική κοινότητα, καθώς τέτοιες έννοιες δεν αποτελούν αποδεκτό κομμάτι της ψυχολογικής πρακτικής με βάση τα διεθνή πρότυπα.
Η Λουπέσκου συχνά εξηγεί πως η υπνοθεραπεία δεν είναι υπνωτισμός με τη θεατρική του έννοια, αλλά μια τεχνική «βαθιάς χαλάρωσης», που βοηθά τον ασθενή να έρθει σε επαφή με το υποσυνείδητό του.
Στη δική της εκδοχή, όμως, η υπνοθεραπεία εμπλουτίζεται με μεταφυσικά στοιχεία, όπως διαίσθηση, εσωτερική ενόραση, «σύνδεση με την ψυχή». Αυτό το μείγμα επιστημονικής και πνευματικής γλώσσας προσδίδει ιδιαίτερο χαρακτήρα στο έργο της, αλλά ταυτόχρονα δημιουργεί ένα γκρίζο πεδίο ως προς το πόσο «θεραπευτική» ή «εσωτερική» είναι τελικά η πρακτική της.
Οι υποστηρικτές της βλέπουν σε αυτήν μια πρωτοπόρο που επιχειρεί να συνδυάσει την ψυχολογία με την πνευματικότητα. Οι επικριτές της, αντίθετα, την κατηγορούν για σύγχυση ρόλων και για χρήση ψευδοεπιστημονικής ορολογίας σε ανθρώπους που αναζητούν ψυχική υποστήριξη.
Τι είπε για το παιδί του Ρούτσι που προκάλεσε αντιδράσεις
Σε αυτήν τη γυναίκα απευθύνθηκε ο Πάνος Ρούτσι, πατέρας θύματος της τραγωδίας των Τεμπών. Στο βίντεο, η υπνοθεραπεύτρια φέρεται να μεταφέρει στον Πάνο Ρούτσι «διαισθητικά μηνύματα» σχετικά με τον χαμό του παιδιού του, αναφέροντας ότι «ήταν στο πεπρωμένο του».
Η φράση αυτή προκάλεσε έντονη κοινωνική αντίδραση, καθώς πολλοί θεώρησαν πως τέτοιες τοποθετήσεις υπερβαίνουν κάθε όριο επαγγελματικής ευαισθησίας και δεοντολογίας, ειδικά απέναντι σε έναν άνθρωπο που βιώνει βαθύ πένθος.
Παρότι η ίδια δεν απάντησε δημόσια σε κριτική ή καταγγελίες, η υπόθεση άνοιξε ευρύτερη συζήτηση για το αν η υπνοθεραπεία και η «διαισθητική συμβουλευτική» θα πρέπει να ελέγχονται από επίσημους φορείς.
Σε παλαιότερες συνεντεύξεις της, η Άντζυ Λουπέσκου μιλά για τη θέση της υπνοθεραπείας στον σύγχρονο κόσμο, ενώ σχολιάζει κοινωνικά φαινόμενα, όπως οι γυναικοκτονίες και η ψυχική επιβάρυνση μετά την πανδημία. Σε αυτές τις δηλώσεις, η ίδια υιοθετεί συνδυαστική ρητορική. Από τη μία προβάλλει επιστημονικούς όρους περί ψυχολογίας και θεραπείας, από την άλλη κάνει λόγο για «ενεργειακές αλλαγές» και «κοσμικές επιρροές».
Η Λουπέσκου και το φαινόμενο της «εναλλακτικής ψυχολογίας»
Η περίπτωση της Λουπέσκου δεν είναι μοναδική στην Ελλάδα. Aνήκει σε ένα ευρύτερο φαινόμενο «εναλλακτικής ψυχολογίας», όπου όροι όπως ενέργεια, ψυχή, διαίσθηση και υποσυνείδητο συνδυάζονται σε μια νέα γλώσσα «ολιστικής θεραπείας».
Οι ειδικοί, ωστόσο, προειδοποιούν ότι τέτοιες πρακτικές χρειάζονται σαφή διάκριση από την ψυχολογική επιστήμη. Η επιστημονική κοινότητα είναι κατηγορηματική για την υπνοθεραπεία, με ειδικούς να εξηγούν ότι ναι μεν η υπνοθεραπεία μπορεί να είναι χρήσιμη σε ελεγχόμενα πλαίσια, αλλά όταν συνδυάζεται με μεταφυσικά ή πνευματιστικά στοιχεία παύει να είναι θεραπευτική μέθοδος και γίνεται αφήγηση πίστης. Και τονίζουν ότι η απουσία θεσμικού ελέγχου στην Ελλάδα επιτρέπει σε πολλούς αυτοαποκαλούμενους υπνοθεραπευτές να δραστηριοποιούνται χωρίς ακαδημαϊκή πιστοποίηση.
Η Άντζυ Λουπέσκου έχει δημιουργήσει μια δυναμική διαδικτυακή παρουσία. Μέσα από το YouTube, το Facebook και το Instagram δημοσιεύει βίντεο και άρθρα για θέματα όπως «η δύναμη της διαίσθησης», «η απελευθέρωση από το άγχος μέσω υπνοθεραπείας» και «η ψυχή ως καθρέφτης της ζωής».
Η παρουσία της θυμίζει περισσότερο life coaching με μεταφυσικό περίβλημα, παρά αμιγώς θεραπευτική πρακτική. Το κοινό της, όπως φαίνεται στα σχόλια, αποτελείται κυρίως από γυναίκες ηλικίας 30-55 ετών που αναζητούν ισορροπία, αυτογνωσία ή απαλλαγή από άγχος και απώλειες.
Και τίθεται το ερώτημα πού τελειώνει η υποστήριξη και πού αρχίζει η πνευματική καθοδήγηση;
Η υπνοθεραπεία, σύμφωνα με την ιατρική βιβλιογραφία, μπορεί πράγματι να βοηθήσει στη μείωση άγχους ή στη διακοπή καπνίσματος, εφόσον εφαρμόζεται από πιστοποιημένο επαγγελματία με κατάλληλη εκπαίδευση. Όταν, όμως, η διαδικασία εντάσσεται σε μεταφυσικό πλαίσιο, με αναφορές σε «προηγούμενες ζωές» ή «μοίρα», τότε ο κίνδυνος αυθυποβολής και εξάρτησης από τον θεραπευτή αυξάνεται. Οι ψυχολόγοι προειδοποιούν ότι τέτοιες πρακτικές μπορεί να οδηγήσουν άτομα με ευαλωτότητα, όπως για παράδειγμα ο Πάνος Ρούτσι, σε ψευδή αίσθηση παρηγοριάς, αντί πραγματικής ψυχολογικής επεξεργασίας του τραύματος.
Η περίπτωση της Άντζυ Λουπέσκου αντικατοπτρίζει μια ευρύτερη κοινωνική πραγματικότητα, που είναι η ανάγκη των ανθρώπων να βρουν νόημα, ελπίδα και εσωτερική ηρεμία σε μια εποχή αβεβαιότητας ή μεγάλου ψυχικού πόνου. Όμως, αυτή η ανάγκη συχνά γίνεται πεδίο όπου η επιστήμη και η εναλλακτικότητα συγκρούονται.
Η ίδια πάντως, μέσα από συνεντεύξεις της, δηλώνει ότι στόχος της είναι να «βοηθά τον άνθρωπο να θυμηθεί ποιος είναι». Οι επικριτές της, ωστόσο, θεωρούν ότι το να συνδυάζεις την ψυχολογία με τη μαντεία της ψυχής είναι επικίνδυνα θολό έδαφος.